Starożytne gliniane tabliczki z Mezopotamii rzuciły nowe światło na jedną z najbardziej znanych biblijnych opowieści – historię Noego i potopu. Inskrypcja na tej ponad 2700-letniej tabliczce zawiera niezwykle podobną do biblijnej wersję opowieści o wielkim potopie, który miał zniszczyć całą Ziemię.
Tabliczka znana jako 11. tabliczka Eposu o Gilgameszu została odkryta w ruinach starożytnego asyryjskiego miasta Niniwa (dzisiejszy Irak) pod koniec XIX wieku. Zawiera ona inskrypcję w piśmie klinowym, opisującą epicką powódź, która miała nawiedzić Babilonię. Epos o Gilgameszu to jedno z najstarszych znanych dzieł literackich na świecie, datowane nawet na trzecie tysiąclecie przed naszą erą. Choć sama tabliczka pochodzi z VII wieku p.n.e., to opowiadana na niej historia jest znacznie starsza.
Treść inskrypcji na tabliczce jest uderzająco podobna do biblijnej opowieści o Noem i potopie z Księgi Rodzaju. W obu wersjach bogowie postanawiają zniszczyć ludzkość, zesyłając na Ziemię ogromną powódź. Jednak w obu przypadkach jeden z bogów (Ea w eposie, Jahwe w Biblii) ostrzega wybranego człowieka (Utnapisztima, odpowiednika Noego) i nakazuje mu zbudowanie statku, aby ocalić siebie, rodzinę oraz zwierzęta. Podobnie jak w Biblii, w eposie o Gilgameszu ocaleni wypuszczają ptaki, aby sprawdzić, czy wody opadły na tyle, by mogli wysiąść na ląd. Później Utnapisztim opowiada Gilgameszowi o swoim przeżyciu potopu.
Choć tabliczka z Niniwy była pierwszym dowodem na to, że opowieść o potopie funkcjonowała poza tradycją biblijną, od tego czasu archeolodzy odkryli znacznie starsze tabliczki klinowe z podobnymi historiami o wielkim potopie. Wskazuje to, że opowieść ta krążyła w Mezopotamii długo przed powstaniem Biblii. W ten sposób epos o Gilgameszu może być źródłem, z którego zaczerpnięto biblijną historię Noego i potopu. Oznaczałoby to, że ta jedna z najbardziej znanych biblijnych opowieści ma korzenie sięgające co najmniej trzeciego tysiąclecia p.n.e.
Odkrycie tabliczki z Niniwy było prawdziwą sensacją naukową pod koniec XIX wieku. Badacz George Smith, który jako pierwszy odczytał inskrypcję, miał podobno powiedzieć: “Jestem pierwszym człowiekiem, który to czyta po ponad dwóch tysiącach lat zapomnienia”. Dziś tabliczka ta stanowi bezcenny zabytek starożytnej literatury, przechowywany w zbiorach British Museum w Londynie. Jej odkrycie rzuciło nowe światło na jedną z najbardziej znanych biblijnych opowieści, dowodząc, że ma ona korzenie sięgające znacznie wcześniejszych cywilizacji Mezopotamii.
Tabliczka opisuje nie tylko samą powódź, ale także daje wgląd w szeroki kontekst kulturowy i religijny tamtych czasów. Epos o Gilgameszu jest znany z opowieści o poszukiwaniach przez Gilgamesza tajemnicy nieśmiertelności, podczas których spotyka Utnapisztima. Ta epicka opowieść zawiera wiele wątków, które później znalazły swoje odbicie w tekstach biblijnych. Na przykład, historia stworzenia Enkidu z gliny przez bogów przypomina stworzenie Adama w Biblii, a podróż Gilgamesza w poszukiwaniu życia wiecznego zawiera wiele motywów, które można znaleźć w różnych mitach i religiach na całym świecie.
Odkrycie tabliczki z Niniwy pokazuje, jak starożytne teksty mogą wpływać na późniejsze tradycje i opowieści. Przekazywanie historii o potopie przez wieki świadczy o ich głębokim wpływie na różne kultury i religie. Tabliczka ta jest jednym z najważniejszych artefaktów, które pozwalają lepiej zrozumieć nasze wspólne dziedzictwo kulturowe.
Ponadto, badania nad tabliczką i innymi podobnymi artefaktami wnoszą istotny wkład w dziedzinę archeologii biblijnej. Ukazują, jak opowieści mogą ewoluować i adaptować się w różnych kontekstach kulturowych i religijnych, a także jak ważne jest badanie i ochrona tych bezcennych zabytków przeszłości.
Wnioski, jakie można wyciągnąć z tych badań, są nie tylko fascynujące z naukowego punktu widzenia, ale także wpływają na nasze rozumienie historii ludzkiej kultury i religii. Tabliczka z Niniwy nie tylko rzuca nowe światło na jedną z najbardziej znanych biblijnych opowieści, ale także pokazuje, jak głęboko zakorzenione są te historie w ludzkiej wyobraźni i tradycji.
W kontekście współczesnych badań nad starożytnymi cywilizacjami, odkrycie to podkreśla znaczenie interdyscyplinarnego podejścia, które łączy archeologię, historię, filologię i inne dziedziny nauki w celu pełniejszego zrozumienia przeszłości. Praca badaczy takich jak George Smith oraz współczesnych naukowców kontynuujących jego dziedzictwo jest nieoceniona w naszym dążeniu do odkrywania i rozumienia historii ludzkości.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS