Warning: call_user_func_array() expects parameter 1 to be a valid callback, class ” not found in /home/historykon/domains/historykon.pl/public_html/wp-includes/class-wp-hook.php on line 324
hourly
1
Post 30 maja 1539 roku Hernando de Soto wylądował w zatoce Tampa pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Wiek XVI może pochwalić się rozmaitymi postaciami historycznymi. Jedną z nich jest Hernando de Soto, który w niezbyt chlubny sposób zapisał się na kartach historii. Jeśli jesteś ciekaw, jak to się stało, że ogarnięty żądzą bogactwa bandyta został zapamiętany po dzień dzisiejszy, to zapraszamy do czytania!
Hernando de Soto – młodzieńcze lata
Hernando de Soto był pochodzącym z zachodniej Hiszpanii konkwistadorem. Urodził się w 1497 roku jako syn zubożałych szlachciców. Mimo to, rodzina była w stanie sfinansować mu edukację. Już w wieku 14 lat de Soto postanowił chwycić życie za rogi, opuścił Hiszpanię i udał się do Panamy, nazywanej wtedy Indiami Zachodnimi.
Rzeczywistość „nowego” świata okazała się dla niego strzałem w dziesiątkę. Szybko odnalazł się w zastanej rzeczywistości, systematycznie brał udział w wyprawach, których celem było pozyskanie złota i niewolników. Eskapady te miały miejsce głównie na terenie Nikaragui i doprowadziły do jej ostatecznego podboju. W ich trakcie de Soto dał się poznać jako doskonały żołnierz, a jego prestiż oraz posiadane bogactwa szybko rosły.
Misja Francisco Pizarro w Peru
Kolejnym ważnym punktem w życiorysie Hernando de Soto była współpraca ,jakiej się podjął wraz z innym hiszpańskim konkwistadorem, Francisco Pizarro w roku 1530.
Obaj panowie, w towarzystwie 150 ludzi, udali się do Ameryki Południowej, w okolice dzisiejszego Peru. Po dwóch latach dotarli do Cajamarki, gdzie spotkali się z Atahualpą.
Pomimo zachęt, inkaski władca odmówił przyjęcia chrztu. Z tego powodu Europejczycy wymordowali jego świtę, a samego Atahualpę porwano dla okupu. Hiszpanie w zamian za jego życie zażądali pełnej sali złota oraz dwóch innych, srebra. Masa wymienionych kruszców wynosiła odpowiednio ok. 6 i 11 ton.
Oczywiście Inkowie spełnili to żądanie, jednak jakiś czas później, Atahualpę postawiono przed sądem i skazano na śmierć przez uduszenie. Ponoć Hernando de Soto był przeciwnikiem tego mordu, jednak nie powstrzymało go to od wzięcia swojej części okupu.
Rok później Hiszpanom udało się zająć stolicę Inków, Cuzco, co doprowadziło do ostatecznego podboju tego imperium.
Powrót do Hiszpanii
W 1536 roku, niewyobrażalnie bogaty, de Soto powrócił do Hiszpanii. Według zapisków, potrzebował aż 9 okrętów, by przetransportować zrabowane przez siebie złoto. W ojczyźnie poślubił arystokratkę, Isabel de Bobadilla, wkraczając tym samym na salony.
Spokojne życie zapalonego konkwistadora nie trwało jednak zbyt długo, ponieważ dopadł go głód dalszych podbojów. W 1537 roku udał się na audiencję do króla Karola I, który mianował go gubernatorem Kuby.
Przez kolejne dwa lata de Soto, kuszony legendami o imperium pełnym złota, organizował wyprawę, która miała być zwieńczeniem jego konkwistadorskiego życia, za cel misji obrano tereny dzisiejszej Florydy.
Misja – Floryda
30 maja 1539 roku, Hernando de Soto stanął u wybrzeży Florydy, na czele swojej 600-osobowej prywatnej armii. Zważywszy na fakt, że Francisco Pizarro do podboju Imperium Inków posłużył się czterokrotnie mniejszą liczbą ludzi, można wywnioskować, jak ogromne oczekiwania wiązano z rozpoczętą ekspedycją.
Jednak rzeczywistość nie okazała się tak kolorowa, jak się spodziewano. Przez dwa kolejne lata, de Soto wraz ze swoimi ludźmi przemierzał tysiące kilometrów wzdłuż obszarów dzisiejszej, południowej części Stanów Zjednoczonych.
W tym czasie Hiszpanie natrafiali na rozmaite plemiona oraz osady, które niekiedy liczyły nawet 30 000 mieszkańców. Każde takie znalezisko przeobrażało się w złudną nadzieję na zdobycie wymarzonych skarbów.
Napotykanych Indian zmuszano, by wskazali drogę do krainy złota. Ci jednak nie byli w stanie sprostać żądaniu. Z tego powodu, wzrastająca frustracja de Soto owocowała w krwawą, brutalną rzeź. W tamtym czasie Hiszpanie mordowali i brali do niewoli, jako tragarzy, tysiące rdzennych mieszkańców zastanych ziem.
Indiański opór
Oczywiście rodowici Amerykanie nie przyglądali się biernie temu barbarzyńskiemu procederowi, jaki odbywał się na ich ziemiach. Indiańskie plemiona wielokrotnie łączyły się w sojusze. Jednak nie byli oni w stanie skutecznie przeciwstawić się uzbrojonym po zęby Europejczykom.
Mimo to, życie Hernando de Soto w pewnym momencie zawisło na włosku. Mianowicie, został on zaproszony na ucztę przez indiańskiego wodza Tuscalusa. Nieświadomy intrygi konkwistador, pozytywnie odpowiedział na zaproszenie i udał się na śmiertelną wigilię.
Zanim gościom udało się dojść na miejsce, zostali zaatakowani. Niewiele brakowało, by ta zasadzka zakończyła się sukcesem z perspektywy Indian. Jednak na ich nieszczęście ludzie de Soto szybko zorientowali się w sytuacji i zdołali na czas przyjść z odsieczą swojemu dowódcy. To wydarzenie obrodziło w kilkugodzinną bitwę, w której Hiszpanie ponieśli ciężkie straty, zginęło ok. 200 ludzi, a 150 zostało ciężko rannych. Było to pyrrusowe zwycięstwo, po którym Europejczycy zdecydowali się na spalenie miasta zarządzanego przez Tuscalusę.
Dalsze fiaska oraz śmierć Hernando de Soto
Wraz z postępem wyprawy, liczba jej uczestników się skurczyła, ponadto poszukiwania złota wciąż nie przynosiły pożądanych efektów. Morale przybyszów zza oceanu też nie miały się najlepiej, tym bardziej, że 8 maja 1541 roku, natrafili oni na brzeg rzeki Missisipi, której to odkrycie błędnie przypisuje się Hernando de Soto.
W obliczu tego znaleziska spodziewano się, że misja zostanie przerwana, jednak de Soto zdecydował się na jej kontynuację. Dalszy przebieg ekspedycji nie różnił się znacząco od swojego dotychczasowego kształtu, wciąż był naznaczony krwią.
21 maja 1542 roku Hernando de Soto zmarł na żółtą febrę. Trudno stwierdzić, jaki czekałby go los, gdyby nie choroba, ponieważ jego podwładni coraz bardziej skłaniali się do buntu.
Po śmierci swojego dowódcy grupa obdartusów błąkała się jeszcze przez ponad rok, rozpaczliwie próbując odnaleźć drogę powrotną do Meksyku. Początkowo próbowano się przedostać przez tereny dzisiejszego Teksasu, jednak bezskutecznie.
Ostatecznie, po powrocie do rzeki Missisipi, pozostali przy życiu uczestnicy wyprawy zbudowali łodzie, na których przedostali się do Zatoki Meksykańskiej. Stamtąd udali się na zachód. Płynąc wzdłuż brzegu, w 1543 roku dotarli do hiszpańskiego miasta Pánuco. Ich widok spotkał się z niemałym zaskoczeniem, ponieważ już dawno uznano ich za martwych.
Hernando de Soto – ocena postaci
Trudno powiedzieć, czy Hernando de Soto swoim postępowaniem wniósł coś pozytywnego dla świata. Całe jego życie było naznaczone żądzą osiągnięcia bogactwa oraz zapisania swojego nazwiska na kartach historii. Niewątpliwie mu się to udało, jednak koszt jakim to osiągnął, był zdecydowanie niewymierny.
Jego interakcje z rodowitymi mieszkańcami Ameryki zwykle doprowadzały do konfliktów na linii Europejczycy-Indianie. Pewnym plusem z perspektywy nauki było poznanie geografii południowo-wschodnich terenów aktualnych Stanów Zjednoczonych, jednak sposób w jaki ten proces zachodził oraz towarzysząca mu skala cierpienia, jakie zostało wywołane, zostaną zapamiętanie jako niechlubna część historii.
Mimo to, w Stanach Zjednoczonych postać de Soto jest w pewnym sensie gloryfikowana, ten wizerunek konkwistadora, odkrywającego rzekę Missisipi został umieszony na ścianie rotundy w amerykańskim Kapitolu oraz na rewersie banknotu o nominale 500 dolarów.
Bibliografia:
- Hanbury-Tenison Robin, Wielcy odkrywcy, Lesko 2011.
Post 30 maja 1539 roku Hernando de Soto wylądował w zatoce Tampa pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Post 30 maja 1975 roku powstała Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) to międzynarodowa organizacja krajów europejskich, której celem jest eksploracja i wykorzystanie przestrzeni kosmicznej, której siedziba znajduje się w Paryżu. Polska do tego grona dołączyła w 2012 roku
Prawie jedna trzecia działań agencji dotyczy badań związanych z Marsem. Cały czas pracują nad znalezieniem tam śladów życia oraz możliwością kolonizacji czerwonej planty.
Pierwszą z misji badawczych był Mars Express, która zakończyła się połowicznym sukcesem, gdyż lądownik Beagle 2, mimo udanego lądowania, nigdy nie nawiązał kontaktu z orbiterem, który pracuje bez zarzutu.
Następnym etapem był ExoMars, który rozpoczął się w 216 roku, którego celem było wyssanie potężnego orbitera mającego badać atmosferę Marsa, a w przyszłości ma być stacją przekaźnikową dla kolejnych lądowników. Misja ta przy współpracy z NASA i rosyjskim Roskosmosem zakończyła się sukcesem, gdyż udało się przywieźć zdobyte próbki na Ziemię.
Post 30 maja 1975 roku powstała Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Post 30 maja 1872 roku urodził się Bronisław Gębarzewski pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Bronisław Gębarzewski był on oficerem Wojska Polskiego w stopniu pułkownika, wieloletnim dyrektorem Muzeum Wojska Polskiego oraz Muzeum Narodowego, historykiem wojskowości.
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1892-1894) oraz w Conservatoire National des Arts et Metiers w Paryżu (1895-1896) kierunek malarstwo. Od 1916 do 1936 r. był dyrektorem Muzeum Narodowego w Warszawie, a od 1920 dyrektorem Muzeum Wojska w Warszawie. Oficer nadetatowy 1 Pułku Saperów.
Po wybuchu wojny więziony w Pawiaku, po zwolnieniu zaangażowany w akcję ratowanie zabytków z muzeum WP. Jego praca na rzecz kultury i tworzenie od podstaw Muzeum Narodowego była wręcz nieoceniona.
Zmarł 11 grudnia 1941 r. w Warszawie.
Post 30 maja 1872 roku urodził się Bronisław Gębarzewski pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Post 30 maja 1159 roku zmarł książę Władysław Wygnaniec pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Władysław Wygnaniec był synem Bolesława Krzywoustego, a po jego śmierci objął dzielnicę senioralną oraz dzielnicę dziedziczną Śląsk. Juniorom nie odpowiadała zwierzchność ich przyrodniego brata i postanowili się z nim rozprawić. Doszło do otwartego konfliktu między synami Krzywoustego. Juniorzy zjednoczyli się i razem pokonali i wypędzili Władysława, który zbiegł do Niemiec.
Post 30 maja 1159 roku zmarł książę Władysław Wygnaniec pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Post 30 maja 1989 roku odsłonięto pomnik Bogini Demokracji w Pekinie pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Pomnik Bogini Demokracji w Pekinie to mierząca 10 metrów wysokości sylwetka bogini. Była wykonana z metalowego szkieletu wypełnionego styropianem i wykończona papier-mâché. Zbudowana została w cztery dni przez studentów Chińskiej Centralnej Akademii Sztuk Pięknych.
Początkowo „bogini” była… mężczyzną.
W trakcie projektowania zmieniono wiele z pierwotnego projektu: pozycję, dodano pochodnię oraz ciało i twarz kobiety. Inicjatywa stworzenia pomnika pojawiła się w momencie trudnym dla protestujących – mimo nadal licznej ilości zgromadzonych, liczba koczujących na placu malała, brakowało liderów, miasteczko namiotowe zamieniło się w pełną śmieci osadę a ludzie, nie tak dawno tłumnie przyciągani, tracili zainteresowanie.
Pomnik ustawiono twarzą do wielkiego portretu Mao Zedonga. Gdy wybrani losowo z tłumu mężczyzna i kobieta dokonali oficjalnego odsłonięcia pomnika, protestujący wznieśli okrzyki „Niech żyje demokracja!”.
Liczący dzień wcześniej dziesięciotysięczny tłum rozrósł się ponad trzydziestokrotnie na przełomie 30 i 31 maja.
Post 30 maja 1989 roku odsłonięto pomnik Bogini Demokracji w Pekinie pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Post 30 maja 1563 roku miała miejsce bitwa morska pod Bornholmem pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Bitwa morska pod Bornholmem to starcie w ramach I wojny północnej, między eskadrą Szwedzką, pod dowództwem admirała Jacoba Bagge, a okrętami duńskimi pod wodzą admirała Jacobsa Brockenhuusa. Potyczka wydarzyła się jeszcze przed przed wybuchem wojny pomiędzy oboma państwami.
Szwedzi w sile 20 jednostek zbliżyli się do wyspy Bornholm. Na przeciw wypłynęły im 3 okręty duńskie sygnalizując im naruszenie wód terytorialnych. Szwedzi nie zwlekając zaatakowali Duńczyków zdobywając wszystkie ich okręty i biorąc do niewoli 600 ludzi.
Post 30 maja 1563 roku miała miejsce bitwa morska pod Bornholmem pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Post 30 maja 1994 roku zadecydowano, że kuna chorwacka zastąpi dinara pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Kuna chorwacka miała zastąpić dinara zgodnie z ustaleniami parlamentu w stosunku 1000 do 1. Tak jak sama potrzeba wymiany i wzmocnienia waluty nie budziła kontrowersji, tak budziła je nazwa nowej waluty.
Kuną bowiem nazywała się waluta obowiązująca w czasach ustaszowskiego Niepodległego Państwa Chorwackiego. Sabor uznał jednak, że nazwa ta, ma także inne historyczne powiązania i wskazuje wyraźnie na pierwszą „walutę” państw słowiańskich, jaką stanowiły właśnie skórki kun. Zgodnie z ustaleniami, kuna dzieli się na 100 lip.
Na zdjęciu rewers banknotu 1000 kun, przedstawiający konny pomnik króla Tomislava I na tle zagrzebskiej katedry.
Post 30 maja 1994 roku zadecydowano, że kuna chorwacka zastąpi dinara pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Post 30 maja 1913 roku podpisano pokój londyński. Zakończyła się I wojna bałkańska pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Wojna trwała od 8 października 1912 roku, a walczyły przeciwko sobie Imperium Osmańskie i Liga Bałkańska, w skład której wchodziła Bułgaria, Grecja, Czarnogóra i Serbia. Gdy podpisano pokój londyński, Turcja utraciła wszystkie ziemie za linią łączącą Enez nad morzem Egejskim i Midye nad Morzem Czarnym.
Największym zwycięzcą okazała się Albania, która już 28 listopada 1912 roku proklamowała niepodległość, a teraz tylko ja potwierdziła. Największe straty, poza Turcją poniosła natomiast Macedonia, której ziemie zostały rozdzielone pomiędzy Serbię, Czarnogórę, Bułgarię i Grecję.
Ponadto Grecja otrzymała jeszcze Trację i Kretę, a Serbia z Czarnogórą rozdzieliły między siebie Sandżak Nowopazarski. Podpisanie pokoju, doprowadziło też do zbrojnej manifestacji przeciwko Czarnogórze, która w maju 1913 roku, zajęła twierdzę Szkodra, która to, miała zostać stolicą Księstwa Albanii.
Pokój londyński okazał się wyjątkowo krótkotrwały, gdyż już w czerwcu 1913 roku, wybuchła II wojna bałkańska.
Post 30 maja 1913 roku podpisano pokój londyński. Zakończyła się I wojna bałkańska pojawił się poraz pierwszy w Historykon.pl.
]]>
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS