Encyklika “Fratelli tutti” (wł. Wszyscy bracia) mówi “o braterstwie i przyjaźni społecznej”. Papież podpisał dokument w Asyżu, na zakończenie mszy, którą odprawił w krypcie przy grobie świętego Franciszka.
“Fratelli tutti” to druga encyklika papieża inspirowana przesłaniem świętego Franciszka z Asyżu, po głośnej społeczno-ekologicznej “Laudato si'” z 2015 r. Także tytułowe słowa najnowszej encykliki zaczerpnięte są z jego nauczania.
Przed publikacją encykliki sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kardynał Pietro Parolin powiedział: “Papież zachęca do odkrycia brata w drugiej osobie”. Dodał, że ten dokument nauczania przejdzie do historii nie tylko jako pierwszy od ponad 200 lat podpisany poza Watykanem, ale “przede wszystkim jako kompas dla człowieka zagubionego” z powodu pandemii COVID-19.
Encyklikę podpisano podczas wizyty papieża w Asyżu w klasztorze klauzurowym sióstr klarysek w Spello koło Perugii. Była to pierwsza podróż Franciszka od wybuchu pandemii.
Encyklika “Fratelli tutti” – o czym jest?
“Fratelli Tutti” – ten tytuł nadał papież swojej nowej encyklice poświęconej, jak czytamy w podtytule, “braterstwu” i “przyjaźni społecznej”. Oryginalny tytuł, również w języku polskim, pozostanie nieprzetłumaczony. Tak też będzie we wszystkich innych językach, w których dokument będzie rozpowszechniony. Pierwsze słowa nowej Encykliki czerpią inspirację od wielkiego Świętego z Asyżu, którego imię wybrał Papież Franciszek.
Franciszek wybrał słowa świętego z Asyżu, aby zapoczątkować refleksję, na której mu bardzo zależy, dotyczącą braterstwa oraz przyjaźni społecznej i właśnie dlatego zamierza zwrócić się do wszystkich sióstr i braci, do wszystkich mężczyzn i kobiet dobrej woli, którzy zamieszkują ziemię. Do wszystkich, w sposób włączający, a nigdy nie wyłączający. Żyjemy w czasach naznaczonych wojną, ubóstwem, migracjami, zmianami klimatycznymi, kryzysem ekonomicznym i pandemią: uznanie siebie jako braci i siostry, rozpoznanie w tych, których spotykamy brata i siostrę; a dla chrześcijan ujrzenie w drugim, który cierpi, oblicza Jezusa. Jest to sposób na potwierdzenie niezbywalnej godności każdego istnienia ludzkiego stworzonego na obraz Boga. Pomaga nam to przypomnieć sobie, że z obecnych trudnościach nie możemy wyjść jeden przeciw drugiemu, Północ przeciw Południu świata, bogaci przeciw ubogim, albo oddzieleni przez jakąkolwiek inną różnicę wykluczającą.
Braterstwo i przyjaźń społeczna, tematy uwypuklone w podtytule, wskazują na to, co łączy mężczyzn i kobiety, uczucie, które powstaje pomiędzy osobami niespokrewnionymi ze sobą, a wyrażające się poprzez akty dobroczynne, poprzez formy pomocy i hojne działania w momentach potrzeby. Bezinteresowne uczucie do innych istnień ludzkich, bez względu na różnice i przynależność. Z tego powodu wykluczone są wszelkie nieporozumienia oraz częściowe odczytania uniwersalnego i włączającego przesłania słów: “Fratelli tutti”.
Papieskie encykliki społeczne
- “Rerum novarum”
Rewolucja przemysłowa XIX wieku w sposób radykalny odmieniła ludzkość i silnie zaakcentowała tzw. kwestie społeczne świata pracy. Jako odpowiedź Kościoła papież Leon XIII ogłosił w 1891 r. swoją encyklikę “Rerum novarum”. Od tego czasu papieże interpretowali nauczanie społeczne Kościoła w zależności od warunków ekonomicznych, politycznych i społecznych swoich czasów.
Prekursorem głoszenia nauki społecznej Kościoła był w 1848 r. biskup niemieckiej Moguncji Wilhelm Emmanuel von Ketteler (1811-1877). W swojej encyklice “Rerum novarum” z 1891 papież Leon XIII nazwał go “naszym wielkim poprzednikiem”.
“Rerum novarum” jest pierwszym dokumentem papieskim w kwestii robotniczej, a tym samym podstawowym dokumentem katolickiej nauki społecznej. Była to reakcja Kościoła katolickiego na rosnące wpływy ruchów socjalistycznych i komunistycznych wśród katolickich robotników. Ogłaszając 15 maja 1891 r. tę encyklikę papież Leon XIII zyskał sobie przydomek “papieża robotników”. Encyklika opowiedziała się za chrześcijańską polityką społeczną, przy jednoczesnym odrzuceniu socjalizmu w wydaniu marksistowskim i ślepego kapitalizmu.
Leon XIII ubolewał nad często niewolniczą sytuacją klasy pracującej, ale sprzeciwiał się walce klas i opowiadał się za współpracą między pracodawcami i pracownikami. Bronił też własności prywatnej, przypominając jednocześnie o jej obowiązkach społecznych. Innym centralnym tematem są sprawiedliwe płace, ochrona państwowa dla robotników poprzez zapewnienie im m.in. niedzielnego odpoczynku, minimalnej płacy czy trwałości zatrudnienia.
- “Quadragesimo anno”
40 lat później nauczanie Leona XIII uaktualnił Pius XI. W ogłoszonej w 1931 r. encyklice “Quadragesimo anno” wyraził troskę o los ludzi żyjących z pracy własnych rąk. Papież potwierdził, że socjalizmu nie można pogodzić z prawdziwym chrześcijaństwem, czyli wiarą katolicką, jako że socjalizm zakłada niesprawiedliwy podział owoców pracy. Również nadmierny liberalizm nie jest uczciwy, gdyż prowadzi jedynie do gromadzenia kapitału, bez dbałości o ludzi. Kwintesencją jest stwierdzenie, że “niemożliwe, aby dobry katolik był jednocześnie prawdziwym socjalistą”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS