Trwa sprzątanie po Bońku. Wybitnym cwaniaku, trzeba tu wierzyć Mirkowi Tłokińskiemu bo zna go z boiska i za boisko ceni, który nie dał rady z portugalskim iluzjonistą.
Do wzięcia jest parę złotych, samopoczucie rodaków i sponsora. Trzeba wezwać kilkunastu piłkarzy, pogadać z nimi, zagrać w dziadka i…najechać Rosję na Łużnikach.
Jak pójdzie dobrze, następnego dnia odpocząć, ograć Czechów lub Szwedów, dla zdrowia potruchtać – i brać się za drugi mecz.
Jeśli będzie…
Niepotrzebne tu nadymanie, jakieś konkursy i aplikacje, kierownikiem tej 7.dniowej wycieczki może być król disco polo.
Kadry mamy jasne i w tym horyzoncie czasu niewymienne. Jest bramkarz, jest Lewandowski, są Krychowiak z Zielińskim i Glik z Bednarkiem, zaczyna polepszać się Moder, biega Frankowski, odżyje Szymański.
Nie jest tu potrzebny kolejny bajerant.
Cannavaro?
Bo sam przyjechał, coś prezesowi napisał, świetnie ongiś grał?
Zupełnie jak Sousa i zupełnie jak Sousa nic jako trener reprezentacji nigdzie nie osiągnął!
Pirlo?
Świetny piłkarz, fakt! Ale trener bez dorobku, dawać mu kursokonferencję w kadrze, czy może lepiej tylko w akademii Lotosu?
Andre Villas-Boas? Kolejny portugalski obieżyświat, elegancki jak Sousa i zwalniany z klubów jeszcze szybciej niż rodak.
Klinsmann? Znany jako piłkarz wybitny, jako trener praktykujący dorywczo i ponad miarę emocjonalnie rozhustany. Mógłby w Moskwie opuścić drużynę w przerwie…
Gdzieś na Malediwach wygrzewa się Nawałka. Mógłby wrócić na kilka dni. Razem z nim koszmary z Danią, Senegalem, kompromitujące kopanina z Japonia, upokarzanie Błaszczykowskiego i paraliż decyzyjny z Portugalią. To raczej kustosz niż hetman na wyprawę polową…
Po Polsce bez przydziału szwenda się trener Brzęczek, który jako piłkarz grał ładniej i odważniej niż polecał reprezentacji. Ale jako trener zapewnił Bońkowi pracę dla Sousy a nie Sousa jemu. Byłby jednak kłopot z jednym piłkarzem, a to znaczy że nie byłoby udanej wyprawy do Moskwy.
Jest też trener o którym prawie się nie mówi. A to on ograł ostatnio młodych Niemców nad Renem cztery do kółka, dobrze prowadzi kadrę młodzieżową, a wcześniej w ekstremalnych warunkach ćwiczył Wisłę tak, że bez pieniędzy nie wypuścił jej z ligi dbając o silną więź z zespołem.
Stawiając na Macieja Stolarczyka niewiele można przegrać, a wiele wygrać.
To tylko futbol, prosta nieskomplikowana ROZRYWKA dla inteligentnych ludzi.
To nie tylko „Piłka w grze”, prezesie Kulesza, to rodzaj zawodów w obronie polskiej granicy.
Żaden łepek zagraniczny tego nie dźwignie.
PS. „Piłka w grze” to cykl felietonów legendy gdańskiego dziennikarstwa sportowego red. Alberta Gochniewskiego, który wiedział o pomorskim futbolu wszystko, ale pisał z taktycznym wyczuciem chwili.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS