To by mu się nie udało. W Tajlandii nie ma czegoś takiego jak „jakakolwiek praca”. To zupełnie inna sytuacja niż w Europie, gdzie można gdzieś pojechać na wakacje i znaleźć dorywcze zatrudnienie np. w restauracji.
Dlaczego?
W zeszłym roku Tajlandię odwiedziło 28 mln turystów. Wielu z nich wpada na pomysł, by przedłużyć sobie wakacje, zamieszkać tu i znaleźć pracę. Takich ludzi są miliony. Dlatego rząd jest zdeterminowany, by chronić swój rynek pracy i bardzo ogranicza zatrudnianie obcokrajowców. Firmy muszą uzasadnić, dlaczego chcą z kogoś z zagranicy i na każdą taką osobę muszą zatrudniać co najmniej czterech Tajów. Podstawowym mechanizmem chroniącym rynek pracy są jednak minimalne pensje, które legalnie trzeba płacić obcokrajowcom. W przypadku pracowników z Europy, USA, Japonii i Australii mówimy o pensji co najmniej 50 tys. batów, czyli ok. 5,4 tys. zł. (po kursie na dzień publikacji artykułu).
Brutto czy netto?
Brutto, ale poziom potrąceń jest znacznie niższy niż w Polsce. Ja dostawałam na rękę o 8,5 proc. mniej, niż wynosiła pensja brutto.
Rozumiem, że na warunki Tajlandii to dużo?
Dla porównania powiem, że minimalna pensja na wyspie Phuket, najbogatszej prowincji Tajlandii, wynosi w przeliczeniu ok. 900 zł, a z danych, do których dotarłam, wynika, że najniższe wynagrodzenie dostaje 70-80 proc. Tajów. Zatrudnienie Europejczyka jest ponad sześć razy droższe, więc w praktyce mogą sobie na to pozwolić tylko duże korporacje.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS