Luigina Lollobrigida urodziła się 4 lipca 1927 roku w Subiaco niedaleko Rzymu. W stolicy Włoch ukończyła liceum artystyczne.
W czasie studiów na Akademii Sztuk Pięknych utrzymywała się, sprzedając karykatury.
– Nie chciałam być aktorką, nie znałam kina, kochałam rzeźbę i miałam piękny głos – wyznała po latach. W wieku lat 20 wygrała konkurs Miss Włoch, co otworzyło jej drzwi do miasteczka filmowego Cinecitta.
Równolegle rozpoczęła się jej kariera filmowa. Zadebiutowała małą rolą w filmie “Czarny orzeł” Riccardo Fredy. Kolejne lata przyniosły dziesiątki coraz większych ról filmowych. Zagrała w “Pieskim życiu” Mario Monicellego, dramacie wojennym “Achtung Banditten” Carlo Lizzaniego, “Piękności nocy” Rene Claira, “Rzymiance” Luigiego Zampy, “Fanfan Tulipan” Christiana-Jaque.
Szybko też podbiła Amerykę. Już w latach 50. amerykańska prasa pisała, że “Nowy Jork oszalał na punkcie Giny”. Pojawiła się na okładce pisma “Time”, została z honorami przyjęta w Białym Domu przez prezydenta Dwighta Eisenhowera.
Szaleństwo ogarnęło także Włochy, gdzie w 1955 roku 35 malarzy poprosiło coraz popularniejszą aktorkę, by przez cztery dni pozowała im w Mediolanie. Gwiazda z wielkim przejęciem przyjęła to zaproszenie. Kilka wykonanych wówczas portretów otrzymała od artystów. Pozowała także malarzowi z ZSRR Iljii Głazunowi oraz słynnemu Giorgio De Chirico.
W latach 70. Lollobrigida odkryła również w sobie duszę reporterki. Jako dziennikarka i fotograf odwiedziła wiele krajów. Do historii przeszedł jej film dokumentalny, jaki zrobiła, goszcząc kilkanaście dni u Fidela Castro na Kubie. Relacja z tej wyjątkowej wizyty ukazała się na łamach tygodnika “Time”.
Inne, mniej znane aspekty jej twórczości to zaprojektowanie znaczka pocztowego dla Republiki San Marino z portretem Matki Teresy z Kalkuty. Znaczek, wydany w 1996 roku pobił rekordy sprzedaży, a dochód z niej artystka przekazała na działalność charytatywną zakonnicy. Kilka lat później Republika San Marino wyemitowała cztery znaczki, dedykowane aktorce i jej sztuce.
Gina Lollobrigida została również mianowana ambasadorką FAO – Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa.
W ostatnich latach artystycznymi wydarzeniami we Włoszech były wystawy jej rzeźb i rysunków oraz albumy fotografii. W 1999 roku bez powodzenia ubiegała się o mandat w Parlamencie Europejskim.
W wywiadzie dla dziennika “Corriere della Sera” opublikowanym przed 90. urodzinami Gina Lollobrigida opowiedziała, że w młodości uczyła się śpiewu i ćwiczyła na ulicach Rzymu, by nie przeszkadzać sąsiadom w kamienicy.
– Kiedy zagrałam w filmie “Najpiękniejsza kobieta świata” o życiu sopranistki Liny Cavalieri, nie zostałam zdubbingowana. To ja śpiewałam, w co nikt nie wierzył. Amerykańskie gazety napisały: piękny głos, szkoda, że nie jej. Nawet Maria Callas zapytała mnie: czy to jest twój głos? – podkreśliła.
Gina Lollobrigida vs. Sophia Loren – legendarna rywalizacja
Lollobrigida pytana o swą legendarną już rywalizację z Sophią Loren aktorka, odparła: “Nie potrzebowałam żadnej rywalizacji; to ja byłam numerem jeden. Szłam do przodu o własnych siłach, nie miałam producenta, który mnie chronił. Wszystko zrobiłam sama”.
– Kiedy zobaczyłam, że w kinie nie ma już jakości, rola aktorki zaczęła mi uwierać – wyznała gwiazda. Dodała też, że woli mówić, że ma 30 plus 30 plus 30 lat.
Gina Lollobrigida minione lata poświęciła też na batalie sądowe z osobami, które – jak twierdzi – oszukały ją z chciwości. Ostatnie wiadomości na temat aktorki podano latem zeszłego roku, gdy postanowiła kandydować do Senatu z listy Włochy Suwerenne i Ludowe. Nie została wybrana.
Posłuchaj:
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS