A A+ A++

Pamiętam, że rozejrzałam się wokół. Znajdowaliśmy się gdzieś w środku lasu. Nie było ludzi, nie było ulic, nie widziałam nawet dróg podobnych do tych, którymi tutaj szłam – dróg, które tylko z nazwy przypominały drogi, bo tak naprawdę były koleinami, jak w mojej rodzinnej wsi, albo prowadziły po kamieniach wzdłuż strumieni, przez doliny, przez pasma gór.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułMaria Dębska brylowała w półprzezroczystej kreacji. Siateczka sprawiła, że dekolt był głębszy
Następny artykułŚwiat pamięta katastrofę Arecibo. Co dalej z “oknem” na wszechświat?