Dziwny składnik wykorzystywany do badań nad fuzją jądrową. Stoi w lodówce

Od kiedy naukowcy Lawrence Livermore National Laboratory poinformowali pod koniec 2022 roku, że po raz pierwszy udało im się osiągnąć zysk energetyczny z fuzji jądrowej, czyli wyprodukowali więcej energii niż zostało zużyte podczas tego procesu, regularnie słyszymy o kolejnych postępach w pracach. I nic dziwnego, bo to prawdziwy przełom na drodze do zielonej energii przyszłości, a jak się właśnie dowiadujemy, innym może być wykorzystanie w badaniach majonezu.

A mówiąc zupełnie poważnie, naukowcy Lehigh University twierdzą, że wykorzystując majonez, wkraczają w nowe możliwości w badaniach nad syntezą jądrową. To przełomowe badanie stanowi rozwinięcie ich wcześniejszych prac z 2019 r., w których wykorzystali tę przyprawę do zbadania fizyki syntezy termojądrowej. Jeśli zastanawiacie się, co takiego ma w sobie majonez, że zwrócił uwagę badaczy, to wszystko wyjaśnia Arindam Banerjee, prof. inżynierii mechanicznej i mechaniki Paula B. Reinholda:

Czyli procesu zasilającego Słońce, niosącego ze sobą obietnicę nieograniczonej energii, którego osiągniecie na Ziemi stwarza jednak poważne wyzwania. Niemniej w nowym badaniu, aby osiągnąć jak największe podobieństwo do warunków słonecznych, naukowcy testują już prawdziwe “ekstrema”, ich eksperymenty “obejmują gigapaskale ciśnienia i miliony stopni Kelvina”. A mowa o metodzie zwanej Inertial Confinement Fusion (ICF), która polega na ściskaniu i podgrzewaniu maleńkich kapsułek wypełnionych izotopami wodoru – paliwem do reakcji termojądrowych. 

Pod ekstremalnym ciśnieniem i temperaturą paliwo staje się plazmą, naładowanym stanem materii zdolnym do wytwarzania energii. Jest jednak pewien problem, a mianowicie powstawanie niestabilności hydrodynamicznych, w tym niestabilności Rayleigha-Taylora. Dzieje się tak, gdy materiały o różnej gęstości poddawane są przeciwstawnym gradientom ciśnienia i gęstości. Obserwuje się ją w miękkich materiałach, które mają znaczną odporność na plastyczność.