Czy dlatego trafiłaś ostatecznie na prawo?
Złożyłam papiery na studia prawnicze, żeby tylko wydostać się z banku. Studiowałam dwa lata, ale prawo też znienawidziłam. W końcu zadałam sobie pytanie: co tak naprawdę kochasz? W czym jesteś naprawdę dobra? W grze aktorskiej!
Skąd ta świadomość?
Uczyłam się aktorstwa w szkole średniej, ale największy wpływ na mnie miała sztuka dramaturga Davida Hare’a. To historia londyńskiej sekretarki z klasy średniej, która dzięki znajomości języka francuskiego zostaje w czasie II wojny światowej wysłana na misję. Przeprowadza operacje specjalne i wspiera ruch oporu we Francji, i nagle odkrywa coś, w czym jest genialna, czyli koordynację. Uwielbia to. Czuje, że jako kobieta w pełni się spełnia. Nie jest sekretarką. Ale po wojnie musi wrócić do realiów brytyjskich. Być kobietą siedzącą w małym biurze, bez wpływu na nic. To jest jedna z najbardziej rozdzierających serce sztuk. Doprowadziła mnie do łez. Byłam nastolatką, pod koniec lat 70. na angielskiej wsi, pełnej owiec i krów, ale w historii kobiety, która miała zupełnie inne życie, odnalazłam naukę dla siebie.
Jaką?
Po pierwsze, zrozumiałam, że nadejdzie taki moment w życiu, w którym będę najlepszą wersją siebie, kiedy będę czerpać z tego, czym jest mój dar, i zachowam spokój ducha. To przyjdzie. Byłam tego pewna. Po drugie, to ta niezwykła magia, która wydarzyła się w teatrze, ta wymiana zdań między pisarzem, aktorką i publicznością. Taka święta trójca. Chciałam być tego częścią. Tylko nie wiedziałam jak. Wiedziałam, jak wydoić krowę, ale nie jak być aktorką.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS