Wincenty a Paulo pochodził z Francji. Urodził się 24 kwietnia 1581 roku w biednej rodzinie. Miał pięcioro rodzeństwa. Choć dzieciństwo spędził pomagając rodzicom w gospodarstwie, Wincenty był bardzo pogodnym chłopcem. Pomagał przy wychowaniu młodszego rodzeństwa.
Edukacja i kapłaństwo św. Wincentego a Paulo
Rodzice Wincentego marzyli, aby chłopiec miał w przyszłości lepsze życie. W wieku 14 lat został wysłany do szkoły franciszkanów w Dax. Opłacał szkołę za pieniądze, które zarobił udzielając korepetycji. W późniejszym wieku podjął studia teologiczne w Tuluzie. Mając 19 lat został kapłanem. Po ukończeniu studiów w Tuluzie, Wincenty kontynuował naukę w Rzymie i w Paryżu. Tam ukończył studia licencjackie z prawa kanonicznego.
W czasie podróży z Marsylii do Narbonne, Wincenty został wzięty do niewoli do Tunisu. W ciągu dwóch lat miał czterech panów. Ostatniego z nich udało mu się nawrócić. Razem ze swoim panem Wincenty uciekł do Europy. Wincenty dalej kształcił się w Rzymie, jednak papież Paweł V wysłał Wincentego do Francji na dwór Henryka IV. Tam został kapelanem królowej Katarzyny de Medicis. Dodatkowo królowa mianowała go swoim jałmużnikiem i powierzyła mu opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
W pewnym okresie życia, Wincenty przeżywał poważny kryzys wiary. Dopiero w latach 1608-1620 zaczęło zmieniać się jego myślenie na temat posługi kapłańskiej. W tym czasie spotkał m.in. ks. Pierre’a de Berrulle’a. To on pomógł mu zrozumieć, jak wielkie znaczenie ma posługa kapłańska. Wincenty wiele zawdzięczał również św. Franciszkowi Salezemu i św. Franciszce de Chantal.
Św. Wincenty “dałby się zjeść biednym”
Jego podejście do posługi kapłańskiej zmieniło się w 1617 roku, kiedy Wincenty został wezwany do umierającego człowieka. Chory był szanowany przez ludzi i uważany za pobożnego. Na łożu śmierci miał wyznać, że nie był taki, za jakiego go uważano. Cale zdarzenie miało miejsce w uroczystość Nawrócenia św. Pawła. To doświadczenie mocno wpłynęło na Wincentego. Odtąd postanowił on służyć ubogim. Złożył nawet Bogu ślub poświęcenia się ubogim.Ks. Arkadiusz Nocoń w felietonie dla Radia Watykańskiego napisał, że św. Wincenty “dałby się zjeść ubogim”.
Posługując ubogim, św. Wincenty zgromadził wokół siebie kilku kapłanów. I tak, w 1625 r. powstało Zgromadzenie Księży Misjonarzy – lazarystów. Wincenty, chcąc dobrze przygotowywać do kapłaństwa, powoływał seminaria duchowe. Utworzył również stowarzyszenie Pań Miłosierdzia, które opiekowały się biednymi, porzuconymi dziećmi, żebrakami, kalekami.
Wincenty a Paulo zmarł w 1660 roku, mając 79 lat. To był czas, kiedy jego misjonarze byli już w większości europejskich krajów. Wincenty został błogosławiony w 1729 roku przez papieża Benedykta XIII. Jego kanonizacja odbyła się w 1737 roku za pontyfikatu Klemensa XII.
Modlitwa do św. Wincentego a Paulo – Patrona wszystkich Dzieł Miłosierdzia
O Chwalebny św. Wincenty,
niebieski Patronie Wszystkich Stowarzyszeń Miłosierdzia
i Ojcze wszystkich nieszczęśliwych,
któryś za życia nie odsunął nikogo z uciekających się do Ciebie:
wejrzyj na liczne nieszczęścia, które niestety, przygniatają nas
i przybądź nam z pomocą;
uproś u Pana Boga ubogim wsparcie,
chorym ulgę, zasmuconym pocieszenie,
opuszczonym opiekę, bogatym miłość dla ubogich,
grzesznikom nawrócenie, kapłanom gorliwość,
Kościołowi pokój i narodom zgodę,
zbawienie ludziom.
Niechaj wszyscy doznają skutków litościwego orędownictwa Twego,
tak abyśmy wsparci przez Ciebie w nędzach tego życia, mogli się połączyć z Tobą w niebie,
gdzie nie będzie ani smutku, ani boleści,
ale radość i wesele w większej szczęśliwości.
Amen
Czytaj też:
Moje zmagania z homoseksualizmem, życiem i Bogiem – Kim Zember i jej podróż ku wolności duchowejCzytaj też:
Chiny: W parafiach katolickich i protestanckich trwają szkolenia nt. “sinizacji Kościołów”
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS