Stacja przeładunku i odbioru LNG w Kłajpedzie, terminal w Świnoujściu, przejmowanie aktywów firmy wydobywczej IEPN, poszukiwania i wydobycie gazu na Norweskim Szelfie Kontynentalnym. To wszystko łączy jedna polska firma: PGNiG. To wszystko świadczy też o polskich sukcesach na rynkach międzynarodowych. To wszystko sprowadza się do jednego celu: silna polska gospodarka.
Więcej gazu trafia do Polski z Kataru, USA czy Norwegii
Wraz z rozbudową terminala im. Lecha Kaczyńskiego w Świnoujściu z roku na rok PGNiG będzie mogło przyjmować więcej skroplonego gazu ziemnego (LNG). W ciągu pięciu ostatnich lat udziału kierunku wschodniego w całkowitym imporcie GK PGNiG zmalał o prawie 30 punktów procentowych – z około 89% w 2016 roku do około 61% w 2020 roku. Co miało na to wpływ i co to w praktyce oznacza?
Po pierwsze: znacznie więcej gazu trafia do Polski m.in. z Kataru, Norwegii czy USA. W lipcu 2020 roku do Świnoujścia zawinął metanowiec, który z Kataru dostarczył około 90 tysięcy ton LNG. Był to setny, jubileuszowy transport, który PGNiG od 2015 roku odebrało ze świnoujskiego terminala. Warto jednak podkreślić, że sześć i pięć lat temu, do czerwca 2016 roku, do terminala trafiły tylko dwa ładunki LNG, związane z jego rozruchem. Nie ulega zatem wątpliwości, że jest to stosunkowo młoda inwestycja, która jednak rozwija się na tyle szybko, że spośród gazu trafiającego do kraju z zagranicznych źródeł LNG stanowi już około 25% (w 2016 roku było to zaledwie 8%).
Korzyść dla polskiej gospodarki i korzyść dla klimatu
Po drugie: to nie tylko dowód, że dywersyfikacja źródeł i kierunków dostaw gazu do Polski nabiera tempa, ale to także doskonała wiadomość dla polskiej gospodarki. Niezależność energetyczną Polski mierzymy między innymi tym, z ilu źródeł sprowadzamy gaz do kraju. Wiemy, że odgrywa on wiodącą rolę w naszej energetycznej transformacji, zapewnia bezpieczny dla środowiska transport, o wiele mniej emisyjne paliwo, niż węgiel, w produkcji ciepła czy energii elektrycznej, co z kolei wpływa na wywiązanie się przez Polskę z unijnych reguł zapisanych w Zielonym Ładzie.
Jak międzynarodowa współpraca wpływa na rozwój Polski lokalnej?
Na tym jednak nie koniec dobrych dla Polski wiadomości. Kolejne kroki do niezależnego energetycznie kraju wiodą dziś przez Litwę i Norwegię. Od kwietnia 2020 roku PGNiG stało się wyłącznym użytkownikiem stacji przeładunku i odbioru LNG w Kłajpedzie, czyli w porcie należącym do pięciu największych na Bałtyku pod względem przeładunków. W 2020 roku PGNiG posiadało w Norwegii już 36 koncesji na poszukiwanie i wydobycie gazu. W marcu 2021 roku grupa kapitałowa PGNiG podpisała warunkową umowę nabycia od Grupy INEOS wszystkich aktywów jej norweskiej spółki zależnej, dysponującej udziałami w 22 koncesjach i terminalu gazowym Nyhamna na Norweskim Szelfie Kontynentalnym.
To ważne decyzje nie tylko z punktu widzenia współpracy międzynarodowej, lecz także ważne dla polskich gmin, dla polskich wsi, miast i miasteczek, których coraz więcej zostanie podłączonych do sieci gazowych. Nie są to słowa bez pokrycia: w samym 2019 roku liczba nowych przyłączy gazowych zatrzymała się na ponad 81 tysiącach, z kolei w roku 2020 było ich ponad 112 tysięcy. Efekty? Rok 2020 to kolejnych 71 gmin z dostępem do sieci gazowych, to ponad 5 tysięcy km nowych sieci, to wreszcie stopień gazyfikacji Polski na poziomie ponad 67 proc.. Niemal każda decyzja, jaka zapada w Grupie Kapitałowej PGNiG, otwiera nie tylko tę firmę, ale i Polskę na nowe możliwości i stwarza nowe szanse na rozwój. Świadomość tego dotychczas przyświecała spółce i będzie drogowskazem na kolejne lata.
Artykuł powstał we współpracy z PGNiG
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS