Liczba wyświetleń: 122
W wydanym postanowieniu Sąd Rejonowy w Zakopanem przychyla się do argumentacji kancelarii Lega Artis, iż wydane przez Radę Ministrów pandemiczne rozporządzenia stoją w sprzeczności z art. 92 Konstytucji RP.
Sąd bardzo mocno argumentuje w swoim uzasadnieniu postanowienia, że nakaz zakrywania ust i nosa w określonych miejscach nie z aktu rangi ustawy, lecz z rozporządzenia, co w konsekwencji powoduje naruszenie 42 ust. 1 Konstytucji RP, który przesadza, że odpowiedzialności karnej podlega ten, kto dopuścił się czynu zabronionego pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Z tego przepisu jednoznacznie wynika, że czyn taki nie może wynikać, choćby w czasie jego popełnienia, z aktu rangi podustawowej.
W dalszej części postanowienia Sąd podkreśla, że stosowanie do art. 31 ust. 3 Konstytucji RP ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw nie mogą naruszać istoty tych wolności i prawa. Tylko ustanowienie stanu nadzwyczajnego (w tym przypadku stanu klęski żywiołowej) w rozumieniu art. 228 ust. 1 i art. 233 ust. 3 Konstytucji RP pozwala na ograniczenie praw i wolności obywateli, a taki stan do tej pory nie został w Polsce wprowadzony.
Co jest bardzo istotne w postanowieniu o umorzeniu postępowania – Sąd podkreślił, że konstytucja nie zna pojęcia „stan epidemii” jakim posłużył się ustawodawca, wprowadzając określone nakazy i zakazy wskazując, że w sytuacji, w jakiej obecnie się znajdujemy, aby obostrzenia wprowadzone przez RM miały uzasadnienie prawne ich stosowania powinien zostać ogłoszony stan klęski żywiołowej co wynika art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 roku o stanie klęski żywiołowej.
Źródło: LegaArtis.pl
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS