Jezus, Maryja i Józef w maseczkach, a nad katedrą w Katowicach rozpętała się burza

Po roku, który dał się we znaki wyjątkowo upalnym i suchym latem artysta też nie milczał. Przedstawił Świętą Rodzinę wędrującą przez pokryty pustynnym piaskiem rynek w Katowicach.

Bożonarodzeniowy rysunek Grzegorza Chudego Rysunek: Grzegorz Chudy

W 2017 roku, gdy przed sądami w różnych miastach odbywały się manifestacje w obronie niezależności polskiego wymiaru sprawiedliwości, Święta Rodzina na okładce “Gazety Wyborczej” stworzonej przez Grzegorza Chudego dołączyła do demonstrantów zebranych przed sądem w Katowicach.

Boże Narodzenie 2017 roku. Święta rodzina nie mogła ominąć w Katowicach gmachu Sądu Okręgowego, gdzie przez kilka tygodni mieszkańcy protestowali przeciwko pisowskiej reformie sądownictwa Grzegorz Chudy

Żywo komentowana była również stworzona przez Grzegorza Chudego bożonarodzeniowa okładka “Gazety Wyborczej” w poprzednim (2016) roku. Święta Rodzina wędruje przez Katowice w maskach z powodu gęstego smogu, który spowijał miasto.

Boże Narodzenie 2016 roku. To chyba najbardziej komentowana bożonarodzeniowa okładka ‘Gazety Wyborczej’ w Katowicach. Święta rodzina idzie przez Katowice, ale z powodu wszechobecnego smogu w trosce o swoje życie ma na twarzach maski gazowe. Niestety, od tego czasu niewiele się zmieniło. Zimą bywają dni, że powietrze jest tak zanieczyszczone, że epiej nie wychodzić z domu Grzegorz Chudy

W 2020 roku Jezus, Maryja i Józef znów zostali przedstawieni z zasłoniętymi twarzami, ale tym razem w maseczkach, które obowiązkowo trzeba zakładać z powodu epidemii koronawirusa. W tle widać zaś katedrę w Katowicach, nad którą rozpętała się burza z piorunami.

– Chciałem zawrzeć w tej scenie najważniejsze wydarzenia, których świadkami byliśmy w tym roku. Oczywiście pierwszym, najważniejszym jest pandemia, która każdego z nas dotknęła w jakiś sposób. Dlatego Maryja i Józef mają założone maseczki. Równie ważne w naszym kraju były protesty kobiet przeciwko zaostrzeniu prawa aborcyjnego, które wybuchły tej jesieni. Święta Rodzina uchwycona jest na tle katedry – miejsca, w którym rozpoczęły się lokalne protesty. Nad wszystkim zaś rozpętuje się wielka burza – tak Grzegorz Chudy objaśnia swoje inspiracje.

Mówi, że zależało mu, by w tej scenie podkreślić stan osamotnienia. – Mam bowiem wrażenie, że między ludźmi a instytucjami, które na obrazie reprezentuje katedra, brak jest wspólnego dialogu. Dystans się powiększył, wierni czują się opuszczeni – tłumaczy artysta.

Polonista i artysta

Z wykształcenia jest polonistą, a na życie zarabia właśnie jako malarz nastrojowych akwareli o charakterystycznej kresce. Na jednej z nich w krajobraz Katowic Nikiszowca wtopił Lorda Vadera z “Gwiezdnych wojen”.

Gwiezdne Wojny po śląsku. Lord Vader w ajnfarcie  Akwarela Grzegorza Chudego

Przez siedem lat pracował jako nauczyciel języka polskiego w Liceum nr 5 w Katowicach-Ochojcu. W wolnych chwilach tworzył. Pierwszą wystawę miał w 2006 r., ale maluje od małego.

– Pierwsze pudełko akwareli otrzymałem od przyszywanej cioci, nauczycielki plastyki. Zakochałem się w tych farbkach, bo dają możliwość wyczarowywania na papierze wspaniałych barw. Nigdy do końca nie wiem, jakie kolory mi wyjdą, jak zaczynam je ze sobą mieszać. To taki rodzaj artystycznej alchemii – opowiada artysta.

Zakochany w Nikiszowcu

Belferska natura jednak dalej w nim siedzi – w katowickich przedszkolach prowadzi projekt “Bajtle Godajom” – szkółkę języka śląskiego. Bo – jak podkreśla – od urodzenia związany jest z Górnym Śląskiem, śląską godką, tradycją i kulturą. Od strony mamy pochodzi z typowo tradycyjnej śląskiej rodziny, w której można znaleźć pradziadków w powstaniach, dziadka w Wehrmachcie i żołnierzy z armii Andersa. To właśnie rodzina wpoiła mu śląskie wartości.

Ważnym aspektem w jego życiu było harcerstwo, które ukształtowało go jako człowieka. Był drużynowym 7. Katowickiej Drużyny Harcerskiej im. 2. Pułku Powstańców Śląskich. – Wspólne ogniska, biwaki, wyjazdy z grupą – gdyby nie te doświadczenia, nie byłbym tym, kim jestem dzisiaj – wspomina.

I pewnie nie byłoby też zespołu Beltaine, który współtworzył przez kilkanaście lat. Zaczęło się od słuchania Clannadu i śpiewania pieśni żeglarskich i irlandzkich przy ognisku. W kapeli odpowiedzialny był za grę na fletach i akordeonie. Zwiedził z nią trochę świata. Występowali m.in. na Borneo, w Meksyku, Kanadzie czy USA. Ale ten rozdział jego życia jest już zamknięty.

Młodość spędził w katowickiej dzielnicy Kostuchna, dorosłe życie wiedzie wraz ze swoją rodziną w Nikiszowcu. – W chwili kiedy tu dotarłem, zakochałem się w tym miejscu. Była to miłość od pierwszego wejrzenia! Od tej pory zabierałem na Nikiszowiec wszystkich moich znajomych. A w późniejszych latach także moją żonę – wspomina.

Tutaj też ma swoją klimatyczną pracownię, której ściany zapełniają setki akwarel. Na swoim koncie ma ich prawie 2 tysiące!

Przeważnie maluje Górny Śląsk, często Nikiszowiec. Czasem coś innego, bo musi od tych pejzaży odpocząć i do nich zatęsknić. Na przykład powidoki z podróży po Europie czy innych zakątkach Polski.

Większość prac ma gdzieś w pejzażu – wyeksponowany albo specjalnie schowany – czerwony balonik. – To taki rodzaj mojego artystycznego, alternatywnego ‘podpisu’, znaku rozpoznawczego – wyjaśnia artysta.

Na wielu znajdują się też wieże ciśnień zaprojektowane niegdyś przez braci Zillmannów: w Szopienicach, Giszowcu i Nikiszowcu. – Zawsze fascynowały mnie te budynki – wyglądają jak z bajki. Dlatego je maluję – mówi.

“Anioł proletariacki” Grzegorza Chudego GRZEGORZ CHUDY

Od kilku lat lubi też umieszczać w swoich pracach beboki – takie śląskie straszki. W 2019 roku powstał nawet specjalny album “Beboki” uzupełniony o teksty (cały nakład został wyczerpany). W czasie pandemii Grzegorz zaczął udostępniać w sieci obrazki beboków komentujących aktualne wydarzenia.

– Na pierwszym, podmalowanym akwarelą obrazku, który powstał na skrawku kartki, umieściłem dwóch beboków w maseczkach z komentarzem “bydzie lepij”. Ludzie zaczęli go udostępniać w swoich mediach społecznościowych. Do dziś powstało prawie 50 takich obrazków – mówi artysta.

Niedawno ukazała się płyta “Marzyciele” Kwintetu Śląskich Kameralistów oraz młodego solisty – Oskara Gomółki – z piosenkami do wierszy Juliana Tuwima i Jana Brzechwy. Otwierając dołączoną do niej książeczkę z utworami wymienionych poetów, zobaczycie też akwarelowe ilustracje Grzegorza, który uatrakcyjnił nimi to ciekawe wydawnictwo muzyczne skierowane do dzieci.

Zgłoś naruszenie/Błąd