Trudno było się dziwić Nikoli Grbiciowi, gdy pod koniec meczu z Belgią wzdychał z rezygnacją i przymykał oczy. Wyszarpane 3:2 zwycięstwo powinno ukazywać się w wyszukiwarce Google, gdy ktoś będzie wpisywał hasło “mecz-męczarnia”. Tyle że trudno być zaskoczonym, bo taki możliwy scenariusz zapowiadał trener Polaków jeszcze przed wylotem do Chin, a już po zdobyciu mistrzostwa Europy. W drodze po ten tytuł Biało-Czerwoni w 1/8 finału pokonali właśnie Belgów. Po trzech tygodniach znów się z nimi zmierzyli. W spotkaniu z jednej strony o dość odmiennym przebiegu, ale jednak całkiem podobnym.
Największy rywal Polaków? Jest po tej samej stronie siatki. Frustracja drużyny Grbicia
– Naszym głównym przeciwnikiem w tym turnieju będziemy my sami, a nie zawodnicy po drugiej stronie siatki. Jeśli utrzymamy swój poziom, to wygramy. Ale to nie będzie łatwe. Zaczęliśmy zgrupowanie 8 maja, a teraz jest koniec września. Trudno utrzymać wysoki poziom przez długi czas – podkreślał Grbić, gdy na początku tygodnia rozmawiał w Spale z grupą dziennikarzy.
Zwracał też uwagę na inny aspekt – dla niektórych drużyn, z którymi Polacy będą mierzyć się teraz w Xi’an, ten turnieju kwalifikacyjny to praktycznie jedyna szansa wywalczenia przepustki na igrzyska. Bo w przypadku światowego rankingu (to druga opcja, która wyłoni pozostałych uczestników w przyszłym roku) są raczej na straconej pozycji. Ewentualnie mogą też być dodatkowo zmotywowani szansą na powalczenie z liderami tego zestawienia, by zdobyć cenne punkty.
To wszystko było widoczne od początku spotkania z Belgami. Gra Polaków mocno falowała. Raziła zaś przede wszystkim nieskuteczność w ataku. To – tak jak i słabszą zagrywkę – częściowo można wytłumaczyć tym, że był to ich pierwszy mecz w tej hali. Dodatkowo, z powodów logistycznych zrezygnowali z porannego treningu (jak podawali komentatorzy telewizyjni, musieliby wyjechać o godz. 7 rano, by zrobić tam rozruch, a mecz grali o 16 miejscowego czasu).
Ale i tak po minach Grbicia i samych zawodników widać było, że tak wielka nieskuteczność i mnożące się błędy ich samym mocno frustrowały. Aleksander Śliwka skrzywił się mocno po jednej z zepsutych zagrywek, choć najbardziej wszyscy przed telewizorami skrzywili się, widząc, że nie skończył żadnego z siedmiu ataków w pierwszym secie. Potem nowy kapitan zespołu (z powodu kłopotów zdrowotnych nie ma w składzie Bartosza Kurka) podbudowywał zniechęconego własną pomyłką Tomasza Fornala.
Po pierwszym wyraźnie słabszym secie wydawało się, że Biało-Czerwoni uporali się z kryzysem, ale od czwartego znów wróciło kopanie pod sobą dołków. Trzeba oddać Belgom, że świetnie grali w obronie, długie fragmenty dobrej gry notowali 20-letni atakujący Ferre Reggers i starszy o 11 lat przyjmujący Sam Deroo. Ale w końcówce czwartej partii Polaków pogrążyły też błędy własne. To dlatego Grbić wtedy wzdychał ciężko i przymykał oczy.
– Jeśli tylko zdarzy nam się zlekceważyć któregokolwiek z przeciwników, to może być jak w meczu ME z Danią, gdzie nagle w pierwszym secie na tablicy pojawia się wynik 12:17. Myślę, że wszyscy pamiętamy takie nauczki. To jest wielkie niebezpieczeństwo, bo jeśli doprowadza się do gry na przewagi z jakimkolwiek rywalem, jest ryzyko, że ktoś od nich pójdzie na zagrywkę, zagra 120 km/h w linię i nic się z tym nie zrobi. Dlatego trzeba być bardzo czujnym i zwracać uwagę na wszystkie elementy od początku każdego seta – mówił ostatnio libero Paweł Zatorski w rozmowie ze Sport.pl.
Aż tak ani razu Belgowie nie odskoczyli, ale dwukrotnie Polacy przegrali końcówki. W przypadku pierwszego seta ważny punkt zdobył wtedy Seppe Rotty, który zagrywką ustrzelił właśnie Zatorskiego.
Kochanowski nie mógł się uśmiechnąć jak w poprzednim meczu z Belgią. Ile lat z życia stracił Grbić?
Gdy potem gra zaczęła się układać, to pojawiło się nieco więcej luzu i uśmiechu. Środkowy Jakub Kochanowski w końcówce drugiego seta cieszył się bardzo z udanej obrony jeszcze w trakcie akcji. Wtedy mógł sobie na to pozwolić, bo wicemistrzowie świata prowadzili 24:19.
W tej części meczu Kochanowski był siłą napędową mistrzów Europy. Od początku – jako jedyny obok Łukasza Kaczmarka – świetnie radził sobie w ataku. Kończył kolejne próby z miną killera. Gdy Belgowie doprowadzili do tie-breaka, to i on miał już nietęgą minę. Nie było wtedy mowy o uśmiechu, jaki posłał Samowi Deroo pod koniec meczu 1/8 finału ME, gdy go zablokował w pojedynkę. O tamtej akcji mówił potem, że wtedy wiedział już, że Polacy raczej nie przegrają, a jego były klubowy kolega zdał sobie sprawę, że jego zespół raczej nie wygra. W sobotę do końca faworycie nie mogli czuć się bezpieczni.
– Spodziewam się, że będzie to wyglądało jak dwa ostatnie sety 1/8 finału – rzucił przed sobotnim występem Grbić na antenie TVP Sport.
I miał rację. Choć wtedy bardzo dużo punktów Polacy zdobywali blokiem. Wówczas w hali w Bari 18 razy puszczano charakterystyczne “monster block” po udanych akacjach w tym elemencie Biało-Czerwonych. Tym razem było ich znacznie mniej, bo siedem. Ale znaczenia niektórych nikt nie może podważyć. W ten sposób zapewnili sobie pierwszą piłkę meczową i w ten sposób nieco później zakończyli ten dreszczowiec. Po emocjonującym ćwierćfinale ME z Serbami Grbić mówił, że stracił pięć lat życia. W sobotę raczej aż tak źle nie było, choć konkretną dawkę nerwów też dostał. Pozostaje liczyć, że w kolejnych dniach jego zawodnicy będą nieco bardziej litościwi.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS