A A+ A++

To centralny punkt Przystanku, w zamierzeniach planistów jakby rynek tej części miasta. Dominującą tu, zachowaną do dziś kamienicę zaczęto budować – wedle relacji rodzinnych – w roku 1938. Dokończenie nastąpiło kilkanaście lat później


Autor projektu pozostał nieznany. Inwestorami byli Maria i Aleksander Szulcowie. Ich spadkobiercy nadal mieszkają w części budynku. W grudniu 1996 roku właścicielem całej posesji stał się ówczesny Urząd Gminy Legionowo.
Budynek zachował swój dawny wygląd. Jest to budowla dwupiętrowa z jednospadowym dachem, okrytym papą, z dwoma elewacjami od Targowej i al. Róż i ściętym narożnikiem.

Elewacja frontowa – od Targowej – jest piętrowa, czteroosiowa, z trójskrzydłowymi oknami oraz dwoma balkonami, na pierwszym i drugim piętrze.
Elewacja od al. Róż jest pięcioosiowa z balkonami. Narożnik u zbiegu Targowej i al. Róż także z balkonami na wysokości pierwszego i drugiego piętra
Elewacja boczna – bez balkonów – z oknami jednoskrzydłowymi. Wejście do budynku z klatką schodową znajduje się od podwórza. Do mieszkań na piętrach prowadzą betonowe schody z drewnianymi poręczami. Nad nimi znajduje się niewielki strych o drewnianej konstrukcji. Cały budynek jest podpiwniczony. Do pomieszczeń piwnicznych można się dostać kilkustopniowymi schodkami
Po wojnie powstał projekt (autorstwa mgr M.S. Weina) rozbudowy murowanego budynku na hotel robotniczy. Zatwierdziło go w Pruszkowie, we wrześniu 1951 roku Prezydium Warszawskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej pod numerem 482. Nosił nazwę: Projekt rozbudowy budynku murowanego II piętrowego przeznaczonego na „Hotel Robotniczy” w Legionowie dla Zjednoczenia Robót Wiertniczych i Fundamentowych w Warszawie.”
Na narożnej działce nr. 531 o pow.1379 m planowano rozbudowę od strony al. Róż. Elewacje do wysokości górnej krawędzi okien parteru miały być oblicowane cegłą cementową. W podziemiu planowano m. in. prysznice, szatnie, magazyny bielizny, pokój do suszenia ubrań. a także piwnicę na koks i węgiel. Na parterze miały mieścić się: świetlica, jadalnia, kuchnia, biurowy pokój służbowy i mieszkanie prywatne. Pomieszczenia pierwszego i drugiego piętra przeznaczone były na pokoje, sypialne i umywalnie.
Projekt nie został zrealizowany.
Budynek – dziś nadal mieszkalny – ogrodzony jest siatką ze słupkami, na niewielkiej podmurówce. Na posesję prowadzi metalowa brama z furtką.

Tekst i rysunek: Andrzej Zalewski

Komentarze

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułSkarb zamku Karpień
Następny artykułZłamał kwarantannę 28-latkowi grozi do 30 tys. zł grzywny