Przez długi czas byłam pewna, że to obawa przed tym co powiedzą inni. Może nawet na początku tak było. Bałam się krytyki i oceny mojego ciała, nie chciałam się wychylać. Począwszy od bilansów i ważenia w szkole, poprzez zajęcia wychowania fizycznego po wyjście na plażę w kostiumie jako młoda dorosła. Czekałam na krytykę, złośliwości, podejrzane spojrzenia i “dobre rady” jak schudnąć. Słuchałam jaka to będę ładna w mniejszym rozmiarze. Czułam, że jestem gorsza, a swoje ciało traktowałam z nienawiścią i pogardą. To ciało nie było wystarczająco dobre, by je kochać, a ja by być kochaną. Ciało niegodne plażowania i stroju kąpielowego. Nie czekałam na przykrości, zaczęłam sama je generować. Wizualizowałam sobie, co ktoś mógłby powiedzieć czy zrobić. W prawdziwym życiu takie sytuacje miały miejsce sporadycznie. W myślach – nieustannie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS