30-letni Mateusz Gamrot został pierwszym podwójnym mistrzem KSW, a teraz marzy o sukcesie w UFC. W ostatnią sobotę efektownie nokautował Scotta Holtzmana i była to jego pierwsza wygrana w amerykańskiej federacji. Wcześniej po kontrowersyjnym werdykcie przegrał z Guramem Kutateladze.
Antoni Partum: Z Holtzmanem poszło łatwiej niż myślałeś?
Mateusz Gamrot: Sam siebie zaskoczyłem tym nokautem, choć w American Top Team dużo pracuję nad stójką. Szukałem rozwiązania w parterze, ale nadarzyła się okazja w stójce. Fajnie skończyć walkę przed czasem – nokautem albo poddaniem. Ale mnie cieszą po prostu wygrane. To mój nadrzędny cel.
Jak powaliłeś rywala, to byłeś zdziwiony, że Holtzman aż tak odczuł twoją bokserską kombinację lewy-prawy?
– To była także konsekwencja tego, jak toczyłem walkę. Kilka razy próbowałem go sprowadzić do parteru, więc być może nie spodziewał się, że go zaatakuję taką kombinacją w stójce. Jak upadł, to z początku myślałem, że mnie wciąga w pułapkę. Ale zaraz podbiegłem i szybko go skończyłem, jednak przez ułamek sekundy miałem myśl, czy to nie jest jakaś pułapka.
Po walce otrzymałeś gratulacje od wielu gwiazd. To chyba ogromny zastrzyk motywacji?
– Pewnie! Bardzo mi się miło zrobiło, jak czytałem wiadomości od Jorge Masvidala czy Janka Błachowicza i Asi Jędrzejczyk. Dostałem też wielkie wsparcie od kibiców. Ale szczególnie ucieszyłem się z reakcji trenera Mike’a Browna, który napisał, że zasługuję na szacunek dzięki ciężkiej pracy i zaangażowaniu. I że cały czas staję się lepszym zawodnikiem. Zdanie trenera zawsze najbardziej cieszy.
Cieszę się też, że to była moja druga walka w UFC i drugi bonus [poprzednim razem Gamrot otrzymał 50 tys. dol. za “walkę wieczoru”, a teraz za “nokaut wieczoru” – red.]. Te bonusy to fajna motywacja i pokazują UFC, na co mnie stać.
To była twoja najbardziej kasowa walka w karierze?
– Jeśli zsumować kasę za walkę z Holtzmanem, premię za wygraną i bonus za nokaut, to zarobiłem jakieś dwa-trzy razy więcej niż za najlepszą walkę w KSW. Jak odchodziłem z KSW, Martin Lewandowski i Maciej Kawulski zaoferowali mi naprawdę grubą ofertę, żebym został, ale ja myślami byłem już w UFC.
Jakim trenerem jest Mike Brown?
– Każdy ma do niego ogromny szacunek, ale zarazem ma z nim przyjacielskie relacje. Każdy uważnie go słucha, nikt się nie wygłupia, bo wie, że to, co mówi, później sprawdza się na macie.
Jorge Masvidal, Edson Barboza, Dustin Porier. W American Top Team spotkałeś prawdziwą śmietankę UFC. Kto wywarł na tobie największe wrażenie?
– Od każdego czerpię to, co ma najlepsze. Staram się być przekrojowym zawodnikiem i co sparing zmieniać rywala, by jak najwięcej się uczyć. Porier ma niesamowitą stójkę, przede wszystkim boks. Masvidal ma kapitalne muay thai, kolana, łokcie, czy tajski klincz. Thiago Moises to mistrz parteru, a Edson ma kapitalną stójkę w MMA. Z kolei Kyle Dake, który jest faworytem do złota na igrzyskach, robił ze mną zapasy.
Po odejściu Chabiba Nurmagomiedowa numerem wagi lekkiej w UFC jest Porier. Jak się czujesz na jego tle?
– Nie chcę, by zaraz powstały głupie nagłówki, bo mam do niego ogromny szacunek i jest numerem jeden w UFC, a mnie na razie nie ma w TOP 15, ale nasze sparingi naprawdę są wyrównane. Nurmagomiedow ma wielką przewagę w boksie, a ja się lepiej czuję w parterze czy zapasach. Nasze sparingi przypominają partię szachów. Każda minuta spędzona z nim na macie sprawia, że zbliżam się do jego poziomu. Odkąd wyjechałem do Stanów, to powtarzam, że nie czuję żadnej przepaści, czy nawet różnicy poziomów między polskimi a zagranicznymi zawodnikami. Pokazała to Asia Jędrzejczyk, pokazał to Janek Błachowicz, a kiedyś pokażę to ja. Zapewniam cię, że nawet Borys Mańkowski byłby w TOP 10 UFC kategorii półśredniej.
Mocno przeżyłeś trzymiesięczną rozłąkę z rodziną?
– Tęsknotę za dziewczyną i dziećmi starałem się przekuć w mobilizację do jeszcze cięższych treningów. Przez cały pobyt na Florydzie może dwa razy wyszedłem na plażę, całkowicie poświęciłem się treningom. Na szczęście dziś jest łatwiej o kontakt. Mogę porozmawiać przez kamerkę, a nie tak jak 20 lat temu czekać tydzień na tradycyjny list.
Jakie masz teraz plany?
– Chcę pojechać z rodziną na wakacje, ale wcześniej wracam do sali, bo Krzysiek Klaczek szykuje się do walki na KSW. Ja muszę być w treningu i zdrowo się odżywiać cały czas. Nie umiem inaczej. MMA to moja praca, ale przede wszystkim pasja.
– “Mam do niego dużo szacunku, ale teraz chcę walczyć z Nasratem Haqparastem (13-3), Uważam, że to będzie bardzo dobre zestawienie: – mówiłeś po walce. Czyli następnego rywala już znamy?
– To byłoby bardzo fajne zestawienie, a wygrany mógłby zawalczyć z kimś z TOP 15. Ale nie zamykam się na niego. Jestem też otwarty na walkę z Drewem Doberem (23-10). Zresztą, znacie mnie i wiecie, że nie wybrzydzam jeśli chodzi o rywali.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS