Autorką skargi do Trybunału (SK 81/19) jest A.D. – matka, która nie poddała swojego dziecka obowiązkowym szczepieniom ochronnym, za co została ukarana grzywną. Postanowienie o nałożeniu grzywny zaskarżyła do sądu administracyjnego, ale skarga została oddalona. Podobnie jak skarga kasacyjna wniesiona do NSA. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skoro istnieje obowiązek szczepienia dziecka, to zgodne z prawem jest nakładanie na rodziców małoletnich dzieci grzywien w celu przymuszenia do wykonania tych zabiegów medycznych.
Czytaj więcej
Skarżąca podkreśla, że ani ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, ani rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych, które są w przypadku szczepień źródłami prawa powszechnie obowiązującego, nie precyzują terminu, kiedy obowiązek zaszczepienia dziecka staje się wymagalny. Mimo to organy administracji publicznej, a także sądy, wyprowadzają datę wymagalności obowiązku z Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego pt. Program Szczepień Ochronnych, który nie mieści się w katalogu źródeł prawa powszechnie obowiązującego.
Zdaniem A.D. przepisy o szczepieniach naruszają jej prawo do prywatności oraz prawo do decydowania o swoim życiu osobistym. Regulacje te wyłączają bowiem możliwość odmowy poddania się szczepieniom. Ograniczenie praw konstytucyjnych nie zostało bowiem określone w ustawie. Lista chorób, przeciwko którym należy zaszczepić dziecko wynika z rozporządzenia Ministra Zdrowia – aktu prawnego o randze niższej niż ustawa. Ilość dawek poszczególnych szczepionek jak również lata i miesiące, w których należy podać dziecku szczepionkę wynika już Komunikatu nt. Programu Szczepień Ochronnych
Zdaniem A.D. ograniczenie prawa do prywatności i prawa do decydowania o swoim życiu nie jest konieczne. Wskazuje ona przykłady państ … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS