Jenia Grebennikov: Koledzy są dla mnie jak bracia

– Bardzo lubię grać w reprezentacji, bo panuje świetna atmosfera, wszyscy się lubimy, jesteśmy jedną wielką siatkarską rodziną. Koledzy są dla mnie jak bracia – mówił w specjalnej rozmowie dla Strefy Siatkówki libero reprezentacji Francji, Jenia Grebennikov.

Czym był dla was jako reprezentacji Francji Memoriał Wagnera?

Jenia Grebennikov: – To element naszych przygotowań. Grały tutaj niesamowite drużyny. Nie przypominam sobie, kiedy i czy w ogóle w tym turnieju brały udział tak dobre ekipy – tegoroczny zwycięzca Ligi Narodów, medaliści mistrzostw świata, Europy i my – mistrzowie olimpijscy. Był to więc bardzo interesujący turniej, taki test przed mistrzostwami Europy.

Jaki stawiacie sobie cel na mistrzostwa Europy?

– Chcemy zagrać najlepiej, jak potrafimy i być gotowi na grę na najwyższym poziomie. Dla reprezentacji Francji te mistrzostwa to również element przygotowań do igrzysk olimpijskich w Paryżu w przyszłym roku. Chcielibyśmy jednak zdobyć medal, bo podczas ostatnich mistrzostw Starego Kontynentu nam nie poszło, przegraliśmy w 1/8 finału z Czechami. Zobaczymy, co z tego wyjdzie, bo turniej jest napakowany mocnymi zespołami. Trudno powiedzieć, kto będzie faworytem, bo w Europie jest co najmniej kilku pretendentów do medali – Polska, Serbia, Włochy, Słowenia. Trudno przewidzieć wyniki. Wszystko to kwestia czasu – jeśli w ciągu dwóch tygodni dojdziemy do optymalnej formy, możemy się bić o najwyższe laury, ale jeśli nie… Wiesz, to trudne ciągle grać na najwyższym poziomie i wygrywać. Chcemy się cieszyć z każdego zwycięstwa, a dokąd nas to doprowadzi – zobaczymy.

Czyli nie pokusisz się o obstawienie medalowej trójki mistrzostw Europy?

– Nie, to za trudne (śmiech). Szanse mają na pewno, jak wspomniałem, Polska, Słowenia… Trzeba też docenić te drużyny, które od jakiegoś czasu nie zdobywają medali, ale trzymają się w czołówce, jak np. Bułgaria, zwłaszcza że do drużyny wrócił Cwetan Sokołow.

A kto może być czarnym koniem mistrzostw?

– Trudno powiedzieć, aczkolwiek turniej jest tak ułożony, że można wiele punktów do rankingu FiVB zyskać, ale i przegrać. Te punkty liczą się do kwalifikacji olimpijskiej. Myślę, że wszyscy mają to z tyłu głowy. Też dlatego Słowenia tak się starała w VNL i widać było, że jest w pełni skoncentrowana na rywalizacji. Zresztą podobnie Holandia potrzebuje tych małych punktów. W siatkówce wszystko jest możliwe.

Czyli twoim zdaniem wszystkie drużyny będą zmotywowane tak samo na mistrzostwach? Nie będzie odpuszczania?

– Oczywiście. Wszyscy walczą o punkty do rankingu. My mamy to szczęście, że igrzyska olimpijskie odbywają się w Paryżu, więc jako gospodarz mamy gwarantowany udział w turnieju, ale cała reszta musi się bić o miejsce. Po mistrzostwach chłopaki grają od razu turnieje kwalifikacyjne, więc też będzie ciekawie. Wszystkie drużyny muszą być w optymalnej formie. Prócz fizyki będzie się liczyło też przygotowanie taktyczne. Lato jest bardzo długie dla siatkarza…

Czy to sprawiedliwe, że organizator nie musi się kwalifikować?

– To jest na pewno uprzejmość w stronę gospodarza. Cieszymy się z tego, bo jest to najtrudniejszy turniej rozgrywany w tym sporcie. Na rok przed igrzyskami olimpijskimi są zawsze kwalifikacje. Niestety na tak dużą ilość drużyn niewiele jest miejsc na igrzyskach. Dotyczy to zwłaszcza reprezentacji z Europy, bo to jednak na Starym Kontynencie najwięcej ekip jest w światowej czołówce. Przed Tokio mieliśmy sporo szczęścia, wygrywając turniej kwalifikacyjny w Niemczech. Tylko jedna ekipa na osiem wtedy otrzymywała kwalifikację na igrzyska. Był to niesamowicie trudny turniej – dużo presji, stresu. Cieszymy się więc, że nie musimy tego powtarzać. Kwalifikacje olimpijskie są trudne pod względem fizycznym dla sportowca. Powodzenia dla wszystkich uczestników.