Reżyser i scenarzysta-amator Maciej Szupiluk oraz montażysta Sławomir Filipiuk przygotowali film dokumentalny, stworzony metodą „do it yourself” (zrób to sam), pt. „Pamiętaj o mnie, synu” (2024). To osobisty film o ojcu i jego pokoleniu.
Film miał premierę 12 czerwca o godzinie 18 w Bibliotece Pedagogicznej w Białej Podlaskiej, gdzie zorganizowano spotkanie z twórcami oraz projekcję ich kolejnego już filmu dokumentalnego.
Kilka słów od pomysłodawcy i współtwórcy Macieja Szupiluka:
– Drodzy widzowie, zrobiłem ten film ze Sławomirem Filipiukiem, żeby innych amatorów lub ludzi mniej odważnych zachęcić do dokumentowania historii lokalnej, poprzez nagrywanie ludzi i miejsc. Kiedyś takie dokumenty będą na wagę złota. Mamy kroniki z drugiej wojny światowej PRL-u, i czy ktoś zwraca uwagę, jak wyglądają? Ważne, że są. W Teatrze NN Bramie Grodzkiej w Lublinie robiono podobne filmy, żeby m.in. pokazać historię ocalałych z Holocaustu, i też historię innych mieszkańców Lublina. Z takiej koncepcji wyszedłem, bo możliwości są nieograniczone i telefon komórkowy-smartfon może służyć do tego typu działań. Pochodzę też ze środowiska punkowo-hardcorowego i lubię „brud rzeczywistości”. Zawsze chciałem rejestrować naturalne rozmowy, bo przy montażu i nadmiernych cięciach nagranego materiału, czasem spłyca się esencję i walory tej rozmowy. Redagowanie, które jest potrzebne w prasie, w książkach, na portalach społecznościowych, może nie zawsze służyć przy nagraniach wideo, i mija się z założonym celem twórców. Nie robimy reklamy, tylko zapisujemy skrawek rzeczywistości, z lepszym lub gorszym skutkiem. Gdyby spojrzeć od strony technicznej i warsztatu nagrywania, to można by powiedzieć, że jest dużo niedociągnięć, i znawcy, profesjonaliści powiedzą na to, że tylko rodzina wybaczy takie „błędy”, a ludzie niezwiązani z rodziną będą znudzeni statycznością ujęć. Jednak to jest celowy zabieg, który ma ośmielić kolejnych śmiałków do tego typu działań. Ma więc on, nie tylko paradoksalnie, walor edukacyjny. W tym dokumencie rozmawiam ze swoim tatą, z którym czasem bardzo trudno jest się komunikować. Budowanie relacji, na wielu poziomach, wymaga coraz większych kompetencji. Metoda działania-nagrywania „zrób to sam” to ograniczenia, ale i możliwości. Korzystamy i zachęcamy, jak możemy, żeby coraz więcej ludzi nagrywało, rejestrowało, tworząc – mówiąc fachowym językiem – wideo-dokumenty życia społecznego, bo historia i pamięć to ważna rzecz. Jeśli to przeczytaliście, to może przychylniej spojrzycie na ten film.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS