1 maja 2004 r. Polska stała się pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej. Tego dnia unijne członkostwo uzyskały także: Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Słowacja, Słowenia i Węgry. Było to największe w historii rozszerzenie UE.
Tego dnia w Dublinie (Irlandia pełniła wówczas półroczne przewodnictwo w Radzie UE) przy dźwiękach „Ody do radości” na maszty wciągnięto 25 flag państw unijnych. W Polsce uroczystości państwowe odbyły się na placu Piłsudskiego w Warszawie.
W ten sposób spełniły się marzenia Polaków o powrocie do wolnego świata i ostatecznego przełamania podziału kontynentu na konkurujące ze sobą wrogie systemy ideologiczne i polityczne. Polska droga do wolności zaczęła się jednak znacznie wcześniej. Polacy zawsze pamiętali, że z racji historii ich miejsce jest w Europie. Nigdy nie pogodzili się z życiem za żelazną kurtyną. Narodziny „Solidarności”, która dała impuls przemianom w Europie Środkowo-Wschodniej, były nie tylko protestem przeciwko ograniczeniom wolności politycznej i gospodarczej, ale także sprzeciwem wobec podziału Europy.
Podjęcie rozmów na temat stowarzyszenia Polski z ówczesnymi Wspólnotami Europejskimi umożliwiły przemiany ustrojowe po 1989 r. Oficjalne rokowania zakończyły się podpisaniem 16 grudnia 1991 r. Układu europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzeczpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, który zaczął obowiązywać 1 lutego 1994 r., 3 miesiące po wejściu w życie traktatu z Maastricht. Członkostwo w Unii Europejskiej poprzedził 10-letni proces akcesyjny, rozpoczęty złożeniem przez nasz kraj 8 kwietnia 1994 r. w Atenach wniosku o członkostwo i potwierdzeniem go przez wszystkie państwa członkowskie podczas konferencji w Essen 9–10 grudnia 1994 r. Negocjacje przedakcesyjne toczyły się w 30 obszarach. Szczególnie wiele czasu poświęcono dostępowi Polaków do europejskich rynków pracy i dopłatom do produkcji rolnej. Negocjacje zakończono 13 grudnia 2002 r., podczas unijnego szczytu w Kopenhadze, gdzie ustalono ostatnie elementy umowy akcesyjnej.
Polska została członkiem Unii Europejskiej na mocy Traktatu akcesyjnego podpisanego 16 kwietnia 2003 r. w Atenach. 23 lipca 2003 r. ratyfikował go prezydent Aleksander Kwaśniewski. Jak podkreślił, spełniają się marzenia wielu pokoleń Polaków, „którzy miejsce naszej Ojczyzny widzieli zawsze wśród państw demokratycznych i otwartych, szanujących prawa człowieka, budujących swoją pomyślność na przedsiębiorczości i aktywności obywateli”
Po 20 latach Polski w Unii Europejskiej bilans naszego członkostwa w UE jest zdecydowanie dodatni. Świadczą o tymdane statystyczne. Z 51,5% PKB per capita w 2004 r. do 80% obecnie udało nam się zmniejszyć dystans względem średniego poziomu państw członkowskich. Transfery finansowe z UE do Polski od maja 2004 do lutego 2024 r. wyniosły 243,2 mld euro.Tylko z tytułu unijnej polityki spójności do Polski trafiło ponad 161 mld euro, które wsparły inwestycje transportowe, energetyczne, w ochronę środowiska, innowacyjność i rozwój przedsiębiorstw czy wreszcie całą sferę społeczną. Polacy zyskali na otwarciu granic, a rozwój polskiej gospodarki wspomógł dostęp do jednolitego rynku. Ostatnie 2 dekady to okres głębokich przeobrażeń w rolnictwie. Kluczowe znaczenie miało objęcie go wspólną polityką rolną i dostęp polskich towarów do jednolitego rynku UE. Do polskiej wsi i rolników trafiło 78 mld euro. Modernizacja polskich gospodarstw rolnych możliwa była dzięki przedsiębiorczości naszych rolników i programom wsparcia, takim jak SAPARD czy sektorowe programy operacyjne, a przede wszystkim programy rozwoju obszarów wiejskich (PROW) i dopłaty bezpośrednie. Od początku członkostwa saldo rozliczeń Polski z UE jest dodatnie i wynosi 163 mld euro. Wiele wskaźników ekonomicznych wskazuje, że nasz kraj był największym beneficjentem członkostwa w UE spośród wszystkich państw regionu, które przystąpiły do Wspólnoty w 2004 r. i latach późniejszych.
źródło: senat.gov.pl
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS