Jeszcze będzie pięknie… Święte dni

O Triduum Paschalnym i jego znaczeniu dla nas, chrześcijan, mówił, specjalnie dla Czytelników naszej gazety (GK nr 15, 2010-04-08) starogardzki dziekan Śp. ksiądz  Stanisław Człapa. W roku pandemii koronawirusa, zamkniętych kościołach, rekolekcjach i mszach św. przez Internet warto wspomnieć tamten tekst.

Wielki Czwartek 

Najpierw Wielki Czwartek – pamiątka i uobecnienie  narodzin Kościoła.  Jezus obchodził Paschę ze swoimi najbliższymi. Przez swe słowo i umycie nóg – kąpiel przebaczenia – przygotował ich do spożywania swego Ciała i Krwi, aby mogli stać się jedno z Nim. Eucharystia Wielkiego Czwartku to sakrament miłujących się wzajemnie i pojednanych, którzy stali się członkami Jego rodziny, mimo że pozostaną na zawsze słabymi grzesznikami.

Wielki Piątek

Liturgia Męki, misterium Krzyża, na „którym zawisło zbawienie świata”. Jezus w największym bólu woła: „Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił”.  Z Jezusowym wołaniem trzeba nam połączyć Wielki Piątek naszych czasów, aby przyjąć w Komunii św. zbawczy Owoc jego Ofiary i razem z Nim wołać do Ojca. W tym dniu Pan Jezus chce, abyśmy Go odnaleźli w zbitych, zdeptanych, maluczkich – ostatnich tego świata. Wielki Piątek nam tę powinność przypomina. 

Wielka Sobota

To dzień adoracji Bożego Grobu. Cisza i milczenie. „Zstąpił do piekieł”. Do objawienia chrześcijańskiego należą słowa Boga, ale należy także Jego milczenie. Jest nadzieja, że  w ciszy i milczeniu usłyszymy Jego słowo. I zauważymy wtedy, że Bóg stoi pośrodku nas.

Liturgia Wigilii Paschalnej – to początek obchodów Zmartwychwstania Pańskiego. Rozpoczyna się po zapadnięciu nocy. Światło, woda i „nowa pieśń” ALLELUJA – to wielkie symbole przedstawiające tajemnice Zmartwychwstania Pańskiego. Czekającym w ciemnym kościele towarzyszy otucha, że Bóg zna czarność nocy. Zapalił już pośrodku niej swoje światło „Lumen Christi” (Światło Chrystusa): jasność, ciepło, życie, wizja wiecznego ucztowania w światłości przy Bożym stole (…). 

Od Redaktora

Tegoroczne święta będą inne niż wszystkie do tej pory. Nie będzie wspólnych mszy świętych w kościołach (zostaje nam przekaz w telewizji, Internecie, radiu), święcenia pokarmów, rodzinnych spotkań. 

Myślę, że chętnie wspomnieliście naszego Śp. ks. Dziekana, wspomnijcie Go także w swojej wdzięcznej modlitwie.

Wszyscy wierzymy, że „Jeszcze będzie pięknie…”. Wiara zawsze daje nadzieję. 

Janusz Rokiciński 

Więcej w dzisiejszym wydaniu Gazety Kociewskiej. 
Kupując Polskie gazety wspieracie Polskich Wydawców!

 

Zgłoś naruszenie/Błąd