Jesteśmy przepracowani. “Nasze życie wydaje się jałowe, puste, pozbawione głębszego sensu”

Świat przechodzi globalny kryzys. Złożone zmiany ekonomiczne, technologiczne, ekologiczne i kulturowe, pandemia, wojny, klęski żywiołowe, inflacja – to wszystko nie pozostaje bez wpływu na naszą psychikę. Tempo życia na przestrzeni ostatnich lat wzrosło wielokrotnie. Wielu ludzi nie potrafi sprostać tej presji. Rzeczywistość, która nas otacza, każe nam działać szybko i skutecznie, nie pozostawiając prawa do odpoczynku i “marnowania czasu”.

A tylko tam, gdzie jest przestrzeń na refleksję, czucie, uważność, przeżywanie, doświadczanie, jest też czas na kontakt ze sobą i z innymi, na bliskość i budowanie więzi. Na słuchanie potrzeb swoich i innych ludzi. Kiedy jesteśmy pod presją niekończącej się listy zadań, obowiązków, presji czasu i pośpiechu, coraz płycej postrzegamy własne istnienie. Jesteśmy przepracowani, nasze życie wydaje się jałowe, puste, pozbawione głębszego sensu.