A A+ A++

Bez większego echa w mediach przeszedł opublikowany na stronie internetowej polskiego ministerstwa spraw zagranicznych, datowany na 23.02.2021 r. komunikat. Odnosił się on do rozmowy telefonicznej, w której minister Zbigniew Rau poinformował amerykańskiego sekretarza stanu Antonyego Blinkena, że Polska jest gotowa uczestniczyć w międzynarodowej debacie na temat mienia bezspadkowego po ofiarach Holokaustu. Do tej deklaracji profesor Rau doczepił listek figowy w postaci zastrzeżenia, iż dyskusja w tej kwestii musi się odbywać w oparciu o zasadę niedyskryminacji. [1]

Skoro minister Zbigniew Rau godzi się w imieniu Rzeczypospolitej na dyskusję w rzeczonej sprawie, to należy liczyć się z tym, że obecne polskie władze dopuszczają możliwość przekazania mienia bezspadkowego jakimś organizacjom uzurpującym sobie prawa znawców i wykonawców woli tych ofiar Szoah, które nie pozostawiły po sobie spadkobierców. Gdyby rzeczywiście sfery obecnie rządzące Polską brały pod uwagę możliwość transferu pożydowskiego mienia bezspadkowego, stałoby to w sprzeczności z oświadczeniem faktycznego naczelnika Państwa, Jarosława Kaczyńskiego, zapewniającego w wypowiedzi z dn. 22.05.2019 r. dotyczącej omawianej sprawy, że „My oczywiście się na tego rodzaju roszczenia nie godzimy i nie mamy zamiaru niczego płacić”. [2]

W obliczu tych wątpliwości i presji wywieranej na Polskę warto odpowiedzieć, dlaczego Państwo Polskie ma ustawowe i moralne prawo do posiadania bezspadkowego mienia pożydowskiego i dysponowania nim.

Holokaust ze względu na skalę krzywd, zastosowane środki i tempo realizacji był z pewnością wydarzeniem wyjątkowym. Stąd w pewnej mierze uzasadniony jest postulat zastosowania wyjątkowych form rekompensaty dla żyjących jeszcze ofiar Szoah. Przekazanie mienia bezspadkowego lub jego ekwiwalentu jakimś przedstawicielstwom Żydów byłoby właśnie taką nadzwyczajną formą powetowania żydowskich cierpień. Dlatego nadzwyczajną że, uregulowania prawne w Polsce i wielu innych Państwach przewidywały i przewidują, iż mienie po zmarłych osobach, które nie pozostawiły po sobie spadkobierców przechodzi na własność gminy ostatniego zamieszkania zmarłego lub skarbu państwa.

Nie da się zaprzeczyć, że byli Polacy, którzy przyłożyli rękę do dokonywanej podczas II Wojny Światowej zagłady Żydów. Jednakże to nie Polacy i Państwo Polskie, lecz Niemcy i Państwo Niemieckie sprawili, że Holokaust był zbrodnią wyjątkową.

To bowiem Niemcy i Państwo Niemieckie postanowili zamknąć Żydów z obszarów uzależnionych od III Rzeszy w przeludnionych gettach, gdzie panowały fatalne warunki sanitarne. To Niemcy i Państwo Niemieckie przydzielali Żydom w gettach racje żywnościowe na poziomie kilkudziesięciu, kilkunastu lub nawet kilku procent dziennego zapotrzebowania kalorycznego niejednokrotnie zmuszając ich jednocześnie do katorżniczej pracy. To zatem Niemcy i Państwo Niemieckie ponoszą główną winę za zatrważającą umieralność wśród osadzonych w żydowskich dzielnicach zamkniętych.

To wreszcie Niemcy i Państwo Niemieckie powzięli plan zgładzenia wszystkich Żydów zamieszkujących znajdujące się w strefie wpływów III Rzeszy terytoria. To Niemcy i Państwo Niemieckie utworzyli w tym celu nazistowskie, hitlerowskie obozy koncentracyjne i zagłady. To Niemcy i Państwo Niemieckie opracowali i wdrożyli technologię masowego mordowania Żydów (ale także Cyganów i przedstawicieli innych narodowości) spalinami silnikowymi oraz cyklonem B w komorach gazowych zlokalizowanych we wspomnianych obozach. To Niemcy – funkcjonariusze Państwa Niemieckiego – prowadzili selekcję przybyłych do obozów Żydów na tych, którzy natychmiast pójdą do gazu i na tych, którzy karmieni głodowymi porcjami będą zaganiani do niewolniczej roboty.

Trzeba również wiedzieć, że to Niemcy i Państwo Niemieckie w czasie II Wojny Światowej podżegali Polaków, Ukraińców, Litwinów i przedstawicieli innych grup etnicznych z terenów okupowanych przez III Rzeszę do aktów przemocy skierowanych przeciwko ludności żydowskiej.

Wobec powyższego nadzwyczajne roszczenia motywowane wyjątkowością Holokaustu – w tym pretensje do mienia bezspadkowego – powinny być kierowane do Niemców i Państwa Niemieckiego, a nie do Polaków i Państwa Polskiego.

Tym bardziej, że III Rzeczypospolitej nie można uznać za niegodną dziedziczenia mienia bezspadkowego, gdyż żadna poprzedzająca ją polska struktura państwowa bądź państwopodobna, nie współdziałała z III Rzeszą przy zagładzie Żydów. Ani II RP i władze londyńskie, ani PKWN i tak zwana Polska Ludowa. Nie powstał też żaden zależny od III Rzeszy protektorat z polskimi władzami centralnymi. Nie było więc żadnej polskiej władzy państwowej kolaborującej z Niemcami w czasie II Wojny Światowej.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułSFERANET: Ogłoszenie o zwołaniu Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia na dzień 25 czerwca 2021 roku
Następny artykułSFERANET S.A.: Ogłoszenie o zwołaniu Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia na dzień 25 czerwca 2021 roku