Szczątki kostne znalezione w tybetańskiej jaskinie na wysokości 3 280 m n.p.m. wskazują, że starożytna grupa ludzi przetrwała tu przez wiele tysiącleci, zgodnie z nowym badaniem opublikowanym w czasopiśmie “Nature”.
Denisowianie to wymarły gatunek starożytnego człowieka, który żył w tym samym czasie i w tych samych miejscach co neandertalczycy i Homo sapiens. Tylko garstka pozostałości Denisowian została kiedykolwiek odkryta przez archeologów. Niewiele wiadomo o tej grupie, w tym o tym, kiedy wymarła, ale istnieją dowody sugerujące, że krzyżowali się zarówno z neandertalczykami, jak i Homo sapiens.
Zespół badawczy kierowany przez Uniwersytet w Lanzhou w Chinach, Uniwersytet Kopenhaski w Danii, Instytut Badań Płaskowyżu Tybetańskiego CAS w Chinach oraz Uniwersytet w Reading przebadał ponad 2 500 kości z Jaskini Karstu Baishiya na wysokogórskim Płaskowyżu Tybetańskim, jednym z tylko dwóch miejsc, w których wiadomo, że żyli Denisowianie.
Ich nowa analiza, opublikowana dziś (środa, 3 lipca) w “Nature”, zidentyfikowała nowy skamieniały szczątek Denisowian i rzuciła światło na zdolność tego gatunku do przetrwania w zmiennych warunkach klimatycznych – w tym w epoce lodowcowej – na Płaskowyżu Tybetańskim od około 200 000 do 40 000 lat temu.
Dr Geoff Smith, zooarcheolog z Uniwersytetu w Reading, jest współautorem badania. Powiedział: “Byliśmy w stanie zidentyfikować, że Denisowianie polowali, poddawali obróbce rzeźniczej i jedli różne gatunki zwierząt. Nasze badanie ujawnia nowe informacje na temat zachowania i adaptacji Denisowian zarówno do wysokogórskich warunków, jak i zmieniających się klimatów. Dopiero zaczynamy rozumieć zachowanie tego niezwykłego gatunku ludzkiego”.
Szczątki kostne z Jaskini Karstu Baishiya były podzielone na liczne fragmenty, uniemożliwiając identyfikację. Zespół wykorzystał nową metodę naukową, która wykorzystuje różnice w kolagenie kostnym między zwierzętami, aby określić, z jakich gatunków pochodziły szczątki kostne.
Zespół badawczy ustalił, że większość kości pochodziła z błękitnych owiec, znanych jako bharal, a także z dzikich jaków, koniowatych, wymarłego wełnistego nosorożca i plamistej hieny. Naukowcy zidentyfikowali również fragmenty kości małych ssaków, takich jak świstaki, oraz ptaków.
Obecne dowody sugerują, że to Denisowianie, a nie żadne inne grupy ludzkie, zajmowali jaskinię i efektywnie wykorzystywali wszystkie dostępne im zasoby zwierzęce przez cały okres swojej obecności. Szczegółowa analiza pofragmentowanych powierzchni kości pokazuje, że Denisowianie usuwali mięso i szpik kostny z kości, ale również wskazuje, że ludzie ci używali ich jako surowca do produkcji narzędzi.
Naukowcy zidentyfikowali również jedną żebro jako należące do nowego osobnika Denisowian. Warstwa, w której znaleziono żebro, została datowana na okres między 48 000 a 32 000 lat temu, co sugeruje, że ten osobnik Denisowian żył w czasie, gdy ludzie współcześni rozprzestrzeniają się po kontynencie euroazjatyckim. Wyniki wskazują, że Denisowianie przetrwali dwa chłodne okresy, ale także cieplejszy okres interglacjalny między środkowym a późnym plejstocenem.
Dr Frido Welker z Uniwersytetu Kopenhaskiego powiedział: “Razem dowody kopalne i molekularne wskazują, że Kotlina Ganjia, gdzie znajduje się Jaskinia Karstu Baishiya, zapewniała Denisowanom stosunkowo stabilne środowisko, pomimo swojej wysokiej wysokości. Teraz powstaje pytanie, kiedy i dlaczego ci Denisowianie na Płaskowyżu Tybetańskim wymarli.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS