Każda działająca w Polsce spółka nie będąca spółką publiczną ma obowiązek ustalenia swoich beneficjentów rzeczywistych i zgłoszenia informacji o nich do specjalnej bazy – Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych.
Instytucje zobowiązane (np. banki, firmy inwestycyjne, notariuszowie, zakłady ubezpieczeń) mają obowiązek ustalenia beneficjenta rzeczywistego swoich klientów. Zobowiązania te często pociągają za sobą problemy w ustaleniu, kogo należy uznać za takiego beneficjenta. Nie pomaga temu niejasna definicja legalna omawianego tu terminu, zawarta w ustawie z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.
Ujęcie ekonomiczne
Beneficjent rzeczywisty jest pojęciem z zakresu języka ekonomii i zarządzania, które z uwagi na wymogi związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu zostało przeniesione na grunt prawodawstwa. W ujęciu ekonomicznym za beneficjenta rzeczywistego uznaje się osobę fizyczną, która w sposób ostateczny włada daną jednostką organizacyjną i której przysługuje – bez konieczności odprowadzania do innych podmiotów – udział w zyskach takiej jednostki. Jest to więc osoba fizyczna sprawująca ostateczną pieczę nad …
Artykuł dostępny tylko dla e-prenumeratorów “Rzeczpospolitej”
Oferta promocyjna: dostęp do treści rp.pl – pakiet plus już od 39,90 zł za miesiąc
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS