– Uderzenie było bardzo mocne, odrzuciło mnie daleko od pasów – wspominał gorzowski kanadyjkarz. – Obrażenia były bardzo poważne, byłem strasznie poobijany. Życie uratowała mi napakowana rzeczami osobistymi walizka. Akurat byłem w drodze na zgrupowanie kadry Polski, do której już dołączyłem. Kolejne miesiące, a właściwie lata, to żmudny powrót do zdrowia, po drodze pandemia koronawirusa, która przyniosła dodatkowe komplikacje. Były chwile zwątpienia, gdy nie układało się choćby pod względem finansowym. Przetrwałem i wiem, że warto walczyć ze wszystkich sił o swoje marzenia.
Na początku sierpnia 2022 r. Koliadych pokazał się całemu kajakarskiemu światu, gdy w Kanadzie niespodziewanie zwyciężył w nieolimpijskiej konkurencji C1 na 200 metrów.
– Jestem bardzo szczęśliwy, to był mój bardzo dobry występ – cieszył się reprezentant Polski po wygranej. – Dziękuję całej ekipie, rodzinie, mojej dziewczynie.
Prosto z Kanady kanadyjkarze zjechali do Niemiec na mistrzostwa Europy. Tu w finale jedynek, po bardzo zaciętej rywalizacji, reprezentant Admiry Gorzów był trzeci.
– To najlepszy sezon w moim życiu, cieszę się, że tak wszystko się układa. Dwa medale na tak dużych imprezach w tym roku bardzo cieszą. Nastawiałem się w Monachium na złoto, ale troszeczkę zabrakło i cieszę się z brązu – mówił Koliadych.
Co się stało, że polski kanadyjkarz ukraińskiego pochodzenia tak wyskoczył z formą? – Przede wszystkim zmienił się trener kadrowy. Mamy teraz trenera Marka Plocha i z pracy z nim jestem bardzo zadowolony. Praca daje efekty, a do tego zmieniłem technikę wiosłowania. Dziękuję też Marcinowi Grzybowskiemu, który cały czas z nami pracuje na pomoście. Dobrze się czuję na wodzie i jest moc – dodał Koliadych. – Kanadyjkarze nie mają łatwo, bo na igrzyskach startują jedynie w dwóch konkurencjach. Każdemu wolno jednak marzyć. Nabrałem rozpędu i będę walczył, aby wystartować w 2024 r. w Paryżu.
Nasz kanadyjkarz cieszy się z medali, ale jednocześnie drży o najbliższych, bo cała jego rodzina mieszka w Chersoniu w Ukrainie, gdzie od pół roku trwa wojna.
– Chersoń jest pod rosyjską okupacją. Chciałem rodziców i dziadków ściągnąć do Polski, ale z różnych względów nie jest to możliwe. Mamy stały kontakt i liczę, że wkrótce to wszystko się skończy. Nie jest łatwo, bardzo ich kocham i bardzo za nimi tęsknię. Wielką pracę wykonał ze mną mój trener mentalny, który na ile się da, pomaga mi oddzielać zawodowy sport i życie prywatne. Bardzo mu za to dziękuję – zakończył Koliadych.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS