Spór o istnienie lub nieistnienie języka śląskiego można przedstawiać jako kwestię praw człowieka, w której ich obrońcy walczą z uporem zamordystów.
Można argumentować, że lud śląski ma przyrodzone prawo do oficjalnego uznania swojej „godki” jako pełnoprawnego języka. Można też analizować lingwistyczne niuanse.
Ale problem jest znacznie głębszy. Dotyczy tego, o co Polacy żyjący na tamtych terenach długo zabiegali wszelkimi środkami, w imię czego narażali życie. O polskie państwo na Śląsku, o polskie nazwy miejscowości, o polski język w urzędach wreszcie.
Powstańcy śląscy nie zabiegali o uznanie ich za oddzielny naród, o traktowanie ich języka jako mowy innej niż polska. Wręcz przeciwnie – ich marzeniem była Polska, co tak pięknie pokazał śp. Kazimierz Kutz w „Soli ziemi czarnej”. Wszystkich, którzy dziś marzą o uznaniu ślązaczyzny za język obcy, zachęcam do przypomnienia sobie tego filmu. …
Szanowny Czytelniku, możesz przeczytać cały artykuł PREMIUM 
– wystarczy, że dołączysz do subskrybentów Sieci Przyjaciół.
Jeżeli masz wykupiony dostęp do Sieci Przyjaciół zaloguj się na swoje Konto Czytelnika
Wybierz subskrypcję:
Wybierz cyfrową prenumeratę tygodnika Sieci, a dodatkowo otrzymasz dostęp do magazynu wSieci Historii i do artykułów Premium na portalu wPolityce.pl.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS