E3 Saxo Classic 2024. Mathieu van der Poel po solowym rajdzie

Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) wygrał w Harelbeke 66. wyścig E3 Saxo Classic.

Mistrz świata przekroczył linię mety samotnie, po 43 kilometrowym rajdzie. Drugie miejsce po dwójkowym finiszu zajął Jasper Stuyven (Lidl-Trek). Trzeci przyjechał Wout van Aert (Team Visma | Lease a Bike).

Trasa E3 Saxo Classic i warunki pogodowe

Trasa wyścigu E3 Saxo Classic prowadziła drogami Zachodniej Flandrii i nie uległa większej zmianie w porównaniu do ostatnich lat. Wyścig uważany za najbardziej miarodajny test dla zawodników przed Ronde van Vlaanderen prowadził na długości 208 kilometrów, zaglądając na 17 charakterystycznych dla tamtego rejonu podjazdów.

Główną trudnością dnia była odwrócona kombinacja, znana z „Flandryjskiej Piękności”, wybrukowanych wspinaczek Paterberg (#14; 43 km przed metą; 400 m; 12%, maks. 20%) i Oude Kwaremont (#15; 40 km; 2200 m; 4,2%, maks. 11,6%).

Kolarzom towarzyszyła typowa belgijska wiosna, z przelotnymi opadami deszczu i temperaturą do 12°C.

Przebieg wyścigu

Początek E3 Saxo Classic należał do chaotycznych. Najmocniejsze ekipy kasowały wszelkie próby harcowników. W międzyczasie doszło do kilku kraks. Bliższy kontakt z asfaltem zanotowali Dylan van Baarle (Team Visma | Lease a Bike) czy Alberto Bettiol (EF Education-EasyPost), ale kontynuowali ściganie. Kolumnę wyścigu natomiast opuścili Per Strand Hagenes (Team Visma | Lease a Bike) ze złamanym nosem, Christophe Noppe (Cofidis) oraz Luke Rowe (Ineos Grenadiers).

W pierwszej godzinie kolarze pokonali nieco ponad 51 kilometrów. Chwilę później z peletonu oderwała się trójka: Emil Herzog (Bora-hansgrohe), Lorenzo Milesi (Movistar Team) i Jannik Steimle (Q36.5 Pro Cycling Team). Kontrę zawiązała siódemka: Mathis Le Berre (Arkea-B&B Hotels), Sander De Pestel (Decathlon AG2R La Mondiale), Remi Cavanga (Movistar Team), Niklas Märkl (Team dsm-firmenich PostNL), Ivo Oliveira (UAE Team Emirates), Jonas Abrahamsen (Uno-X Mobility) oraz Jelle Vermoote (Bingoal WB). Obydwie grupy dostały zielone światło, łącząc się 125 kilometrów przed metą.

Uciekinierzy zgodnie współpracowali, pokonując pierwsze z serii flandryjskich podjazdów: Le Houppe (#2; 1880 m; 4,8%), Kanarieberg (#3), Oude Kruisberg (#4), Knokteberg (#5), Hotondberg (#6) i Kortekeer (#7; 1000 m; 6,4%). Peleton tradycyjnie dla siebie przyspieszał przed trudnościami, w walce o pozycję, zwalniając na samych bergach. Różnica oscylowała w granicach 3 minut.

Na Taaienbergu (#8; 700 m; 6,3%), górze Toma Boonena, 81 kilometrów przed metą, tempo podkręcili kolarze Lidl-Trek. Biżej szczytu pierwszy raz zaatakował Mathieu van der Poel. Mistrz świata zerwał z koła wszystkich rywali, ale osamotniony nie kontynuował akcji. W pierwszej części peletonu pozostało około 30 zawodników.

Na brukowanym Stationsbergu (#12; 700 m; 3,2%), 58 kilometrów przed metą, obejrzeliśmy kolejną szarżę Van der Poela. Holender podczepił się najpierw za mistrzem Hiszpanii Oierem Lazkano (Movistar Team), a potem przyspieszył z Woutem van Aertem na plecach. Panowie nie podjęli ze sobą współpracy i sytuacja znowu wróciła do status quo.

Odwróconą kombinację z “dużej Flandrii” 43 kilometry przed metą rozpoczął Paterberg (#14; 400 m; 12%, maks. 20%). Na pierwszych metrach podjazdu przewrócił się Van Aert, chcąc wskoczyć z pobocza na bruk w pogoni za atakującym Van der Poelem. Latający Holender zostawił resztę w tyle, zaczynając Oude Kwaremont (#15; 2200 m; 4,2%, maks. 11,6%) z przewagą 30 sekund nad goniącymi.

Van Aert nie załamał się kraksą w kluczowym momencie wyścigu i podjął solowego przeskoku do lidera. Odwieczny rywal był w jego zasięgu wzroku, pomiar czasu wskazywał zaledwie 11 sekund różnicy. Jednak od tego momentu Van der Poel zaczął ponownie przyspieszać, pokonując ostatnie trudności dnia: Karnemelkbeekstraat (#16; 32 km przed metą; 1530 m; 4,9%), brukowany odcinek Varent oraz wreszcie Tiegemberg (#17; 21 km przed metą; 750 m; 5,6%).

W trzeciej grupie kręcili Biniam Girmay (Intermarche-Wanty), Jhonatan Narvaez (Ineos Grenadiers), Jasper Stuyven (Lidl-Trek), Tim Wellens (UAE Team Emirates) i wiozący się po kołach Matteo Jorgenson (Team Visma | Lease a Bike). Poobijany Van Aert zaczął tracić siły w drodze do Harelbeke, a jego podium stanęło pod dużym znakiem zapytania. 5 kilometrów przed metą do Belga przeskoczył Stuyven, z grupki goniącej odpadł natomiast Girmay.

Przy wjeździe na ostatni kilometr Van der Poel zaczął świętować zwycięstwo. Mistrz świata nie musiał się spieszyć. Pomiary czasu wskazywały prawie 2 minuty przewagi. Sprint po drugie miejsce wygrał Stuyven, ale ujechany Van Aert nawet nie podjął z nim walki.

fot. Agnieszka Małgorzata Torba / rowery.org

Wyniki E3 Saxo Classic 2024 (1.UWT), Harelbeke – Harelbeke (207,6 km):

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ