Podatnicy mogą mieć wątpliwości czy usługi kompleksowe, w których skład wchodzą towary lub usługi objęte obowiązkiem oznaczenia kodem GTU, objęte są obowiązkiem ich stosowania.
Kody GTU to rodzaj klasyfikacji stosowanej w pliku JPK_VAT, która określa przynależność niektórych sprzedawanych towarów i usług, do jednej z trzynastu wyodrębnionych grup. Kody GTU wprowadzono w ramach uszczelnienia systemu podatkowego.
Podatnicy zgodnie z art. 106 b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zobowiązani są do wystawienia faktury dokumentującej : „sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.” Podstawa opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obejmuje: „koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.” Podatnicy mogą mieć wątpliwości czy usługi kompleksowe, w których skład wchodzą towary lub usługi objęte obowiązkiem oznaczenia kodem GTU, objęte są obowiązkiem ich stosowania. Symbole GTU stosowane są w oznaczeniach w JPK _V7 i nie ma potrzeby umieszczania ich na fakturach.
Usługi kompleksowe
Nie ma sprecyzowanej definicji usługi komparatywnej. Nie można ich w prosty sposób zakwalifikować do danej kategorii. Jest to szereg różnych czynności, zmierzających do realizacji jednego głównego celu. Pojedyncza czynność, traktowana jest jako element składowy czynności kompleksowej, w momencie gdy cel świadczenia usługi dodatkowej (pomocniczej) jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie było by potrzeby go wykonywać bez czynności głównej. Usługi dodatkowe nie stanowią celu samego w sobie, lecz są elementem, składową do pełnego zrealizowania usługi głównej. Decydujący jest element dominujący.
Usługi kompleksowe w orzecznictwie
W interpretacji indywidualnej z 11 września 2017 r. dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0112.KDIL1-3.4012.248.2017.2.AP) określono, że: „co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.”
CZYTAJ TEŻ: Symbole GTU – kiedy i jak je stosować?
Ponadto, w interpretacji indywidualnej z 2 września 2019 r. dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0112-KDIL1-1.4012.285.2019.1.SJ) określono, że „usługa może zostać uznana za usługę o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, która jest właściwa dla świadczenia podstawowego, głównego.” Również w wyroku WSA w Poznaniu z 15 marca 2011 r. (I SA/Po 951/10) „Świadczenie złożone (kompleksowe) będzie mieć miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można, bez popadania w sztuczność, rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być raczej traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia.”
W każdy przypadku podczas wystawiania faktury, sprzedawca musi zastanowić się czy ma do czynienia ze świadczeniem głównym, którego elementami składowymi (wzbogacającymi) są świadczenia pomocnicze, czy też jest to dostawa kilku niezależnych świadczeń. Od tej klasyfikacji będzie zależała nie tylko wysokość opodatkowania, ale również obowiązek stosowania kodów GTU w pliku JPK.
Kody GTU a usługi kompleksowe
Podatnicy muszą wykazać się niezwykłą skrupulatnością i przeanaliz … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS