78. skarga nadzwyczajna RPO dotyczy nakazu zapłaty z 2016 r. RPO domaga się jego uchylenia i zwrotu sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego
rozpoznania. Dołączył wniosek o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty do
ostatecznego rozstrzygnięcia całej sprawy. Na podstawie nakazu zapłaty komornik sądowy wszczął już bowiem postępowanie egzekucyjne z nieruchomości, w której mieszkają pozwani wraz z rodziną.
– Z uwagi na zaawansowany stan postępowania
egzekucyjnego oraz stopień jego uciążliwości dla pozwanej, istnieje
uzasadniona obawa, że niewstrzymanie nakazu zapłaty może naruszać prawo
własności, zagwarantowane w art. 64 Konstytucji – uważa Rzecznik.
Czytaj więcej
Rzecznik stwierdził, że w sprawie państwa G. sąd nie dokonał z urzędu
(czyli nawet bez wyraźnego żądania strony postępowania) kontroli abuzywności postanowień zawartych w umowie kredytu. Tym samym dopuścił się rażącego naruszenia prawa, ponieważ w umowie tej były zawarte postanowienia niedozwolone.
– Obowiązek zbadania umowy, jaką konsument zawarł z przedsiębiorcą, pod kątem klauzul niedozwolonych (abuzywnych) wynika ze standardów Unii Europejskiej. Europejski, a więc także polski sąd, rozstrzygając spór między przedsiębiorcą a konsumentem (stroną słabszą) musi tę dysproporcję zrównoważyć. Dopiero na tej podstawie można ocenić, czy roszczenie przedsiębiorcy (banku) jest zasadne – przypomniał RPO. – Tymczasem, wydając nakaz zapłaty bez rozprawy, sąd w istocie wsparł działania przedsiębiorcy nakierowane na wykorzystanie słabszej pozycji konsumenta, który nie był w stanie skutecznie się bronić – dodał.
I wyjaśnił, że przedstawiony państwu G. wzorzec umowny kształtował ich obowiązki w
sposób niezgodny z zasadą równorzędności stron. Został wprowadzony do
umowy w takich okolicznościach, że w chwili podpisania umowy nie mieli
oni możliwości ocenić jego ekonomicznych skutków. W chwili zawarcia umowy w 2008 r. nie zostało ustalone, w jakiej
wysokości pozwani będą spłacać kredyt. Jednocześnie umowa oraz regulamin
nie przewidywały żadnych ograniczeń w określaniu przez powoda kursów
obowiązujących w banku.
Czytaj więcej
– Ani z umowy, ani z regulaminu nie wynikało, że kurs wymiany waluty
obowiązujący w banku ma być rynkowy, sprawiedliwy, czy rozsądny. Innymi
słowy umowa pozostawiała bankowi dowolność w ustalaniu poziomu kursu
walut obcych – zauważa RPO.
Rzecznik wskazał w skardze do SN, że akceptacja praktyki orzeczniczej polegającej na
wydawaniu nakazu zapłaty przeciwko konsumentom na podstawie samej tylko
treści wyciągu z ksiąg bankowych przedstawionego przez przedsiębiorcę –
bez kontroli treści umowy dołączonej do pozwu, na której podstawie go
wystawiono – może prowadzić do mechanizmu obejścia unijnej dyrektywy
13/93 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich i zagrozić zbiorowym interesom konsumentów.
Autopromocja
RADAR.RP.PL
Przemysł obronny, kontrakty, przetargi, analizy, komentarze
CZYTAJ WIĘCEJ
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS