We wrześniu tego roku mija 90. rocznica urodzin Profesora Jacka Staszewskiego. Z tej okazji uczniowie i przyjaciele Profesora zorganizowali konferencję: „Między wielką polityką a szlacheckim partykularzem. Czasy saskie – 30 lat później”, która odbywa się w dniach 12-13 października 2023 r. na Wydziale Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Tytuł konferencji nawiązuje do dyskusji, która odbyła się trzydzieści lat temu w Toruniu z okazji 60. urodzin Profesora, a jej rezultatem był tom studiów z dziejów nowożytnej Polski i Europy. Obrady odbywają się w Sali Rady Wydziału Nauk Historycznych UMK (ul. Bojarskiego 1, Toruń).
W ramach spotkania odbył się cykl wykładów wybitnych historyków, m in. wykład pt. Jacek Staszewski i Oświecenie wygłosił Krzysztof A. Link-Lenczowski z Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Profesor Jerzy Dygdała (UMK) mówił o różnych obliczach Augusta III. Profesor Uniwersytetu Wrocławskiego Filip Wolański zestawił refleksje prof. Staszewskiego nad historią kultury z badaniami historyków wrocławskich. Z kolei prof. Adam Perłakowski zaprezentował wykład Dwór w Dreźnie po 40 latach. Refleksje nad książką Jacka Staszewskiego o Polakach nad Łabą w XVIII stuleciu.
Ponadto odbyła się dyskusja panelowa Jacek Staszewski i czasy saskie z udziałem polskich i zagranicznych naukowców. W konferencji wziął udział prezydent Torunia Michał Zaleski, który jako gospodarz miasta podziękował organizatorom spotkania za zaproszenie oraz życzył owocnych obrad.
Prof. Jacek Staszewski (1933-2013) urodził się w Płocku. Po ukończeniu liceum we Włocławku, w latach 1951–1955 studiował historię na UMK w Toruniu. Po studiach został pracownikiem uczelni. Początkowo jego zainteresowania badawcze koncertowały się na ruchu robotniczym w początku XX wieku – rewolucji w Niemczech 1918–1919. Po kilku latach zajął się dziejami unii polsko-saskiej. W 1963 obronił doktorat na podstawie rozprawy Stosunki Augusta II z kurią rzymską. Misja rzymska w latach 1704–1706. W 1971 uzyskał habilitację. Wielokrotnie wyjeżdżał na stypendia i staże zagraniczne, prowadząc kwerendy źródłowe, zwłaszcza w archiwum drezdeńskim. W 1988 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Od 1972 był członkiem redakcji „Kwartalnika Historycznego”, a od 1987 członkiem Komitetu Nauk Historycznych PAN. Przez dwie kadencje w latach 1991–1997 był prezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego. Był także członkiem Włocławskiego Towarzystwa Naukowego oraz Societas Jablonoviana w Lipsku. Na UMK był prodziekanem Wydziału Humanistycznego (1972–1975) oraz dyrektorem Instytutu Historii i Archiwistyki (1978–1980).
Jego badania spowodowały przełom w postrzeganiu dynastii Wettynów w Polsce, zauważając wiele pozytywnych cech panowania zwłaszcza Augusta II, ale i Augusta III. Wykazał on, iż to właśnie w czasach saskich zaczęło się odrodzenie elit intelektualnych kraju, ożywienie kulturalne oraz dojrzewanie planów reform.
Fot. Agnieszka Bielecka
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS