Dysk Faradaya i eter

Spis treści
Wstęp – Kilka słów o eterze
Prawa fizyki w dysku Faradaya
Paradoks Faradaya
Istota magnetyzmu
Skrzydlaty dysk i dysk Faradaya – podobieństwa
Zakończenie – Eter w nowej postaci

Wstęp – Kilka słów o eterze
Na początku XX wieku fizycy zaprzestali rozmyślać o eterze. Ich umysły zostały opanowane przez idee obu teorii względności Einsteina oraz mechaniki kwantowej. Dzisiaj można powiedzieć, że rezygnacja z idei eteru była błędem i kontynuacją wcześniej popełnionych błędów. A wcześniejsze błędy polegały przede wszystkim na rezygnacji z logicznego opisu mechanizmu przebiegających fizycznych zjawisk – logicznego opisu i dla wszystkich zrozumiałego, czyli za pomocą słów. Do opisu zjawisk zaczęto powszechnie wykorzystywać symbole, które były traktowane jak parametry zjawisk. Te symbole w opisach stawały się przyczyną przebiegu kolejnych zjawisk, które znowu były zapisywane za pomocą symboli. W ten sposób stopniowo postępowała matematyzacja nauk przyrodniczych i wreszcie powstały teorie, w których przebieg zjawisk fizycznych stał się dla ludzi niewyobrażalny.*1) 
Rezygnacja z pojęcia eteru nie przyczyniła się do logicznego rozwoju interpretacji fizycznych zjawisk. Z eteru zrezygnowano, a zamiast niego w opisach zjawisk zaczęło się pojawiać pojęcie “fizyczna próżnia”. Przy korzystaniu z pojęcia eteru pojawiała się konieczność wyjaśnienia, z czego ten eter się składa, jak jest zbudowany. Pojęcie próżni fizycznej takich wymagań już nie stawiało. Ale już w latach trzydziestych XX wieku i w późniejszych latach w umysłach astronomów i fizyków pojawiały się przypuszczenia, że w próżni fizycznej jednak istnieje jakiś rodzaj materii. Pojawiło się pojęcie ciemnej materii, o której istnieniu świadczyły obserwowane przez astronomów efekty grawitacyjne. A mianowicie, świadczył sposób poruszania się galaktyk i ich wzajemne oddziaływania ze sobą. Ciemna materia stała się tym, czego dotychczas brakowało dla wyjaśnienia przebiegu astronomicznych zjawisk. Ale ciemna (czyli niewidzialna) materia może także służyć do wyjaśniania zjawisk, z którymi można spotkać się na co dzień. Bo nawet w prymitywnych warunkach można stwierdzić, że bryłka namagnesowanego żelaza ma ok. 1% większą masę od tej samej bryłki żelaza przed jej magnesowaniem.*2)

Prawa fizyki w dysku Faradaya
Niewyjaśnione dotychczas fizyczne zjawiska można logicznie wyjaśniać, ale należy uwzględniać istnienie bardziej subtelnej materii niż materia atomowa. Można to pokazać na przykładzie z dyskiem Faradaya.
Fizycy doświadczalni powiadają, że działanie dysku Faradaya opiera się na fizycznych prawach, które dość gruntownie zostały już poznane i opisane. Tę wiedzę fizyków można zobrazować za pomocą rys.1 z załączonymi objaśnieniami. 

Dysk Faradaya, który jest przedstawiony w postaci szkicu A), obraca się pod wpływem przyłożonego napięcia i przepływającego prądu z zewnętrznego źródła. Dysk obraca się dzięki istnieniu indukcji magnetycznej. Źródłem indukcji może być zewnętrzny magnes, który może obracać się razem z dyskiem lub może pozostawać nieruchomo. A może być również i tak, że sam dysk jest magnesem. W każdym z tych przypadków przepływ prądu w dysku, między jego zewnętrznym obwodem i osią, jest przyczyną, która wymusza obrotowy ruch dysku. Należy tu zwrócić szczególną uwagę na to, że bieguny zewnętrznego źródła prądu za pośrednictwem szczotek są podłączone: dodatni (+) do osi dysku, a ujemny (-) do zewnętrznego obwodu dysku. Przy takim podłączeniu biegunów elektrycznych i w sytuacji, gdy wektor magnetycznego pola jest skierowany w stronę dysku, dysk obraca się w lewo.

Na rys.1 są, przedstawione szkice dysków A) i B), a różnią się one od siebie jedynie kierunkiem linii pola elektrycznego, albo inaczej, różnią się kierunkiem płynącego prądu elektrycznego. Ta różnica jest związana z przyczyną, która pobudza przebieg fizycznego procesu. W przypadku dysku A) przyczyną jest elektryczny prąd I, który pobudza obrotowy ruch dysku, a w przypadku dysku B) przyczyną jest obrotowy ruch dysku i wskutek tego powstaje pole elektryczne i prąd. Wymienione procesy przebiegają z udziałem magnetycznego pola, którego wektor indukcji jest (z punktu widzenia obserwatora) skierowany w stronę dysku

Paradoks Faradaya
W rzeczywistości dzisiejsza fizyka nie wyjaśnia w logiczny sposób, jaki jest mechanizm przebiegu zjawisk, które są związane z dyskiem Faradaya. Mówi się o istnieniu paradoksu Faradaya. Przeprowadzono doświadczenia, w których na jednej osi obok siebie mogły obracać się razem lub osobno miedziana tarcza oraz namagnesowana tarcza. Obserwowano przy tym dziwne zależności. W pewnych okolicznościach miedziana tarcza stawała się źródłem elektrycznego prądu, który płynął między osią tarczy i jej obrzeżem. Działo się tak wówczas, kiedy miedzianą tarczę wprawiano w ruch obrotowy, a magnetyczna tarcza była nieruchoma. Tego można było się spodziewać, bo tarcza obracała się w polu magnetycznym. Ale prąd płynął także wówczas, kiedy obie tarcze obracały się razem w tym samym kierunku. To zjawisko dla badaczy było niespodzianką. Drugą niespodzianką było to, że nie było przepływu elektrycznego prądu, gdy miedziana tarcza pozostawała nieruchoma, a w ruch obrotowy była wprowadzana magnetyczna tarcza. A zgodnie z ich oczekiwaniami i pojmowaniem przez nich fizycznych praw, prąd w przewodniku powinien płynąć niezależnie od tego, czy przewodnik porusza się względem magnesu, czy też magnes porusza się względem przewodnika.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ