Mieszkańcy wszystkich osiedli, sąsiedzi, zrzeszani są w pewnych większych grupach. Tworzą one wspólnoty mieszkaniowe albo spółdzielnie mieszkaniowe. Szczegóły działania obu instytucji charakteryzują pewne różnice.
Cel i zasady oraz przedmiot działalności reguluje ustawa z dnia 15 grudnia 2000 o spółdzielniach mieszkaniowych. Spółdzielnie posiadają osobowość prawną. W świetle prawa są traktowane jak swojego rodzaju przedsiębiorca. Mają swoje organy, prowadzą działalność, mogą zaciągać kredyty i zatrudniać pracowników. Nie mogą jednak czerpać korzyści kosztem członków spółdzielni mieszkaniowej. Członkami spółdzielni mieszkaniowej są właściciele nieruchomości położonych na obszarze działania spółdzielni.
Głównym celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych członków oraz ich rodzin poprzez dostarczanie im samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych. Zadaniami spółdzielni mieszkaniowej może być budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich lub własnościowych praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych (dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu można utworzyć księgę wieczystą, która następnie jest możliwa do odnalezienia poprzez wyszukiwarkę ksiąg wieczystych), budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własnościowych praw do tych domów. Dodatkowo do zadań spółdzielni należy udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
Wspólnota mieszkaniowa to twór o wiele mniejszy. Zrzesza ona mieszkańców zazwyczaj jednego bloku mieszkalnego. Wspólnotę tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. Może ona nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana, ale nie ma osobowości prawnej – w przeciwieństwie do spółdzielni mieszkaniowej. Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż trzy, do zarządu nieruchomością wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności. Jest to tak zwana mała wspólnota mieszkaniowa. W pozostałych przypadkach zastosowanie znajdzie ustawa z 24 czerwca 1994 o własności lokali.
Zarówno spółdzielnia mieszkaniowa, jak i spółdzielnia mogą podejmować uchwały. Różnicą jest to, że co do zasady ilość głosów mieszkańca we wspólnocie mieszkaniowej zależy od jego udziałów (a więc w szczególności od wielkości jego nieruchomości), natomiast w spółdzielni mieszkaniowej każdy członek spółdzielni ma jeden głos.
Różnice w wielkości i sposobie działania tych instytucji powodują, że zazwyczaj czynsz płacony przez członków spółdzielni mieszkaniowej będzie wyższy, niż osób należących do wspólnoty mieszkaniowej. Większa spółdzielnia musi powiem utrzymać swoje struktury, lokale, pracowników oraz większą ilość nieruchomości wspólnych (np. klatek schodowych, parkingów dla pojazdów itd.).
Artykuł sponsorowany
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS