„Głębia morza jest dla niego drogą do nieba” – wykuł kamieniarz w eptafium na cześć barona Rudolfa von Diebitsch wmurowanym w ściany kościoła w Radziechowie. Wywodzący się stąd baron zginął młodo w wieku 33 lat jako kapitan na okręcie, który zatonął 24 sierpnia 1732 r. u wybrzeży Sycylii.
Pamięć o Rudolfie von Diebitsch przetrwała głównie dzięki temu epitafium. W zasadzie wszystko, co o nim wiemy, pochodzi z tych kilkudziesięciu wersów wykutych szwabachą w szarym piaskowcu. Był „radosny i miły dla rodziców”. Z domu wyniósł „posłuszeństwo Bogu i cesarzowi”. Od 16 roku służył w wojsku. Wyróżniał się odwagą i pogodnym usposobieniem. Był też najprawdopodobniej obdarzony talentem lingwistycznym, bo mówił wieloma językami, co krewni Rudolfa uznali za godne odnotowania. Nie uskarżał się na los, cokolwiek mu przyniósł. „Ale niestety – gorzkie fatum w wodzie” – boleje autor epitafium. Z inskrypcji można wywnioskować, że zwłok kapitana nigdy nie wyłowiono, na wieki spoczęły gdzieś na dnie morza między Mesyną a St Salvator.
Niclas, Sophia i Friedrich
Swoje eptafium mają w Radziechowie rodzice Rudolfa, Niclasa Gottfrieda barona von Diebitsch (18 maja 1737 ) i Sophia Elisabeth von Braun (zm. 21 maja 1741). Oboje dożyli dość sędziwego wieku, w odróżnieniu dwóch synów i dwóch córek, które przyszło im pochować przed śmiercią.
Tragiczna śmierć Rudolfa jest wspominana również w epitafium jego młodszego brata Friedricha Maxymiliana, który zginął w boju dwa lata po katastrofie morskiej pod Mesyną.
Ursula i Elisabeth
To nie jedyne epitafia, które zachowały się w kościele w Radziechowie. Są tu też starsze dzieła, renesansowe, takie jak płyta nagrobna z wizerunkiem odzianej w strojny kaftan pucułowatej dziewczynki trzymającej bukiet kwiatów. Płaskorzeźba przedstawia Ursulę Sabinę von Nimptsch, zmarłą 8 sierpnia 1623 roku, po przeżyciu 26 tygodni i dwóch dni. Zaledwie trzy lata później jej ojciec, Konrad von Nimptsch, pochował obok drugą córkę, Elisabeth von Nimptsch. Rzeźbiarz uwiecznił ją w podobnym stroju i pozie jak siostrę, po aptekarsku zaznaczając w inskrypcji, że na świecie spędziła 35 tygodni, 2 dni i 6 godzin.
Cordula i Johan
W odróżnieniu od obu dziewczynek płyta nagrobna Corduli Margarety von Braun (z domu hrabiny von Pless) przedstawia kobietę pełną życia, z rozpuszczonymi włosami, w zwiewnej sukni z dużym dekoltem, ciasno opinającej ciało. To druga żona Johanna Christopha von Braun z Radziechowa, zmarła w wieku 38 lat 15 sierpnia 1664 roku. Jej mąż przeżył ją równo o 20 lat. On również musiał być osobą mocno temperamentną, skoro nawet na wykonanym po śmierci portrecie zdaje się gdzieś spiesznie podążać.
Piotr Kanikowski
FOT. KRESY.ORG.PL, POLSKA-ORG.Pl
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS