Wszyscy znamy cumulusa. Cumulus to archetypowa chmura: puszysta i biała, o wyraźnie określonym kształcie. Cumulus oznacza po łacinie „sterta”, odnosząc się do charakterystycznego wyglądu tych chmur. Ale cumulus ma kilka różnych etapów ewolucji…
Nisko położone chmury, które są płaskie, mgliste i bezkształtne. Mogą wytwarzać lekką mżawkę lub śnieg. Zasadniczo to taka mgła, która znajduje się lekko powyżej poziomu gruntu.
Pierwsze stadium chmur cumulus. Są one dość „poszarpane” i nie mają ostatecznego kształtu typowej chmury cumulus.
Następny etap. Ich wygląd jest dość płaski i płytki, ale są one wyraźniej zdefiniowane.
Stąd nazwa humilis, oznaczająca pokorny.
Kolejne stadium cumulusa. Mają większą głębokość pionową niż humilis; typowa chmura z kreskówki.
Jeszcze bardziej zaawansowane stadium cumulusa. Są to bardzo duże chmury, które mogą wznosić się do atmosfery.
Chmury Altocumulus składają się z małych, płytkich, zbitych mas. W altocumulus stratiformis pęczki te tworzą się bardzo blisko siebie w szerokich, częściowo przezroczystych warstwach.
Często występują po nich opady deszczu.
Stratocumulus to formacja chmur składająca się z dużych, zaokrąglonych mas, które są niższe i znacznie większe niż altocumulus.
Stratocumulus undulatus pojawia się jako równoległe linie tych formacji.
Bardzo wysokie, cienkie i przezroczyste chmury, które pokrywają duże obszary nieba.
Takie jak cirrus fibratus, nazywane tak ze względu na swój włóknisty wygląd.
Są ogromne, z podstawami o szerokości wielu kilometrów i mają kilka podwariantów, jak np. Cumulonimbus calvus. Nie jest to ogromna chmura jak na standardy cumulonimbusów, ale wciąż bardzo duża. Calvus wyróżnia się wyraźnie zarysowanymi krawędziami i szczytem w kształcie kopuły.
Zwykle przynosi deszcz, śnieg lub grad, a także może wytwarzać błyskawice.
Słynna chmura kowadłowa – nazwana tak ze względu na swój kształt – i kolejne stadium cumulonimbusa.
Wznoszą się dziesiątki tysięcy stóp w atmosferę i mogą tworzyć bardzo niebezpieczne warunki pogodowe – potężne chmury burzowe.
Charakterystyczny wzór, który znajduje się na innych formacjach chmur, a nie jest formacją samą w sobie.
Na przykład na spodzie cumulonimbusa.
Wyróżnia się „woreczkami” chmur, które wyglądają, jakby zwisały w dół.
Nieczęste, ale wyglądają niesamowicie. Są to nisko położone, długie i cienkie chmury, które poprzedzają potężne burze.
Typowa chmura deszczowa. Duże, stosunkowo bezkształtne warstwy ciemnych chmur, wystarczająco grube, aby blokować światło słoneczne. Zwykle przynosi ciągłe opady deszczu.
To skoro teorię mamy już za sobą, przyszedł czas na praktykę! Zapraszamy do sprawdzenia zdobytej właśnie wiedzy w naszym quizie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS