„Kręcić, kręcić!” – tak brzmiały słowa wzajemnej zachęty uczestników 21. Powiatowej Pielgrzymki Rowerowej z Łańcuta na ostatnich metrach dzielących ich od Jasnej Góry. Dotarli zmęczeni, ale radośni, bo wreszcie u celu. Przejechali ok. 360 km w 5 dni jako „posłani w pokoju Chrystusa”. Po drodze odwiedzali różne sanktuaria, a także miejsca historii (np. dom urodzenia gen. W. Sikorskiego), oddali też hołd powstańcom warszawskim.
Grupa ok. 140 rowerzystów wyróżniała się już z daleka żółtymi koszulkami z herbem powiatu łańcuckiego. Uczestnicy pielgrzymki to często członkowie wielopokoleniowych rodzin, czego najlepszym przykładem jest inicjator pielgrzymki i organizator jej 14 edycji, Edward Krauz, który jechał z synami i wnukami. W rekolekcjach na dwóch kółkach wzięło udział kilkunastu nastolatków i prawie 60 kobiet. Najmłodsza uczestniczka wieziona w specjalnym wózku przyczepionym do roweru, miała 5 lat.
– Pielgrzymka zrodziła się jako wyraz wdzięczności lokalnej społeczności za powstanie samorządu łańcuckiego – przyznał Robert Kochman, sekretarz powiatu łańcuckiego, który na pielgrzymce pełnił funkcję kronikarza.
Patronem powiatu i jego rowerowych pątników jest św. Michał Archanioł, który widnieje na koszulkach, ale pielgrzymka gromadzi z roku na rok coraz więcej osób z sąsiednich powiatów, np. Przeworska, Leżajska, Rzeszowa i Jarosławia.
Do grona takich „sąsiadów” należy najstarszy uczestnik pielgrzymki, 83-letni Roman Kapusta z powiatu Przeworsk, który już po raz piąty przyjechał – jak powiedział – „po prostu tak do Mamy”. A na pytanie ludzi o to, czy to jego ostatnia wyprawa rowerowa, odpowiada, że „Ona najlepiej wie, ile ja tu jeszcze razy przybędę”.
Elżbieta Tadin na Jasną Górę przychodziła już 15 razy, a teraz 7. raz przyjechała. Według niej „wypoczywanie u Mamy jest pełne miłości”, tym bardziej, że w tym świecie coraz częściej można doświadczyć, że „bez Boga jest bardzo trudno”. Na pierwszej pielgrzymce rowerowej bardzo wzruszył ją widok modlących się mężczyzn. – Odkryłam wtedy tę specyficzną, wielką duchowość mężczyzn, którzy się nie wstydzą swej wiary – wyznała. Jej osobistą intencją było dziękczynienie za maturę syna i dyplom córki oraz by właściwie odczytali własne powołanie.
W trakcie pielgrzymki ludzie bardzo gościnnie podejmowali pątników, a w zamian prosili o modlitwę „by nie pogubić się na drodze wiary”.
Marysia na rowerową pielgrzymkę wybrała się po raz pierwszy, bo do tej pory z mamą przyjeżdżały witać tatę i brata. Uważa ten czas za wspaniale spędzony. Jej zdaniem warto przeżyć to samemu i ma zamiar zachęcić znajomych do uczestnictwa, choć wie, że żadne słowa nie będą mogły oddać tego, co ma w sercu. – Ufność i współpraca z łaską Bożą dają wiele – dodała animatorka Apostolstwa Młodzieży arch. przemyskiej.
Marek Uberman, przewodniczący rady powiatu podkreślił, że pragnął, aby ta pielgrzymka stawała się coraz bardziej rodzinną. – Uważamy rodzinę za najważniejszą komórkę społeczeństwa, jesteśmy też świadomi zagrożeń i niebezpieczeństw, które czyhają na młodych. Każda rodzina ma swoje problemy, jest wiele osób oddalających się od Boga – ich wszystkich polecamy w modlitwie – dodał samorządowiec.
W grupie rowerzystów było trzech kapłanów. Ks. Rafał Borcz z parafii Głębokie w Beskidzie Niskim, kapelan pielgrzymki zauważył, że te rekolekcje w drodze to „wiara i modlitwa w praktyce”, to odpowiedź też na Franciszkowe „wstać z kanapy”. – Jest to przechodzenie od teorii do praktyki. To świetny czas spędzony z Bogiem i drugim człowiekiem, na modlitwie, rozmowie. Jestem podbudowany postawą tych ludzi, bo oni wiedzą, kim są, dokąd i po co jadą – przyznał kapłan.
Ks. Albin Pawłowski, saletyn, posługujący w Kobylance k. Gorlic z Łańcuta jechał już drugi raz. Wcześniej na rowerze pielgrzymował m.in. z góralami, a także innymi grupami i przez Polskę, i Europę. – Na urlopie kapłan pozostaje zawsze do dyspozycji ludzi, którzy są różni, mają swoje problemy, zwracają się z pytaniami i wątpliwościami. I dlatego ta posługa jest piękna – podsumował.
Uczestnicy pielgrzymki rowerowej z Łańcuta na Jasnej Górze zazwyczaj wyruszają w ostatnią niedzielę lipca, by być tu w pierwszy piątek sierpnia. Za każdym razem trasa jest trochę inna. W tym roku na pątniczym szlaku odwiedzili takie miejsca jak: Sanktuarium Przemienienia Pańskiego w Cmolasie, Sanktuarium Matki Bożej z Puszczy w Ostrowach Tuszowskich, zabytkowy drewniany kościółek św. Wojciecha w Gawłuszowicach, średniowieczną Kolegiatę w Wiślicy, Sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej w Pilicy oraz Sanktuarium Matki Bożej Patronki Rodzin w Leśniowie k. Żarek.
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS