O czasach stalinowskiej nocy, kiedy podejmowano wiele absurdalnych działań – także tych dotyczących piłki nożnej. Kiedy wielki sukces nie mógł dać pełnej satysfakcji.
Kiedy w 1951 roku liga grała jeszcze systemem wiosna-jesień, sensacyjnym wicemistrzem polskiej ligi zostaje Górnik Radlin.
W listopadzie 1949 roku Radlin wygrywa rozgrywki II ligi i zdobywa awans do ekstraklasy. W 1950 roku jego piłkarze trenują jeszcze tylko dwa razy w tygodniu a mimo to w następnym – czyli interesującym nas 1951 roku – przychodzi wielki sukces. Klub ściąga kilku wyróżniających się piłkarzy z innych części Górnego Śląska i zespół zdobywa wicemistrzostwo. Z Szombierek przychodzą na rok Jerzy Krasówka i Paweł Sobek z Szombierek oraz Ewald Wiśniowski z Górnika 20 Katowice. To dobrzy zawodnicy – Krasówka za rok zagra na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach. Decyzje o przenosinach do Radlina podejmowane są odgórnie – piłkarze, którzy wcześniej występują w innych górniczych klubach nie mają nic do gadania.
Drużyna piłkarska jest oczywiście oczkiem w głowie całej okolicy. Na tyle, że w dniu meczu pociąg z pobliskiego Rybnika zatrzymuje się nie na stacji, ale już kilkaset metrów wcześniej, niedaleko boiska z malutkimi trybunami – po to żeby kibicom było łatwiej. Dziś ten stadionik na pewno nie otrzymałby licencji. A fani oglądali mecze radlinian nawet z pobliskich drzew!
Sprawdź!
W 1951 roku jest co oglądać! Podopieczni trenera Augustyna Dziwisza dla którego to pierwszy klub (potem w najbliższym ćwierćwieczu będzie pracował jeszcze w dziewięciu, w tym w najlepszych śląskich drużynach – Górniku, Ruchu, Szombierkach, Piaście) rozgrywają wiele pięknych meczów.
Na finiszu do najlepszej Gwardii Kraków (czyli Wisły) stracą tylko trzy punkty. To czasy stalinowskiej nocy, w której podejmuje się wiele absurdalnych decyzji – dotyczących także piłki nożnej. Nazwy klubów były wtedy przymusowo zmieniane i przyporządkowywane zrzeszeniom. Kluby o nazwie “Górnik” miały szczęście – nie musiały nic zmieniać.
O sukcesie decyduje piorunująca końcówka – radlinianie w ostatnich czterech meczach wygrywają kolejno z Ogniwem Warszawa (czyli Polonią) 1-0 na wyjeździe, CWKS-em Warszawa (czyli Legią) 3-2 na wyjeździe, Kolejarzem Poznań (czyli Lechem) 3-1 u siebie i Włókniarzem Łódź (czyli ŁKS-em) 3-1 u siebie. “W drużynie gości obok doskonale broniącego Alfreda Budnego należy wyróżnić przede wszystkim Antoniego Zdrzałka w pomocy oraz Wojciecha Szlegera i Jerzego Krasówkę w ataku” – zauważa po meczu z Legią śląska gazeta “Trybuna Robotnicza”.
Wydaje się, że Górnik Radlin może stać się sztandarowym klubem Górnego Śląska. Trafiają tam bowiem kolejni świetni piłkarze – choćby Edward Jankowski i Marian Olejnik, którzy wrócili na Śląsk, odsłużywszy wojsko w Legii.
Klub ma być wizytówką całego górnictwa, szefowie branży orientują się, że dzięki piłce można się reklamować i realizować własne ambicje w rywalizacji z innymi resortami w komunistycznym kraju. Niezbyt podobało się to jednak miejscowemu środowisku; ono zwyczajnie… nie chciało u siebie “obcych” piłkarzy i nieważne, że często byli oni lepsi od miejscowych. Dziś to – z punktu widzenia interesów klubu – niezrozumiałe, ale tak właśnie było.
Warto pamiętać, że wówczas wicemistrzostwo ligi nie daje Radlinowi automatycznie wicemistrzostwa Polski. W 1951 roku jedyny raz w dziejach polskiej piłki decydenci wybierają inne rozwiązanie: tytuł mistrzowski zostaje przyznany zdobywcy tworzonego właśnie Pucharu Polski – czyli Ruchowi Chorzów. Górnik Radlin w tamtym sezonie ograł w lidze … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS