Adwent wiąże się z celebrowaniem przez pierwszych chrześcijan świąt Bożego Narodzenia. Jego geneza sięga przełomu IV I V wieku. Na początku okres oczekiwania na symboliczne ponowne narodziny Chrystusa miał charakter ascetyczny. Dopiero z czasem przyjął bardziej radosną formę.
Kiedy rozpoczyna się adwent i ile trwa?
Adwent jest obchodzony przez cztery kolejne tygodnie poprzedzające Boże Narodzenie. Zawsze obejmuje cztery kolejne niedziele i kończy się w Wigilię.
W tym roku rozpocznie się 27 listopada i jak zawsze potrwa do 24 grudnia.
Co oznacza adwent?
Nazwa adwent wywodzi się z łacińskiego słowa “adventus” oznaczającego przyjście.
– Adwent to czas, w którym ewangelicy i katolicy mają uświadomić sobie, że oczekują na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. W okresie adwentu dominuje w liturgii kolor fioletowy. Kolorem tym w Kościołach ewangelickich nakrywa się ołtarz. W Kościele katolickim kapłan zakłada do mszy świętej ornat w kolorze fioletowym, symbolizującym czas pokuty i przygotowania się do jednego z najważniejszych świąt, czasu pojednania z Bogiem i ludźmi, a w III niedzielę może zastąpić go kolorem różowym – czytamy w Wikipedii.
W czasie adwentu w kościołach katolickich odprawiane są msze zwane roratami.
– Są to msze ku czci Maryi Panny, na pamiątkę tego, że przyjęła nowinę od archanioła Gabriela, zwiastującego, iż zostanie Matką Syna Bożego – czytamy.
Adwent w tradycji katolickiej podzielony jest na dwa okresy:
- od początku adwentu do 16 grudnia – jest to czas oczekiwania na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa.
- od 17 grudnia do 24 grudnia – czas przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego.
Natomiast w kościołach ewangelickich w czasie adwentu odprawiane są nabożeństwa adwentowe.
Adwentowe symbole: Kalendarz adwentowy, wieniec, lampion…
Z przedświątecznym okresem oczekiwania na Boże Narodzenie wiąże się kilka nieodłącznych symboli. Należą do nich m.in:
- Kalendarz adwentowy – to specjalny kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia adwentu lub 1 grudnia do Wigilii Bożego Narodzenia. – Pomysł pochodzi z XIX wieku od niemieckich luteran. Zwyczaj ten znany jest i pielęgnowany w wielu krajach na całym świecie w rodzinach chrześcijańskich – czytamy.
- Lampion adwentowy – wykonany w kształcie czworoboku zamkniętego, którego ścianki przypominają gotyckie witraże z symbolami chrześcijańskimi lub scenami biblijnymi.- Wewnątrz lampionu umieszcza się świece lub małą żarówkę na baterię. Lampionami oświetla się pierwszą część mszy świętej roratniej, podczas której w kościele pogaszone są światła i panuje symboliczna ciemność. Lampion jest symbolem przypowieści Jezusa o roztropnych pannach, które z płonącymi lampami oczekiwały na przyjście Oblubieńca – informuje Wikipedia.
- Wieniec adwentowy – na okrągłym wieńcu umieszcza się cztery świeczki, , symbolizujące 4 niedziele adwentu. Co niedzielę zapala się kolejną świecę. Pierwsza świeca jest świecą pokoju, druga – wiary, trzecia – miłości, czwarta – nadziei. – Elementy wieńca symbolizują wspólnotę oczekującą w nadziei i radości na przyjście Pana. Znaczenie poszczególnych elementów jest następujące: zielone gałązki – życie, nadzieja; świece – światło, nadchodzącą Światłość; forma wieńca: krąg – powracający cykl życia – informuje Wikipedia.
Postanowienia adwentowe
Jednocześnie należy pamiętać, że według katolickiej tradycji, adwent jest dobrym momentem do zmiany przyzwyczajeń i trenowania silnej woli. Zmianom mają służyć postanowienia adwentowe do których często należą m.in.: ograniczenie korzystania z multimediów, rezygnacja np. ze słodyczy czy alkoholu, czy dbanie o relacje z najbliższymi. Warto też się włączyć w akcje charytatywne i szczególnie zwrócić uwagę na osoby potrzebujące pomocy. Taka praktyka łączy zarówno wierzących, jak i niewierzących.
Źródło: Wikipedia/WP.pl/Mamotoja.pl
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS