W historii bojowego bezzałogowego statku powietrznego MQ-9 Reaper druga połowa 2020 roku upłynęła pod znakiem prób systemów mających zwiększyć jego potencjał ofensywny i przeżywalność na polu walki. Wszechstronność testowanych rozwiązań technicznych pozwala sądzić, że zarówno koncern General Atomics, jak i amerykańskie siły zbrojne widzą dla tej niemłodej, dwudziestoletniej już konstrukcji jeszcze kilka dekad dalszego użytkowania.
3 sierpnia rozpoczęto testy zasobnika Rosetta Echo Advanced Payloads (REAP). Celem projektu jest sprawdzenie możliwości wykorzystania innych niż łącza satelitarne środków łączności między dronem a naziemną stacją kierowania. REAP wykorzystuje łącze danych Link 16, łączność radiową na falach decymetrowych i metrowych (UHF/VHF), stosowaną przez amerykańskie służby porządkowe cyfrową łączność radiową standardu P25, a nawet sieci mobilne. W kolejnych testach we wrześniu wykazano kompatybilność REAP z rozwijanym przez USAF zaawansowanym systemem dowodzenia ABMS (Advanced Battle Management System).
Na przełomie sierpnia i września należący do USAF-u MQ-9 za pomocą pocisku AIM-9X Block 2 zestrzelił cel powietrzny BQM-167 imitujący pocisk manewrujący. Nie było to pierwsze odpalenie Sidewindera z MQ-9, ale pierwszy raz udało się zniszczyć cel o tak wymagającym profilu lotu. Był to zarazem kolejny test kompatybilności różnego sprzętu z ABMS i zbiegł się w czasie z zestrzeleniem kolejnego BQM-167 przez haubicę samobieżną M109A6, również zintegrowaną z tym systemem.
W drugiej połowie września odbyły się pierwsze testy niedużego drona SparrowHawk (krogulec) przeznaczonego dla MQ-1 i MQ-9. Główne zadania działającego w roju SparrowHawka mają obejmować misje obserwacyjne i rozpoznawcze. David Alexander, szef General Atomics Aeronautical Systems, wskazuje też na możliwość wykorzystania SparrowHawków do walki radioelektronicznej, a także w roli wabików, ułatwiających przełamanie wrogiej obrony powietrznej. W grę wchodzi także wykorzystanie SparrowHawka jako amunicji krążącej.
MQ-9 uzbrojony w pocisk AIM-9X Block 2.
(US Air Force / SrA Haley Stevens
28 października na poligonie Yuma Proving Ground w Arizonie przeprowadzono test zasobnika samoobrony Self-Protection Pod (na zdjęciu tytułowym). Program realizowany jest w ramach kontraktu z Dowództwem Operacji Specjalnych (USSOCOM) przy współpracy Lotniczej Gwardii Narodowej i US Navy. W trakcie próby MQ-9A wyposażony w APP miał z powodzeniem śledzić pociski naprowadzane radarowo i na podczerwień, zastosować przeciwśrodki, a wreszcie zapewnić świadomość zagrożenia i ochronę w czasie rzeczywistym w warunkach symulowanego przeciwdziałania.
Głównym elementem systemu samoobrony jest urządzenie ostrzegające przed opromieniowaniem wiązką radarową Raytheon AN/ALR-69A(V) RWR. Jego uzupełnieniem są system zakłócania głowic naprowadzanych na podczerwień Leonardo DRS AN/AAQ-45 Distributed Aperture Infrared Countermeasure (DAIRCM) oraz wyrzutnia dipoli i pułapek termicznych BAE Systems ALE-47. Całość spina system zarządzania walką radioelektroniczną Terma AN/ALQ-213 Electronic Warfare Management System.
Wszystkie urządzenia wykorzystane w zasobniku samoobrony należą do standardowego wyposażenia amerykańskich samolotów. Ciekawostką wspomnianą przez General Atomics jest integracja wyrzutnika ALE-47 z pułapkami aktywnymi przeciwko pociskom powietrze–powietrze i ziemia–powietrze Leonardo BriteCloud. System ten jest już wykorzystywany przez RAF na myśliwcach Typhoon i Tornado.
System samoobrony może działać w dwóch trybach: ręcznym i automatycznym. Niemniej w celu zmniejszenia obciążenia operatorów zasobnik jest domyślnie ustawiony na pracę automatyczną. Warto jeszcze wspomnieć, że próby pierwszego systemu samoobrony dla Reaperów przeprowadzono już w roku 2017. Testowany wówczas zasobnik był jednak wyposażony jedynie w AN/ALR-69A(V).
Wizja artystyczna SeaGuardiana wykonującego zadania ZOP.
(General Atomics Aeronautical Systems)
W listopadzie, w ramach programu morskiej wersji Reapera, oznaczonej MQ-9B SeaGuardian, z powodzeniem wykorzystano drona w roli maszyny ZOP. MQ-9A Block V wyposażony w pneumatyczny wyrzutnik sonoboi zrzucił sonoboje AN/SSQ-62F DICASS, AN/SSQ-53G DIFAR i batytermograficzne AN/SSQ-36B, dzięki którym z powodzeniem śledził podwodny cel ćwiczebny przez trzy godziny. Docelowo SeaGuardian ma wspierać morskie samoloty patrolowe P-8A Poseidon. W przypadku mieszanych zespołów maszyn załogowych i bezzałogowych Poseidony pełniłyby funkcję powietrznych stanowisk dowodzenia. Głównym problemem jest tutaj niewielki udźwig dronów rodziny MQ-9 w porównaniu ze zmodyfikowanym Boeingiem 737.
Następny system zmierzający do ograniczenia zależności od łączy satelitarnych przetestowano 16 grudnia. Pozahoryzontalny system dowodzenia i kontroli wykorzystujący wysokie częstotliwości (BLOS HF C2) ma umożliwić łączność z dronami na dystansie do 12 tysięcy kilometrów. Specjalnie zmodyfikowany MQ-9 latał nad poligonem Yuma i był sterowany z odległego o 1500 kilometrów Austin w Teksasie.
Tak szeroki wachlarz prób dowodzi, że proces udronowienia amerykańskich sił zbrojnych bynajmniej nie zwalnia. Wręcz przeciwnie: nikt nie powinien mieć wątpliwości, że Reapery (i ich młodsi bracia – Avengery) będą brały na siebie coraz więcej coraz bardziej złożonych misji. Trudno bowiem wyobrazić sobie na współczesnym polu walki zadaniem trudniejsze niż polowanie na okręt podwodny zanurzony w głębinach oceanu.
Zobacz też: Całodobowe dyżury szwajcarskich myśliwców
(ga.com, janes.com)
General Atomics Aeronautical Systems
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS