Mało? W tym czasie na budowie piach zasypuje człowieka, warstwa ziemi sięga 3,5 metra. Trzeba szybko działać, bo tlenu jest niewiele. Kolejne jednostki, tym razem nurków, muszą wyciągnąć auto, które wylądowało w kanale dychowskim. W pobliskich bunkrach turysta spadł ze sporej wysokości, trzeba go ściągnąć kilka metrów w dół. Ma rozgruchotany kręgosłup.
– Ciężka praca nie ominęła również grup poszukiwawczo-ratowniczych, które wraz z czworonożnymi partnerami szukały osób zaginionych w pobliskich lasach. Walka z ogromną ilością danych niezbędnych do zarządzania na poziomie sztabu, a także rozwiązywanie problemów z przekazem medialnym – mówi Arkadiusz Kaniak, rzecznik zielonogórskich strażaków.
Szkolą się nawet studenci
W szkoleniach wzięli udział także studenci dziennikarstwa Uniwersytetu Zielonogórskiego. Strażacy postawili namiot prasowy, gdzie co godzinę odbywały się briefingi. Studenci na bieżąco wysyłali materiały do lokalnych redakcji. Części z nich przypadła rola dziennikarzy tabloidów. Mieli wprowadzić chaos w działaniach służb.
– Wejść na teren zagrodzony taśmami, wykonać zdjęcia w sztabie kryzysowym, robiąc zdjęcia, utrudniać akcję. Dzięki temu możemy się lepiej wyszkolić, znaleźć słabe strony – tłumaczy Arkadiusz Kaniak.
Studenci szybko ustalili, że beczki znalezione na terenie opuszczonej poniemieckiej fabryki, kryją
glicerynę techniczną, kwas azotowy, chlor, proch strzelniczy i możliwe związki
promieniotwórcze. Dopytywali o ewakuację ludności, wysyłanie alertów ostrzegawczych i to, kiedy wojewoda i premier odwiedzą sztab kryzysowy. I dopytywali czy wszystkie zdarzenia to dzieło przypadku, czy to zamach terrorystyczny.
Całej akcji przyglądali się niezależni obserwatorzy, najlepsi specjaliści w swojej branży. Pracę medyków “rozliczali” lekarze – Szymon Michniewicz, szef oddziału ratunkowego Szpitala Uniwersyteckiego w Zielonej Górze i anestezjolog Bartosz Kudliński, szef centralnego bloku operacyjnego.
Działania strażaków wysokościowych oceniali strażacy z Podkarpacia. Znoszony na noszach poszkodowany nie był manekinem a pozorantem.
– W razie zagrożenia przerwalibyśmy ćwiczenia. Jesteśmy sekcją, gdzie ćwiczenia odbywają się w realnym zagrożeniu, szkolenia wykonujemy na odpowiedniej wysokości, inaczej nie miałyby sensu. Chemicy ćwiczą na “sucho”, nikt przecież nie wykorzystuje radioaktywnych substancji. Zagrożenie więc jest teoretyczne, my ćwiczymy na poważnie – tłumaczą.
Artykuł został napisany przez studentów dziennikarstwa UZ, Elizę Kryś, Julię Strehl, Nadię Zaichenko.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS