„Dlaczego nowy rząd Izraela w końcu przeciwstawia się rewizjonizmowi Holokaustu w Polsce” – pisze Anshel Pfeffer na łamach izraelskiego dziennika „Haarec” podkreślając, że „Netanjahu postrzega Polskę i Węgry jako przedmurze nikczemnych projektów UE i wybielania tendencji do rewizjonizmu względem II wojny światowej”.
CZYTAJ RÓWNIEŻ:
-Głos rozsądku? Izraelski „Haarec”: Zmiany w polskim prawie nie wynikają z antysemityzmu; można zrozumieć Polaków
-Marzena Nykiel: Ten szantaż i te oszczerstwa nie skończą się nigdy. Przypisywanie nam antysemityzmu będzie trwało do skutku. Czas na twarde działania
Ostatnia wojna między Jerozolimą a Warszawą, wywołana przez przegłosowaną w zeszłym tygodniu przez polski parlament ustawą, która w gruncie rzeczy uniemożliwia Żydom roszczenia do własności, jakie posiadali w Polsce przed Holokaustem, sprawia wrażenie, jakby spadkobiercy wszystkich 3,5 miliona przedwojennych polskich Żydów ustawiali się w kolejce, aby odebrać skradziony im majątek o wartości niezliczonych miliardów
— pisze Pfeffer.
Odnosząc się do słów Jaira Lapida, który zaatakował ustawę, oraz wypowiedzi premiera Mateusza Morawieckiego, który zapewnił, że „jak długo jest premierem, Polska nie zapłaci za niemieckie zbrodnie: ani złotego, ani euro, ani dolara” izraelski publicysta stwierdza:
Obydwaj mają rację. W rzeczy samej to prawo jest niemoralne, niemniej jednak Polska nie zamierza zapłacić. To tylko ostatnie z szeregu ustaw i przeszkód administracyjnych wprowadzonych przez kolejne polskie rządy w ciągu ostatnich trzydziestu lat, aby zapobiec restytucji mienia żydowskiego.
W grę wchodzi po prostu zbyt wiele własności i prestiżu. Dopuszczenie restytucji byłoby nie tylko finansowo zaporowe, ale byłoby politycznym samobójstwem: podważyłoby polską narrację, że to oni byli całkowitymi ofiarami, a nie Żydzi. To się po prostu nie wydarzy
— peroruje.
„Ze strony Izraela jest to również kwestia bardziej polityczna niż historyczna”
W jego ocenie wszystko rozbija się o bieżącą politykę.
Dla prawicowej, konserwatywnej partii PiS, która zdominowała polski rząd, kładzenie nacisku na to, że Polacy byli ofiarami, i sprzeciw wobec restytucji jest tylko częścią znacznie szerszego programu nacjonalistycznego. Podobnie jak w przypadku innych rządów nacjonalistycznych na całym świecie, kładzie nacisk na ustaloną narrację historyczną jako część swojego programu politycznego. Dlatego poświęcają tyle czasu i wysiłku na pilnowanie dyskursu o Holokauście, aby nikt nie nazwał obozów zagłady i koncentracyjnych założonych na ich ziemi przez III Rzeszę „polskimi”, a nie „niemieckimi”
— stwierdza, zwracając uwagę, że ze strony Izraela jest to również „kwestia bardziej polityczna niż historyczna”.
Netanjahu, który wykastrował profesjonalną służbę dyplomatyczną Izraela, pasjonował się Grupą Wyszehradzką – Polską, Węgrami, Czechami i Słowacją – czterema członkami UE z Europy Środkowej i Wschodniej, którzy pełnią rolę nieoficjalnego bloku opozycyjnego lub „niezgrabnego oddziału”
— czytamy.
Netanjahu ma irracjonalną fobię przed UE, opartą w dużej mierze na jego wyolbrzymionej ocenie jej „antyizraelskich” tendencji, która wygodnie ignoruje preferencyjny status handlowy Izraela z UE i setki milionów euro w funduszach badawczo-rozwojowych, w które zainwestował Izraelskie firmy i środowisko akademickie. Netanjahu postrzegał Wyszehrad jako swój bastion przeciwko nikczemnym planom Brukseli i nie robił nic, aby uszczęśliwić jego przywódców, którzy w ostatnich latach są podobnie myślącymi populistami
— pisze dalej Pfeffer.
Cztery narody wyszehradzkie w żadnym wypadku nie są dyplomatycznymi gigantami wagi ciężkiej, ale są w stanie zawetować bezzębne wspólne rezolucje UE w sprawie Bliskiego Wschodu. To sprawiło, że warto było, przynajmniej w oczach Netanjahu, ignorować, a nawet wybielać narastającą tendencję tych krajów – zwłaszcza Węgier i Polski – do rewizji ich historii, szczególnie w odniesieniu do II wojny światowej i różnych poziomów kolaboracji z nazistami w eksterminacji ich społeczności żydowskich
— ocenia.
Stawianie czoła rewizjonizmowi Holokaustu zawsze będzie popularnym stanowiskiem. To słuszna rzecz, a także nisko wiszący owoc. Lapid nie wyleje łez, jeśli nie zostanie zaproszony do Warszawy czy Budapesztu. Są inne stolice, które chętnie odwiedza, i światowi liderzy, w których towarzystwie wolałby być, zamiast w towarzystwie Morawieckiego i Orbána. Jest także pragmatykiem. Wie jak wszyscy inni, że szanse na jakikolwiek sensowny zwrot mienia żydowskiego z Polski są zerowe
— kończy publicysta.
Anshel Pfeffer wpisuje się tym samym w trwającą antypolską kampanię obliczoną na wywołanie na świecie wrażenia, że Polacy są winnymi wobec Żydów. Wygląda na to, że w Izraelu zapomniano roli Niemiec podczas II wojny światowej oraz heroicznej postawie polskiego społeczeństwa, zaangażowanego w niesienie pomocy żydowskim sąsiadom z narażeniem życia własnego i rodzin. Wstyd.
aw/Haarec
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS