W kościele Mariackim w Mysłowicach znajdują się pamiątki po rodzinie Mieroszewskich. Mieroszewscy pochodzili z Mazowsza, potem osiedli w Małopolsce. W latach 1637-1839 byli właścicielami Mysłowic. Za czasów Mieroszewskich doszło do umocnienia się języka polskiego w Mysłowicach. Rodzina nie szczędziła datków na kościoły.
Fragment epitafium Krzysztofa Mieroszewskiego w kościele Mariackim w Mysłowicach
Jednym z wybitnych przedstawicieli rodu był Krzysztof Mieroszewski. Zajmował wysokie pozycje w życiu politycznym Rzeczypospolitej. K. Mieroszewski urodził się w 1600 roku. Studiował na Uniwersytecie Krakowskim i Bolońskim. Zajmował się inżynierią, geometrią i astronomią. Znał łacinę, grekę, niemiecki, czeski i włoski. W 1633 roku brał udział w wojnie z Rosją u boku króla Władysława IV. Był świadkiem oblężenia Smoleńska przez wojska polskie. Jedenaście lat później król mianował do swoim sekretarzem. K. Mieroszewski piastował to stanowisko podczas rządów: Jana Kazimierza Wazy, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana Sobieskiego. Brał również udział w kampanii podczas Potopu Szwedzkiego. W 1655 roku bronił Krakowa u boku Jana Czernieckiego.
Mieroszewski był jednym z najbardziej wybitnych architektów I Rzeczypospolitej. W latach 1643-1646 brał udział w budowie fortyfikacji w Łańcucie, Wiśniczu i Przeworsku. Dziesięć lat potem uczestniczył w budowie fortyfikacji krakowskich. Doświadczenie i umiejętności wykorzystał potem w czasie budowy bastionów w klasztorze na Jasnej Górze w Częstochowie. Pod jego kierownictwem umocniono zamki w Będzinie, Olsztynie i Bieczu. Był autorem książki „Architectura militaria”, w której opisał doświadczenia z prac przy fortyfikacjach i budowlach obronnych.
Dobra mysłowickie stanowiły podstawę ekonomiczną dla kariery Krzysztofa Mieroszewskiego. W 1656 roku kupił karczmę na rynku w Mysłowicach. W latach 60. XVII wieku Mieroszewski sądził się z Janem Kamieńskim o bezprawną wycinkę najlepszych drzew z mysłowickich lasów, których Mieroszewski był właścicielem, W celu przeciwdziałania rozproszeniu i podziału majątku, Mieroszewski ustanowił w listopadzie 1678 roku ordynację (akt prawny zapobiegający podziałowi dóbr) mysłowicką, która była w kolejnych latach podstawą materialną rodu. Majorat obejmował: Mysłowice, Brzęczkowice, Szopienice, Roździeń i Bogucice. W następnym roku ordynację zatwierdził cesarz Leopold I Habsburg.
K. Mieroszewski ożenił się w 1650 roku z Anną Krzeszówną, po jej śmierci, w 1652 roku poślubił Agnieszkę Biberstein. Małżeństwa były bezdzietne. Jak informuje treść epitafium z kościoła Mariackiego, Krzysztof Mieroszewski zmarł 2 lutego 1679 roku. Ordynację mysłowicką odziedziczyła wdowa Agnieszka. Po jej śmierci władał ordynacją Jan Mieroszewski, brat Krzysztofa. Następnie przejął dobra najstarszy syn Jana, Jan Krzysztof Mieroszewski.
U szczytu tablicy epitafialnej widnieje malowany wizerunek Krzysztofa Mieroszewskiego. Przedstawia mężczyznę w sile wieku z krótkimi czarnymi włosami i sumiastym wąsem. Treść tablicy wymienia jego największe dokonania. Według zapisu tablicę odnowił hrabia Stanisław Mieroszewski w 1880 roku. U dołu zamieszczono herb rodowy.
Dariusz Falecki
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS