RECENZJA Wakacje już tu są, a w raz nimi ogarniają nas marzenia o słonecznych plażach i gorących akwenach. Ale zaraz, zaraz… Tam nie tylko może czaić się zaraza (koronawirus!), ale i rekin, taki jak z filmowej serii Szczęki! Co skłania taką rybę do zapuszczania się w ludzkie rewiry (kilka tygodni temu widok charakterystycznej trójkątnej płetwy wystającej z tafli Adriatyku wprędził w popłoch wypoczywających w Chorwacji)? Oczywiście gra Maneater (ukazała się 22 maja na konsole playstation 4 i xbox one oraz komputery pc), o której jest ten tekst, nie przynosi wprost odpowiedzi na to poważne jednak pytanie, ale pozwala wcielić się w wirtualnego rekina i w sumie nieźle się zabawić. I powoduje, że nasz apetyt na życie rośnie!
Nasz rekinek przychodzi na świat w dosyć nietypowych okolicznościach, które determinują potem jego rozwój i stosunek do świata zewnętrznego. Podbój głębin zaczynamy jako osesek, w zasadzie narybek, który musi uciekać gdzie raki zimują przed byle aligatorem. Z każdym kęsem nabieramy jednak krzepy, która pozwala nam przechodzić kolejne fazy rozwoju, aż do ostatecznej: rekina-królowej oceanu. Nasz bohater nie tylko systematycznie zwiększa swą siłę fizyczną, ale – jak w klasycznym „erpegu” – nabywa nowe umiejętności, a nawet moce bojowe. Aby rozwijać jego gałęzie ewolucji potrzebujemy jednak okrślonych składników odżywczych, co wymaga udawania się na polowania na konkretne gatunki, bo innych bogactw dostarcza nam konsumowanie ostronosa atlantyckiego, a innych przełykanie kaszalota spermacetowego. Najważniejszy jest jednak konflikt z ludzką rasą, a w zasadzie jednym z jej przedstawicieli, który znajduje rozwiązanie w finale opowieści. Rozgrywka ma bowiem oczywiście charakter etapowy i przejście do kolejnych części gry jest uwarunkowane wykonaniem wytyczonych celów w danym akwenie. Spełnienie większości przychodzi mimowolnie, ale niektóre wymagają większych starań, bo także w tej grze napotykamy bossów (tzw. drapieżniki alfa), którzy zagradzają nam drogę ku przyszłości.
Maneater to gra całkiem miła, stosunkowo łatwa, a nade wszystko przyjemna, także dla oka. Głębiny i nabrzeża, po których się poruszamy, są urozmaicone i nie tylko pełne skarbów (skrzynek), ale także niespodzianek (tzw. punkty nawigacyjne to kopalnia historycznych i popkulturowych smaczków). Dogłębne (całkowite) przejście mapy gry, od bagien do zatoki, zajmuje maksymalnie kilkanaście godzin, ale to czas owocnie spędzony. Fabuła nie tylko nie jest rozwodniona, ale – jak przystało na opowieść z rekinem w roli głównej – mocno krwista. Co czyni tę zabawę jednak niewskazaną dla niepełnoletnich.
Kopię gry Maneater udostępnił naszej redakcji Koch Media Polska
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS