Jak zadawać pytania sztucznej inteligencji? Nasza przyszłość od tego zależy!

Prowadzenie konwersacji przy pomocy znanych nam narzędzi jest proste. Odpowiednie pole przyjmie zapytanie, a we wskazanym oknie pojawi się odpowiedź. Wiemy jednak, że na tym zabawa się nie kończy. Sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana, a sposób, w jaki podejdziemy danego bota wpływa na efekt.

Chodzi bowiem nie o samo pytanie, a sposób, w jaki ze sztuczną inteligencją rozmawiamy i tym samym czy dobrze rozumiemy to, jak ona w rzeczywistości działa. Okazuje się, że umiejętność zadawania pytań sztucznej inteligencji będzie w przyszłości czymś niezwykle cennym — być może na równi z umiejętnościami miękkimi i obyciem społecznym. Jak to w ogóle możliwe?

Niegdyś niemal każde CV dumnie prezentowało umiejętności obsługi komputera przez kandydata, jego znajomość pakietów biurowych i nie tylko. Co stało za taką deklaracją? Pewnego rodzaju biegłość, pozwalająca postawić osobę przed sprzętem komputerowym bez ryzyka samozapłonu lub jego zniszczenia. Możliwość nadania obowiązków związanych z jego obsługą itp. Już niedługo taka rubryka zostanie zastąpiona “umiejętnością rozmowy z SI”.

Mając do czynienia z tak potężnym narzędziem, jakim są współczesne boty, potrzebujemy odpowiedniego zaplecza wiedzy i umiejętności, aby skutecznie wykorzystywać ich możliwości. Przejawem takiego przygotowania jest odpowiednie zadawanie pytań. Od tego zależy, czy nasz problem będzie mógł w ogóle zostać rozwiązanym. Przykład znajdujemy już na głównej stronie ChatGPT.

Coraz więcej gigantów z branży technologicznej stawia na rozwój sztucznej inteligencji. Przykłady można by mnożyć, a w ostatnim czasie najwięcej uwagi skupiano na propozycjach od Google i Microsoftu. W obliczu takich zmian należy być przygotowanym.

Stojąc przed kłopotem natury programistycznej, chcemy uzyskać od bota pomoc w pisaniu linijek kodu. Te stworzone do tej pory nie działają, a my nie wiemy dlaczego. A bot? Cóż, on nie wie tym bardziej — choć jego algorytmy wyposażono w odpowiednie zasoby, to nie poznał on odpowiedniego kontekstu. 

Co w zasadzie ma działać, jaki jest stan docelowy? Dopiero doprecyzowanie zapytania da nam odpowiedź. Musimy pamiętać, że sztuczna inteligencja działa w obrębie sporego, lecz nadal ograniczonego obszaru i nie jest w stanie samemu dopowiedzieć sobie naszego celu — dlatego musimy jej wskazać, niczym w szkolnej rozprawce, poszczególne elementy — co to jest, co nie działa, jak powinno działać, w jakim celu itd.

Jedną z najbardziej istotnych cech osób obsługujących SI w przyszłości będzie zwięzłość w komunikowaniu. Chociaż rozwijające się boty potrafią sprawiać takie wrażenie, to nadal nie są ludźmi. Dla algorytmu nie mają znaczenia uprzejmości, ani nawet kwiecisty, opisowy język.

Wręcz przeciwnie — korzystanie ze słownych “upiększaczy” jedynie utrudni proces, wydłużając go, a i być może wpływając na uzyskiwany efekt. Obsługa SI będzie przypominać bardziej automatyzację różnego rodzaju procesów niż rozmowę. Zamiast wzajemnych życzliwości, wagę będą mieć rezultaty. Warto zatem dać sobie spokój z byciem uprzejmym wobec bota — szkoda czasu na emocje!

Pisanie maila informującego o urlopie można zatem ugryźć na kilka sposobów. Pierwszym jest uprzejma i niepotrzebnie rozwleczona komenda. W efekcie otrzymujemy zdecydowanie zbyt długą wiadomość, przepełnioną niepotrzebnymi informacjami.

Co ciekawe, niewiele lepiej jest wówczas, gdy nasza komenda była iście lakoniczna. Chcąc przekazać zwartą i konkretną informację, nie możemy rozsyłać maila składającego się z tylu wersów. Trzeba wprowadzić inną komendę.