Jubileusz 35-lecia Państwowej Szkoły Muzycznej I st. w Płońsku

Uroczystość otworzył monumentalny utwór H. Purcell’a „Trumpet tune” w wykonaniu zespołu instrumentów dętych blaszanych „Płońsk–Brass – uczniowie, absolwenci i nauczyciele PSM”. Następnie po odśpiewaniu przez chór PSM hymnu „Gaude Mater Poloniae”, zabrał głos dyrektor szkoły, mgr Mariusz Wrzesiński. Przypomniał zgromadzonym historię placówki, która z dniem 1 września 1984 r. na mocy zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki stała się samodzielną jednostką szkolnictwa muzycznego. Wśród wielu osiągnięć szkoły w ciągu 35 lat istnienia dyrektor akcentował przede wszystkim sukcesy uczniów, którzy po ukończeniu PSM rozpoczęli naukę w szkołach II stopnia, studia w akademiach muzycznych, a następnie weszli w skład orkiestr w Polsce i za granicą. To uczniowie są sensem i celem szkoły – powtarzał dyrektor.

Po wystąpieniu dyrektora na scenie pojawiła się długa kolejka osób, które przy okazji jubileuszu chciały zabrać głos, wręczyć kwiaty i okolicznościowe upominki. W kolejce znaleźli się m.in.:  Starosta Powiatu Płońskiego – Elżbieta Wiśniewska, Burmistrz Miasta Płońska – Andrzej Pietrasik, Wójt Gminy Płońsk – Aleksander Jarosławski, Przewodniczący Rady Powiatu Dariusz Żelasko, Radny Województwa Mazowieckiego Paweł Obermeyer, Przewodniczący Rady Miasta Henryk Zienkiewicz, Dyrektor płońskiego Miejskiego Centrum Kultury Marzena Kunicka, Dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej Bożena Kaliściak i wiele, wiele innych osób reprezentujących różne instytucje miasta i powiatu, policję, straż pożarną, Bank Spółdzielczy, a także delegacja rodziców uczniów PSM. Podczas składania życzeń padło wiele ciepłych słów pod adresem kadry pedagogicznej szkoły. Zgodnie podkreślano kompetencje, rzetelność i zaangażowanie nauczycieli.

W części artystycznej uroczystości znalazły się zagrane przez uczniów utwory m.in. F. Chopina, C. Saint-Saënsa, A. Ladowa, C. Gardela i in. Po każdym z wykonań oklaskom nie było końca. I był to aplauz zasłużony, bowiem poziom gry młodych, a nawet bardzo młodych artystów zadziwiał profesjonalizmem. Ale nie ma się czemu dziwić – przecież jaka szkoła, tacy uczniowie.

Krzysztof Martwicki

Zgłoś naruszenie/Błąd