Grecy mają już pierwsze śmigłowce MH-60R Seahawk

Grecka marynarka wojenna oficjalnie wprowadziła do służby pierwsze trzy z siedmiu zamówionych śmigłowców MH-60R Seahawk. Pozostałe cztery zostaną dostarczone w przyszłym roku. Nowe wiropłaty mają w pierwszej kolejności zastąpić przestarzałe śmig­łowce Agusta-Bell AB 212 w wersji ZOP. Oprócz tego Grecy szykują się do zakontraktowania kolejnych nowo­czes­nych śmigłowców, tym razem prze­zna­czo­nych dla sił powietrznych.

Ateny otrzymały zgodę na pozyskanie MH-60R w 2019 roku wraz z pokaźnym pakietem uzbrojenia i osprzętu towa­rzy­szą­cego, na który składało się: trzydzieści torped Mk 54, sto pocisków kierowanych APKWS, cztery pociski ćwiczebne ATM-114Q Hellfire i dwa nieodpalane M36-E9 (Captive Air Training Missile), karabiny maszynowe M240 i GAU-21 oraz tysiąc sonoboi AN/SSQ-36/53/62.

Wśród wyposażenia elektronicznego warto wyróżnić dziesięć radiolokatorów APS-l 53(V) i tyleż systemów celowniczych AN/AAS-44C(V) – w tym po trzy zapasowe. Grecy otrzymają także cztery dodatkowe, zapasowe silniki General Electric T700-GE-401C.

Zamówienie rozłożono na dwie transze: pierwsze cztery śmigłowce zakon­trak­to­wano w 2020 roku, pozostałe trzy – rok później. Koszt przedsięwzięcia wynosił wówczas 600 milionów dolarów. Pod koniec ubiegłego roku odbyły się ich pierwsze próby w locie maszyn pierwszej transzy.

AB 212 to licencyjna odmiana amery­kań­skiego śmigłowca Bell 212 produkowana przez włoskie zakłady Agusta (stąd połączona nazwa obu przedsiębiorstw w nazwie śmigłowca). Włosi oprócz klasycznej wersji trans­por­towej opra­co­wali również warian­ty specja­lis­tyczne, w tym wersję walki elektro­nicznej i zwal­czania okrętów pod­wodnych.

Polemikó Naftikó ma na stanie jedenaście AB 212 w odmianie ZOP i dwie w odmianie walki elektronicznej. Służbę zaczęły na początku lat 80. ubiegłego wieku i są już całkowicie przestarzałe. W dodatku istnieje problem z utrzymaniem ich gotowości do działań – wśród maszyn w wersji ZOP zdolnych do lotu ma być tylko sześć. Nowoczesne MH-60R godnie przejmą ich zadania, zwiększając przy tym możliwości obecnie eksploatowanej przez Greków floty Seahawków. W latach 1994–2005 Ateny pozyskały jedenaście śmigłowców pokładowych S-70B Seahawk w specjalnej odmianie S-70B-6 Aegean Hawk. Greckie S-70B powstały na bazie maszyn S-70C(M)1/2 opracowanych dla Tajwanu.

Aegean Hawki są odpowiednikiem dosyć nowoczesnej odmiany SH-60F używanej przez US Navy. Dodatkowo w ostatnich latach przechodzą moderni­zację pole­ga­jącą na dostosowaniu ich do współpracy z MH-60R. Przez najbliższe dziesięciolecia oba typy będą wzajemnie współpracować w zakresie obronny helleńskich wód. Grecja jest siódmym użytkownikiem MH-60R na świecie i drugim w Europie. Pierwsza była Dania, eksploatująca dziewięć MH-60R, zaś w ubiegłym roku zamówienia na śmigłowce złożyli Hiszpanie i Norwedzy, odpo­wied­nio osiem i sześć egzemplarzy. Seahawki w Norwegii zajmą miejsce proble­ma­tycz­nych NH90 NFH.

Σημερινή επίσκεψη από το @HellenicNavyGR #AB212ASW pic.twitter.com/FwCuYkZXni

— Xanthos Georgiades (@XanthosCY) October 7, 2021

Nowe śmigłowce nie tylko dla floty

Grecy postanowili zmoderni­zować lot­nic­two śmig­łow­cowe nie tylko marynarki wojennej. Następne w kolekcie są wojska lądowe. W najbliższym czasie dojdzie do podpisania długo wycze­ki­wanej umowy na nowe śmigłowce wielozadaniowe UH-60M Black Hawk.

Obecna flota śmigłowców greckich wojsk lądowych zostawia wiele do życzenia. Jej trzon stanowią przestarzałe UH-1H i ich licencyjne odmiany AB 205 w łącznej liczbie około stu egzemplarzy. Uzupeł­niane są przez dwadzieścia nowo­czes­nych NH90 oraz dwadzieścia pięć ciężkich CH-47D Chinooków. Jedno­silni­kowe Hueye są już maszynami całkowicie prze­sta­rza­łymi pod wszystkimi względami, w dodatku mocno zużytymi.

W zawiązku z tym grecki resort obrony skierował zapytanie ofertowe dotyczące kupna pewnej partii UH-60. Greckie media spekulowały o liczbie czterdziestu dziewięciu maszyn, z których czternaście miało trafić do sił powietrznych, a reszta – do wojsk lądowych. W grudniu ubiegłego roku amerykański Departament Stanu wydał zgodę na sprzedaż trzydziestu pięciu UH-60M. Maksymalny koszt umowy wraz z pakietem towarzyszącym ma zamknąć się w granicach 1,95 miliar­da dolarów. Dodajmy jednak, iż w wycenach DCSA zawsze podaję się cenę maksymalną za zamówienie w jego pełnej postaci. Przy podpisaniu umowy z reguły cena jest zdecydowanie niższa, a ilość pozyskiwanego sprzętu – mniejsza.

AS332 Super Puma greckich sił powietrz­nych w malowaniu SAR/CSAR.
(Jerry Gunner, Creative Commons Attri­bution 2.0 Generic)

Greckie media spekulowały również o prawie opcji na dodatkowe czternaście maszyn, które trafiłyby do sił powietrz­nych. Ostatecznie tak się nie stało. Trzydzieści pięć Black Hawków trafi w całości do wojsk lądowych. Ale siły powietrzne nie będą poszkodowane – otrzy­mają czternaście mniejszych śmig­łow­ców AW139.

Siły powietrzne, podobnie jak wojska lądowe, trapione są przez starzejącą się flotę śmigłowców. Składają się na nie Belle 205 w liczbie dwunastu egzem­plarzy i ta sama liczba AS332 Super Pum. Oba typy używane są w głównej mierze do zadań transportowych i logistycznych. Włoskie śmigłowce zostaną dostarczone w konfiguracji SAR/CSAR. Warto dodać, że zakup śmigłowców realizowany był w formule przetargowej. AW139 zostawiły w tyle konkurencję, na którą składały się UH-60M i Airbus H175. Nie złożono jeszcze oficjalnego zamówie­nia, jednak według greckich mediów jest to kwestia najbliższych miesięcy.

Lockheed Martin

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ