Folklor w średnim mieście

W potocznym rozumieniu może się ono kojarzyć z barwnie ubranymi tancerzami zespołów pieśni i tańca czy z rubasznymi przyśpiewkami zasłyszanymi na festynie. Ambitniejsi dodadzą do tych skojarzeń jeszcze tradycyjne potrawy – i tak zamkną definicję tzw. folkloru. Nic bardziej mylnego.

Pojęcie “folklor” powstało w 1846 roku. Po raz pierwszy użył go brytyjski pisarz William Thoms; w dosłownym tłumaczeniu oznacza ono “wiedzę ludu”. Ludu, czyli obywateli mieszkających na wsi, przeważnie zajmujących się uprawą ziemi. A co mógł wiedzieć lud, skoro nawet nie chodził do szkoły? Wbrew stereotypowi przedstawiającemu wieś jako zacofaną – bardzo wiele.

Promocja Etnocentrum Ziemi Krośnieńskiej na Jarmarku Jarosławskim

Każdy z przejawów kultury tradycyjnej dostępnych dla przeciętnego człowieka – zachowanych w skansenach i na ekspozycjach etnograficznych, zawartych w etnodizajnie czy muzyce folkowej – to tylko niewielkie części tej kultury. Na całość dawnego życia składała się przekazywana ustnie wiedza dotycząca rzemiosła, medycyny, wierzeń, zwyczajów i obrzędów. Przejawem kultury tradycyjnej będzie więc zarówno regionalny strój łemkowski, jak i sposób budowania domów; treści (i symbolika) pieśni śpiewanych na weselu oraz czepiec, który nosiła mężatka. Kultura tradycyjna tworzyła kompletny system, który pozwalał ludziom na zaspokojenie potrzeb materialnych, duchowych i społecznych. Umiejętności mieszkańca wsi były niegdyś znacznie szersze niż współcześnie. Potrafił zbudować dom, nastawić złamaną kość, utkać materiał i uszyć z niego piękny strój. Wieś była samowystarczalna. Dużą rolę odgrywały więzi rodzinne i współpraca sąsiedzka, pozwalające na podział obowiązków i zrobienie wszystkiego “na czas”. Czas, który nie jest mierzony za pomocą zegarków, ale wschodem i zachodem słońca. Rytmem pór roku wyznaczającym pory siewu, wzrostu, zbioru i wegetacji.

Warsztaty promujące Etnocentrum Ziemi Krośnienskiej na Małych Mazurkach

Czy wyobrażasz sobie takie życie? Życie bez zegarka, ale za to w społeczności, której jesteś ważną częścią. W świecie, w którym widzisz, jak wzrasta ziarno i jak rośnie chleb. W świecie, który rozumiesz dzięki przekazywanym od pokoleń opowieściom i pieśniom.

O takim świecie będzie traktować Opowieść, którą chcemy przekazać gościom Etnocentrum. W zabytkowym budynku dworca kolejowego ożywimy pamięć o ludziach, którzy przyjeżdżali do miasta na targ sprzedawać jajka i mleko. Chcemy, żeby nasi goście poznali smak tych produktów i smak dawnego życia. Każdy będzie mógł skorzystać z oferty Etnocentrum w sposób, który najbardziej mu odpowiada. Biorąc udział w warsztatach rękodzieła, włączając się do tańca i śpiewu – lub korzystając z najnowszych technologii: grając w interaktywne etno-gry czy szukając przepisów kulinarnych i pieśni na tablicach multimedialnych.
Etnocentrum Ziemi Krośnieńskiej rozpocznie działalność w grudniu 2019 roku. Już niedługo ogłosimy termin dni otwartych, podczas których można będzie zakosztować smaku życia po dawnemu.

Etnocentrum powstaje w ramach projektu “Modernizacja zabytkowego dworca PKP na potrzeby funkcjonowania ETNOCENTRUM Ziemi Krośnieńskiej” dofinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020, oś priorytetowa VIII. Ochrona dziedzictwa kulturowego i rozwój zasobów kultury, działanie 8.1.

Aleksandra Karmelita – Etnocentrum Ziemi Krośnieńskiej

Zgłoś naruszenie/Błąd