A A+ A++

Polski złoty jest wciąż jedną z najmocniejszych globalnie walut, a masa inwestorów krajowych pyta, czy to dobry czas na inwestycje w dolary, czy euro. Na to pytanie nigdy nie ma jednak jednoznacznie dobrej odpowiedzi, ponieważ inwestowanie zawsze wiąże się z ryzykiem. Inwestorzy muszą podejmować decyzje w środowisku notorycznie ‘niewystarczających’ danych i wyciągać z nich możliwie jak najpoprawniejsze i oryginalne wnioski.

Ponieważ dzisiejsza sesja nie obfituje w istotne odczyty globalnych danych makro, a dane z Hiszpanii (rewizja PKB) i Niemiec (sentyment konsumentów GfK) nie przyniosły zaskoczenia, przyjrzyjmy się dziś perspektywom polskiej waluty.

Prawdą jest, że kurs USDPLN oscyluje wokół linii długoterminowego trendu, która w scenariuszu spadku w okolice 3,80 PLN mogłaby zostać zakwestionowana. Od strony technicznej okolice 4 PLN wydają się korzystną (choć niepozbawioną ryzyka) strefą, dla kupowania ‘tanich’ walut zagranicznych. Wydaje się jednak, że wciąż istnieją silne argumenty za tym, by złoty utrzymywał siłę w relacji zarówno do EUR jak i USD. Z drugiej strony jednak, mimo tak ‘dobrych perspektyw’ para nie chce zejść poniżej poziomu 3,9 PLN, a PLN bynajmniej nie jest już walutą ‘tanią’. Poza podstawami ekonomicznymi, kursy fx kształtowane są w dużej mierze przez sentymenty inwestorów. Złoty pomimo perspektywy utrzymanych (wysokich realnych) stóp w Polsce, do końca roku oraz luzowania polityki latem zarówno przez EBC, jak i Fed napotkał pewną barierę, którą trudno będzie mu przełamać.

Częściowo taka sytuacja może wynikać to z geopolityki i oczekiwanej rosyjskiej ofensywy latem, tego roku. Inwestorzy mają w pamięci osłabienie PLN w roku 2022, gdy USDPLN przekroczył granicę 5 PLN. Ewentualny niekorzystny rezultat wojny w Ukrainie, czy destabilizacja krajów bałtyckich pozostałaby nie bez znaczenia na kurs złotego. Są to scenariusze ryzyka, które rynki muszą wyceniać i wydaje się, że mogą one umacniać aktywność w obecnej strefie akumulacji. Z drugiej strony każda forma uspokojenia nastrojów wojennych za wschodnią granicą Polski może otworzyć złotemu drogę do dalszych wzrostów; nie wydaje się to jednak obecnie scenariuszem prawdopodobnym (nie znaczy, że niemożliwym).

Od kwietnia zobaczymy 5% VAT na żywność, ale polskie dyskonty już próbują łapać konsumentów, deklarując utrzymanie cen ‘bez VAT’. Wobec stłumionej aktywności kupujących i odbudowania oszczędności oraz bardzo niepewnego ‘proinflacyjnego wpływu’ z 5% VAT-u RPP może finalnie ulec i ‘ku zaskoczeniu’ w ostatnim kwartale roku obniżyć stopy. Zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że do tego czasu zrobią to prawdopodobnie wszystkie główne europejskie banku centralne jak EBC i BoE oraz Fed. Pytanie, na jakim poziomie będzie wówczas inflacja, ponieważ przy 10% wzroście realnych wynagrodzeń r/r konsumenci mogą zwiększyć konsumpcję, uznając mniej dotknięte inflacją ceny produktów, za okazję do ponadnormatywnych zakupów. Niemniej jednak perspektywa miękkiego lądowania w zachodnich gospodarkach, przy ryzyku geopolitycznym i inflacji bliskiej celu NBP może sugerować, że silny złoty może napotkać pewne opory w drugiej części roku – o ile inflacja (w szczególności ceny energii) nie zaskoczą spektakularnym odbiciem.

Za dolara płacimy dziś 3,96 PLN, za euro 4,37, za funta szterlinga 5,02 a za franka szwajcarskiego 4,40.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułKosmetyczna korekta na Wall Street
Następny artykułDolar dalej czeka…