Kolorowe frezje, pachnące lilie, wyniosłe mieczyki – kwiaty cebulowe należą do ulubionych ozdób zagonów na wsi i w miastach. Jak je prawidłowo sadzić? O czym należy pamiętać? Popularność kwiatów cebulowych wynika z łatwości ich uprawy, spontanicznego rozrostu, a także fantastycznego wyboru kolorów i kształtów kwiatostanów, które zdobią ogród od końca zimy po zaawansowaną jesień. Niektóre gatunki nie wymagają nawet wykopywania na zimę!
Pierwszym krokiem do sukcesu w uprawie jest jednak wybór cebulek, których jakość determinuje wygląd przyszłej rośliny. Kupując u zaufanych producentów mamy gwarancję, że pędy będą silne, wymiarowe, liście regularne, a kolor kwiatów taki, jakiego oczekujemy. Cebulki zawsze powinny być wolne od fizycznych uszkodzeń, ale także przebarwień czy nalotu typowego dla pleśni czy zgnilizny, jak również pozbawione korzeni i liści. Bardzo ważna jest też twarda konsystencja oraz odpowiednia wielkość – to od tej ostatniej zależy okazałość kwiatu.
Kiedy sadzi się cebulki kwiatowe?
W kalendarzu ogrodnika wyróżnia się dwa podstawowe terminy na sadzenie cebul – wiosenny, od kwietnia do połowy maja; oraz jesienny – od września do października. Generalnie kwiaty kwitnące latem, takie jak mieczyki czy dalie sadzi się wiosną, podczas gdy wiosenne, typu tulipany lub hiacynty, umieszcza się w gruncie jeszcze poprzedniej jesieni. Wyjątkiem są gatunki takie jak krokus jesienny, szachownica czy zimowit jesienny, które sadzi się zwykle w sierpniu lub wrześniu.
Jak należy przygotować zagon?
Niektórym ogrodnikom wydaje się, że cebulki są na tyle mało wymagające, że wystarczy zrobić w ziemi otwór odpowiedniej głębokości i przyspać go gliną. Nic bardziej mylnego! Cebulki w stanie uśpionym potrzebują bowiem odpowiednich warunków, aby zaczęły się prawidłowo ukorzeniać i puszczać silne pędy.
Konieczne jest więc przede wszystkim skrupulatne przekopanie zagonu, tak, aby ziemia nabrała pulchności. Przy okazji pozbywamy się wszystkich chwastów i kamieni, które mogłyby ograniczyć wzrost. Ewentualne wzbogacanie podłoża zależy od warunków wyjściowych – ziemię ciężką i gliniastą zdecydowanie należy wymieszać z lżejszym materiałem próchniczym typu torf, rozdrobniona kora lub piasek. W przypadku piaszczystego podłoża dobrym pomysłem jest natomiast podsypanie na zagon kompostu. Ogólnie rzecz biorąc, ziemia powinna być dobrze przepuszczalna i żyzna, raczej wilgotna.
Naturalnie, poszczególne gatunki mogą mieć bardziej specyficzne wymagania. Dla przykładu lilie preferują kwaśną glebę o odczynie pH 5.5-6.5, więc pomoże im na pewno nieodkwaszony torf. Delikatne frezje natomiast preferują odczyn obojętny lub lekko zasadowy oraz ponadprzeciętny poziom wilgotności.
Pamiętajmy, że istotna jest nie tylko sama ziemia na zagonie, ale także jego nasłonecznienie. Ogromna większość kwiatów cebulowych wymaga pełnego słońca, choć zdarzają się wyjątki, takie jak cieniolubne kardiokrynum olbrzymie.
Podstawowe zasady sadzenia cebulek w gruncie
Wysokie rośliny cebulowe typu lilie, kanny czy mieczyki są na tyle dekoracyjne i imponujące, że mogą pełnić na zagonie funkcję soliterów. Większość niższych kwiatów sadzi się jednak w skupiskach liczących od kilku do nawet 50 sztuk. W tym drugim przypadku zdecydowanie lepiej jest wykopać szpadlem jedną szerszą jamę i rozmieścić w niej wszystkie cebulki, a następnie zbiorczo zakopać. Sadząc oddzielnie w odrębnych otworach ryzykujemy zbyt bliskie odległości oraz uszkodzenie posadzonych już cebulek.
Odpowiedź na pytanie jak głęboko sadzić zależy nie tylko od gatunku, ale i wielkości cebulki. Generalna zasada mówi, że optymalna głębokość wynosi dwu- lub trzykrotność wysokości cebulki, przy czym większe cebulki sadzi się głębiej, a mniejsze płyciej. Także lekkie podłoże powinno skłaniać do zwiększenia głębokości.
Ważne!
Cebule sadzimy zawsze szpiczastą częścią do góry, a jeśli nie potrafimy odróżnić góry i dołu, dla bezpieczeństwa umieszczamy je w zagonie na boku! Całość przysypujemy gliną, np. za pomocą tylnej strony grabi, lekko dociskając, ale unikając udeptywania. Świeżo posadzone cebule warto od razu podlać, jeśli podłoże nie jest akurat na wskroś wilgotne.
Sadząc w grupach warto jest zachować równomierne odstępy: od 5 cm u przebiśniegów; 8-10 cm w przypadku krokusów i szczawików, ok. 15 cm u tulipanów, jaskrów czy tygrysówek, do 25-50 cm u lilii, w zależności od odmiany. Doskonale wyglądają przy tym cebulki różnokolorowych odmian tego samego gatunku fantazyjnie poprzeplatane ze sobą, jak również kompozycje różnych kwiatów cebulowych na jednym zagonie.
Jak sadzimy kłącza?
Do roślin cebulowych zalicza się tez z reguły byliny, których podziemną częścią jest kłącze. W tej grupie znajdziemy nie tylko małe urocze konwalie czy zdobne przetaczniki, ale także okazałe piwonie, egzotyczne kanny czy górujące nad całym ogrodem malwy. Byliny kłączowe sadzi się w sposób bardzo podobny do klasycznych cebulek – również konieczne jest przygotowanie zagonu oraz zachowanie odpowiednich odległości.
Na ogół kłącza sadzi się jednak płyciej – np. kłącza irysów na głębokości 10-12 cm, idealnie na warstwie drenażu, podczas gdy kłącza kanny paciorecznika oraz liliowców zaledwie 6-8 cm pod powierzchnią gleby.
Sadzenie cebulek w doniczkach
Większość cebul i kłączy można również wysadzać do doniczek i pojemników, plastikowych oraz glinianych, zarówno z myślą o uprawie tarasowej czy balkonowej, jak i domowej. Idealne podłoże to mieszanka trzech części kompostu lub substratu z kompostem oraz jednej części żwiru lub piasku. Głębokość sadzenia jest podobna jak w przypadku uprawy gruntowej, z tym zastrzeżeniem, że cebule potrzebują zawsze minimum 3-5 cm podłoża pod sobą, co wymaga dobrania odpowiedniej wielkości donicy. Aby zapobiec gniciu cebul warto wybierać pojemniki otworami umożliwiającymi odpływ wody, a na ich dno wysypać drenującą warstwę żwiru.
Tak przygotowane donice mogą być wykorzystane do pędzenia wiosennych kwiatów – wystarczy przetrzymywać je po posadzeniu w chłodnym miejscu, a gdy wyrosną przenieść do ciepłego mieszkania, gdzie zakwitną.
Ciekawe triki związane z sadzeniem cebulek kwiatowych
• Niektóre ogrody regularnie nawiedzane są przez głodne szkodniki typu nornice czy karczowniki. Aby upewnić się, że szlachetne cebulki nie staną się obiadem dla gryzoni, można sadzić je w specjalnie do tego przeznaczonych koszyczkach ochronnych. Ten zabieg poleca się dla gatunków, które słyną ze swojej „smakowitości”, np. lilie czy tulipany.
• Mankamentem roślin cebulowych jest fakt, że po przekwitnięciu na zagonie zostają usychające liście, których nie powinno się zbyt szybko obcinać ze względu na zdrowie cebulki. Stąd projektanci zieleni zachęcają, aby wkomponowywać je między gatunki o podobnej wysokości o charakterze jednorocznym lub dwuletnim, jak również byliny, których termin kwitnienia i największego wzrostu przypada na okres po przekwitnięciu kwiatów cebulowych.
• Cebulki kwiatowe odporne na mróz, których nie trzeba wykopywać na zimę, mogą być sadzone bezpośrednio w trawniku. Idealnie w tej roli sprawdzają się drobne niebieskie cebulice i szafranki, białe śnieżyce i śnieżynki, a także różnobarwne tulipany, krokusy czy szachownice. Plusem takiego rozwiązania jest wspaniały wiosenny „dywan” w ogrodzie; minusem konieczność wstrzymania się z koszeniem trawy do czasu uschnięcia liści.
• Zasadzone cebule i kłącza warto zawsze przysypać warstwą kory mulczującej, która rozwój chwastów i zabezpieczy ziemię przed wysychaniem.
Nawet początkujący ogrodnik łatwo poradzi sobie z wyzwaniem. Tym bardziej, że byliny cebulowe i kłączowe to jedne z najwdzięczniejszych ozdób zagonów, które przy odrobinie cierpliwości przy wyborze i sadzeniu odwdzięczą się wieloletnią satysfakcją!
art. sponsorowany
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS